Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
En fazla yorum yapanlara Batı'nın ağzından kısa birer mesaj göndereceğim. Bu mesaj, gelecek bölümler için spoiler niteliği taşıyacak. Şifreli cümlelerle birkaç bölüm sonrasına kadar ipuçları verecek. Tek yapmanız gereken şey yorum yapmak. Mesajların size ulaşması birkaç gün alabilir, bu benimle ilgili değil tamamen Batı'nın meşgul olmasıyla alakalı bir durum✨ Öpüldünüz 😘
Baktın Olmuyor Can Ozan & Deniz Tekin
"Baktın olmuyor, bu şarkıyı söyle. Bir gülümseme kondursun yüzüne."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mavi Cehennem
Öfkeyle açılan mavi gözler bana bakarken, içimde derin bir yerlerde benliğimin titrediğini hissettim. Onun bakışlarıyla var olan meleklerim, yine onun bakışlarıyla yerin dibine doğru sürükleniyordu. Onlar yere doğru hızla çekilirken tüm ruhum titriyordu. Gözle görülmeyen ama içten içe beni öldüren bir titremeydi bu. Yanımda yerde oturan İlay'ın titreyişlerinden çok daha şiddetli bir titremeydi. Ruhumun altında zelzeleler peş peşe kendini gösteriyordu.
Kendimi bir cehenneme bırakmak istememiştim hiç. Alevleri ve şeytanları hiç bu kadar güzel görmemiştim. Şimdi masmavi bir okyanusun dalgaları bir anda lavlara bırakınca yerini, kalbimin ilk defa o kızıl derinlikte boğulmak için can attığını hissediyordum.
Eşsiz güzelliğiyle ve sesindeki ilahi ritimle ilk defa o zaman hissettim, her şekilde kalbimde onun için bir sevgi olacaktı. En derin şefkati ve en şiddetli nefretinde bile bu duygu kalacaktı benimle.
"Emsal, delirdin mi sen?!" dedi derin bir öfkeyle.
Sesi o kadar sertti ki refleksle irkildim ve geri çekilip uzaklaşmak istedim. Arkamdaki duvar sırtımla buluşunca olduğum yerde yapabildiğim tek şey karşımdaki öfkeli gözlere bakmak oldu.
Onun ruhunda benim için tohumlanmaya başlayan nefret, şimdi kendini gösteriyordu. Şimdi, tam da bu koridorda benden nefret etmeye başlıyordu. Ama buna katlanamıyordum. Herkes olurdu, herkesin nefretini kabul edebilirdim ama Batı değil.
Tüm bunları bana bakışlarında görebiliyordum. Uzun ve iri bedenine şimdi daha uygun bir şekilde bakıyordu gözleri. Elleri gibi sert, sahip olduğu güç kadar korkutucu..
İlay'ın yanına geçerek dizlerinin üzerinde eğildiğinde Kıvanç beni kalabalığın içinden çekip çıkardı. Batı'nın İlay'a söyledikleri ise birkaç anlaşılmayan boğuk sese karıştı.
"Tamam geçti." diyordu küçük bir çocuğu avutur gibi, şefkatle. "İyi olacaksın."
Kıvanç'ın yeşil gözlerinin üzerinde kaşları çatıldı. Omuzlarımı tutan elleri beni şoktan çıkarmak için sarstı. "Neden yaptın bunu?"
