KONSEY

HER DAİM

🎗BÖLÜM 95🎗

🌎🌎🌎

Asım’dan ayrılan Hatem, gözlerinden yaşlar damlayarak ona bakarken Asım, sağ elinin ayasıyla onun ıslak yanaklarını okşayıp gözlerinin içine baktı ve fısıldadı.

“Ağlaman değil, gülmen için varım! Ağlama, dökülen her damla gözyaşına dünyaları yakarım!”

“Sevinç gözyaşları bunlar Asım, seni çok seviyorum!”

“Ben de seni çok seviyorum!”

Tekrar birbirlerine sarıldıklarında, Asım’ın elindeki silahın yere düşmesiyle ve ortama doluşan mekanik bir gürültüyle ikisi, irkilerek daha da sımsıkı kenetlendiler. O zaman Asım, onun kulaklarına fısıldadı.

“Her daim…”

Hatem, onun gözlerine bakıp mırıldandı.

“Her daim…”

Bülent, kardeşiyle Şeref’in bir kulübeye girdiklerini gördü. Peşlerinden koşarken de bağırdı.

“Kaçamazsınız, boşa yorulmayın!”

Hiranur’un feryadı, birden Bülent’i yerinde durdurdu. Bülent yutkundu, aklına gelen bütün kötü düşünceleri kovaladı, derin bir nefes aldı ve adımlarını sıklaştırdı. Kardeşine bir kötülük yapmış olabilir düşüncesiyle hızlandı. Kulübenin kapısına tekmeyi geçirdiğinde, gördüğü manzarayla beyninden vurulmuşa döndü. Hiranur’un boğazına orağı dayayıp onun sırtını duvara dayamış olarak bekleyen Şeref, korkuyla Bülent’e bakarak bağırdı.

“Gelme sakın, gelme! Kardeşinin boğazını keserim yoksa!”

Bülent kekeledi.

“Bı… Bırak onu! Sakın bir delilik yapma! Pişman olacağın bir şey yapma Şeref! Aksi takdirde gebertirim seni! Bir sefer canını bağışladım, bu sefer kurtuluşun olmaz!”

“Benim bir amacım var, seni öldürmek Bülent! Eğer seni öldürürsem, beni merkez komiteye alacaklar. Bunun sözünü aldım.”

“Neden? Neden öldüreceksin beni?”

“Sen bir ajansın, halkımıza ihanet ettin, karına ve çocuğuna ihanet ettin! Senin ölmen, onların ebediyen yaşaması demek!”

“Ben kimseye ihanet etmedim Şeref! Karım ve çocuğum da hayatta! Ölmediler. Bunu sen de biliyor olmalısın!”

“Yaşadıklarını biliyorum ama onlar, daima yaşamak için ölmeyi tercih ettiler. Senin bundan haberin yok tabi!”

Yutkundu Bülent, ne diyeceğini bilemiyordu. Hiranur, yaşlı gözlerle ağabeysine bakıyordu. Bülent, bir eli kapının yanındaki duvarda bekledi.

“İndir onu Şeref, ben de seni salıvereyim!”

“Kurtulmak isteyen kim Bülent? Senin ölmeni istiyorum!”

“Bana karımın ve çocuğumun yerini söyle! Kendi kafama sıkayım!”

“Yok öyle! Birlikte oraya gideceğiz!”