4.5 Ngambek, Minggat Seminggu

12.9K 1.2K 449
                                    

Halo gaes, selamat pagi para hadirin sekalian. Jumpa lagi dengan saya.

Warning :
Santai, jangan emosi, ntar capek sendiri.

Okhe Beibeh, kita cekidot.

~•~

Dyo turun dari boncengan sepeda ontelnya Taeyong habis itu dadah-dadah ke sepupunya yang langsung balik pulang ke rumah. Dia habis pulang dari rumahnya Taeyong btw, bosen di rumah terus. Sesekali lah main ke rumah sepupu. Di tambah si Taeyong emang butuh temen soalnya si emak lagi keluar bareng kakaknya.

Dia lihat jam tangannya, udah jam setengah delapan. Dia kelamaan maennya. Lagian si budhe baru pulang pas habis isya’, jadi dia pulangnya jam segitu deh.

Baru aja dia lepas sandal di depan rumah, dia udah disambut sama tangisan kencengnya Sehun sama isakan ibuknya. Jantung Dyo langsung orkesan dan buru-buru lari nyamperin ke ruang tengah.

Di ruang tengah dia lihat adeknya nangis di peluk Luhan, ibuknya ada di pelukannya Minseok sedang bapaknya berdiri tegap di depan empat orang itu dengan tatapan tajem.

“mamih,” kata si mamas sambil jalan nyamperin si mamih yang terisak-isak dipeluk kakaknya.

Pertanyaan demi pertanyaan ngedatengin Dyo, sebenernya ada apa? Kenapa suasananya tegang begini.

“kalo gak bisa nurutin maunya anak gak usah dimarahin! Anak kecil dimarah-marahin. Anak minta buatin susu aja kamu marah. Bisa jadi ibu gak sih?!”

Dyo makin bingung, dia natap Chanyeol yang nunjuk-nunjuk Baekhyun, wajahnya merah banget, matanya melotot-melotot. Baekhyun nangis makin sesenggukan di pelukan kakaknya. Minseok gak bisa ngomong apa-apa, dia cuma diem sambil ngelusin rambut adeknya.

“aku udah nurutin hikss, aku udah buatin. Dia mau apa aku turutin, tapi anaknya sendiri yang bandel. Aku capek, aku udah bilang baik-baik aku capek tapi Sehun gak mau ngerti. Sehun marah, gelasnya dibanting terus nangis, aku bingung hikss. Seharian ini aku capek. Hikss, aku udah berusaha jadi ibu yang baik hikss, apa salah aku capek. Hikss aku marah?”

Baekhyun ngebales ucapan suaminya ditengah isakannya. Dyo khawatir bukan main kalo ibunya udah kaya gini bentar lagi ibuknya pasti,

apan wes pegel karo aku, na pateni wae aku! Ojo diomengi koyo ngene, hikss. Mbok pateni wae aku hikss. sampean duwe masalah karo aku, ojo disangkut pautno karo anak hikss. Huuu

(“kalo udah capek sama aku, bunuh aja aku sekarang. Jangan dimarahin kaya gini, hikss. Bunuh aja aku hikss. Kamu punya masalahnya sama aku, jangan disangkut pautin sama anak hikss. Huuu”)

Baekhyun mukulin dadanya sendiri berkali-kali sambil nangis makin kenceng. Minseok sama Dyo berusaha ngehentiin perbuatan Baekhyun yang tiba-tiba kalap kaya orang kerasukan.

Sehun nangisnya makin kenceng. Luhan berusaha sebisa mungkin nenangin Sehun.

“HUWAAA… MAMIH… MAAFIN THEHUUUN… HUWAAA”

“Hyun, jangan gini hey. HYUN! Hyun, sadar hey” Minseok nepuk-nepuk pipinya Baekhyun yang merah. Si mamih pingsan.

Chanyeol tetep berdiri di tempatnya, natap ke segala arah asal gak ke arah istrinya.

“Papih! Ini ada apa sih? Kenapa kalian berantem?!” tanya Dyo yang udah kepalang kesel.

Chanyeol noleh ke anaknya. Tatapan tajemnya bikin bulu kuduk Dyo merinding.

“kamu juga. Seharian gak di rumah. Liburan kerjaannya keluyuran terus. Ada apa-apa di rumah gak pernah tahu!!”

Dyo ngernyitin dahinya bingung campur marah. Ini bapaknya kerasukan setan dimana sih kok tiba-tiba serem gini?

Keluarga Pak Chanyeol [ChanBaek] |  ✔ [DIBUKUKAN]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang