This is my Kingdom (Malec)

Letter

Sonunda prenseslerin saraydan ayrılma vakti gelmişti ve ben buna ne kadar mutluyum anlatamam. En azından artık çevremde sinir krizine girecek birisi olmayacak.

Gerçi Alec'le dünden beri hiç görüşmedik, en son Helen'in yanında bana sinirle bir şeyler söyleyip gitmişti işte.

Prenseslerin gidişi sonrası odama çıkmıştım, Alec'le konuşmam lazımdı ama aklıma hiçbir yol gelmiyordu.

Sanki Tanrı sesimi duymuş gibiydi, kapım açıldı ve benim kızıl meleğim içeriye girdi.

"Efendim beni özlediniz mi?"

"Clary, sen cidden melek olabilirsin." Diyerek ayaklandım ve ona sarıldım. "Clary yokluğunda her şeyi batırdım ve bana yardım etmen lazım. Büyü kitabını buldun mu?"

"Evet, şu an odamda. Daha sakin bir anda getireceğim. Siz neler olduğunu anlatın bana."

"Evet anlatsam iyi olacak."

...

Her ne kadar seks hayatım hakkında Clary ile konuşmak istemesem de anlatmak zorunda kalmıştım. Anlatacak başka kimsem yoktu çünkü.

Clary'nin olayı sindirmesi bayağı bir zamanını aldı tabii.

"Çok mu vahim durum."

"Şey... bana biraz izin verin. Kafamda oluşan görüntüleri silmem lazım."

"Üzgünüm, anlatmasam daha iyiydi sanırım."

"Yok sorun değil, anlatmanız iyi oldu. Yani sanırım."

"Yorumun ne peki?"

"Aslında ben size hak vermekten yanayım, nedenini de açıklamak istiyorum. Ne olursa olsun, siz bir şeyi yapmak istemiyorsanız birisinin size bunu diretmesi yanlış. Mesela... Jace bana daha ileriye gitmeyi teklif ettiğinde istemedim. Ve gelip bana bunu yapmam için ısrarcı olsaydı sanırım ondan soğurdum. Ama sizin durumunuz bundan biraz daha farklı, yani... size hak veriyorum ama... ona hiç fikir sormamışsınız. Yani sizinle olmak istemiş ve bunun ne şekilde olacağı Alec için önemsizken sizin için önemli. O sizin için fedakarlık yaparken sizin kuralcı davranmanız yanlış. Eğer sizin yerinizde olsaydım, sonucunu görmek için teklifi kabul ederdim. Belki bir daha hiç istemeyeceksiniz ya da belki de bundan sonra kendiniz isteyeceksiniz. Sadece... denemek size bir şey kaybettirmez."

"Yani mesela sen Jace ile ileri aşamaya geçerdin öyle mi? Bu anlattığın şeyler için."

Clary bir süre cevap vermeyince gözlerimi kocaman açıp ona baktım.

"Yoksa siz..."

"Ne? Ha... hayır... asla... yani... olmaz öyle."

"Yalan söyleme özelliğin sıfır." Dedim gülerek. "Sen anlat o zaman biraz, nasıldı ve neler yaptınız? Nerede oldu?"

"Efendim lütfen... zaten utancımdan ölmek istiyorum şu an." Yüzünü elleri ile kaparken gülmemek için kendimi zor tutuyordum. "Lütfen sizin olayınızı konuşmaya devam edelim."

"Tamam öyle olsun ama bir şey sormam lazım, çok canın yanıyor mu?"

Yandaki yastığı alıp yüzüne kapattı ve ağlarmış gibi sesler çıkardı.

"Yani şeyden sordum, şimdi ben altta olursam..."

"Ölmek istiyorum, şu an beni öldürür müsünüz?"

"Her neyse sormadım varsay. Tamam şu yastığı bırak da Alec'in gönlünü nasıl alırım bana tavsiye ver."

Yastığı hızlıca elinden çekip almıştım.