Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
Küçük bir duyuru yapmak istiyorum. 40. bölüme gelmişken bunu söylemeliyim artık diye düşünüyorum. Eğer her şey planladığım gibi giderse, kurgu için ikinci kitabı da devam ettireceğim. İkinci kitap da bu kitabın içinde olacak.
Yani kısacası, şu an Batı Sahili kısmındayız ve ilk kitabın finaline kadar hep Batı Sahili kısmını okumuş olacağız. Kar Küresi ise ikinci kitap olarak yine bu kitapta olacak.
Bunu geçen yılın son ayında planlamıştım - yani daha kitabı yayınlanmadan 3 ay önce- ama söylemeyi düşünmüyordum çünkü ikinci kitap olacak mı ondan bile emin değildim. O kadar güzel geri dönüşler alıyorum ki, bunu paylaşmak istedim. İnşallah bu konuda şansım yaver gider.
Keyifli okumalar perilerim 🐞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dostluk Denen Şey
"Sevgi öğrenilebilecek bir şeydir."
•Yağmur'un ağzından.•
Emsal ile ilk tanıştımızda onu çok fena dövmek üzereydim. O gün okulun tamamen saçmalık üstüne kurulu konferanslarından birine tüm okul zorunlu olarak gitmiş, yetmemiş gibi bir de konferansa forum halinde katılmak zorunda kalmıştık. Yapılan konuşmalardan sonra öğrencilere soruları yönlendiriliyor ve düşüncelerini belirtmeleri isteniyordu. Konu edebiyat olduğu için bana yöneltilen soruyu bilememiştim. Emsal'in dalgacı, sessiz gülüşü gözlerime takıldığı an az kalsın kafasına ağır bir yumruk indiriyordum.
Çok bilmiş haliyle doğru cevabı verdiğinde ise kızıl saçlarını tutup konferans salonunun kızıl perdesine asmak istemiştim. Neyse ki o zamanlar kimse beni tanımıyordu ve bu yüzden spor alanı öğrencileri dahil kimse benden haz etmiyordu. Öyle bir yerde kavga başlatmayacak kadar zeki olduğum için intikamımı başka bir yerde almayı düşünüyordum.
Okulun öğretim üyelerinden birinin kuzeni olduğunu öğrendiğimde ise bir süre bu düşüncemi ertelemeye karar vermiş ve ona içten içe nefret beslemeye başlamıştım. Bu nefret aslında yaptığı başka bir şey için değil, güzel ve alımlı biri olduğu içindi. Erkekler benim etrafımda dolaşırdı ama bana değer vermezlerdi, tek amaçları tek gecelik bir şeyler koparmaktı. O zamanlar bir ilişkim olduğu için mutluyum, çünkü bana değer vermeyen erkeklere inanmak için her türlü aptallığa sahiptim. Emsal ise zeki ve gözü açıktı. Erkeklerin tüm ilgi ve değerini hiçbir şey yapmadan alırdı. Çünkü güzeldi ve zor kızı oynuyordu.
Sadece onun sinirlerini bozmak için bile İlay ile bir süre arkadaş olmuştum. Bilim alanında ne zaman işimiz olsa ya da dışarıda takıldığımızda Emsal ne zaman çevrede olsa bu arkadaşlığı sonuna kadar gösteriyordum. Çünkü aralarındaki rekabetin farkındaydım ve Emsal'in Met dışında hiç arkadaşı yoktu. Kimseyle konuşmuyor, herkesi kendinden uzaklaştırmayı tercih ediyordu. İlay ise neredeyse tüm okul ile arkadaştı. Sanat, bilim ve hatta spor alanı bile... Dürüst olmak gerekirse İlay başta kafa kız gibi gelmişti. Bir kere eğlenceliydi, ailesi yaptığımız hiçbir şeye ses çıkarmıyor ve eğlenmemize izin veriyordu. Ayrıca okuldaki herkesi tanıdığı için her şeyden haberdar oluyordu ve ben kaosa aşıktım. Ortalığın karışması hoşuma gidiyordu.
