KONSEY

ASIM İÇİN

🎗87. Bölüm🎗

🌎🌎🌎

DİYARBAKIR

Dicle TİM Karargâhı…

Hatem, Asım’la kesilen irtibatla neye uğradığını şaşırmıştı. Her ne kadar seslense de, ondan yanıt alamıyordu. Çıldıracak gibiydi. Rojda da korkmuş, ne yapacağını bilmez bir şekilde Hatem’e bakıyordu. Delal’den gelen soruyla ortama buz kütlesi düştü nerdeyse.

“Ne oldu?”

Rojda tam cevap verecekti ki, Delal’lerin olduğu yerde bir gürültü koptu.

Sur…

“Teslim oluyoruz, ateş etmeyin!”

Delal, bundan bir şey anlamadı; Asım nerdeydi, neden adamlar teslim oluyordu? Birden Merdan, Delal’in yanından geçip Asım’ı gittiği yere yönelirken Bager ve Efruz, elleri havada dışarı çıkıyordu. Delal, adamlarına bakıp başını salladı. Serdengeçti, Delal’ın merak ettiği şeyi sordu.

“Asım nerde? Bunlar niye teslim oluyor?”

Merdan, bahçe kapısından içeri girdiğinde irkildi. Asım’ın telsizi, kulaklıkları ve silahı yerdeydi. Ama Asım yoktu. Etrafına bakınıp diğerlerine bilgi geçti.

“Asım yok, Asım yok!”

Delal’den tokat gibi bir soru geldi.

“Ne demek yok lan?”

Hatem araya girdi.

“Bulun, çabuk bulun!”

Delal, Hatem’i teyakkuza getirdi.

“Dronları havalandırın! Her yere bakın!”

Hatem, hemen denileni yaptı ve o bölgeden etkin olan dronlara komutlar yağdırdı. Tabletin ekranına adapte olmuşlardı. Her yere bakılıyordu. Rojda da canlanmış ve Hatem’e yardımcı oluyordu. Dronların kameralarından yansıyan görüntüler, pek de umut vaat etmiyordu; çatışma görüntüleri, terörist görüntüleri ve sivillerin kaçma görüntülerinden başka bir şey yok gibiydi. Ne Asım vardı ortalıkta ne de herhangi bir şey görebiliyorlardı. Hatem, git gide ürkmeye ve korkmaya başladı. Pes etmiş gibi geriye çekilerek sayıkladı.

“Yok, yok böyle bulamayız!”

Rojda, teselli vermek istedi.

“Asıl böyle buluruz Hatem! Pes etme hemen! Eğer alındıysa, başına bir şey geldiyse daha surdadır ve oradan çıkmamışlardır daha! Ama sabredip izlemeliyiz! Asım için…”

Hatem, Rojda’nın son lafıyla hafif bir canlandı. Başını salladı ve çöktüğü yerden ayağa kalktı.

“Haklısın Rojda, Asım için!”

Lafını dedikten sonra kapıya doğru yürürken Rojda, onun peşinden gelmek istedi. Ama Hatem, dönüp onun karşısında durdu ve gözlerinin içine baktı. Adeta göz bebeklerine fısıldarcasına lafını serdi.

“Asım için Rojda, Asım için ve bunu yalnız ben yapacağım!”

Kulaklığını çıkardı, yan tarafındaki masaya bıraktı ve derin bir nefes aldıktan sonra lafını sürdürdü.