Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
Bölümü düzeltme şansım olmadığı için çok fazla kelime hatası olabilir. Fark ettiğinizde bildirin lütfen 😘
Bu bölümü Lotus Tema'nın adını tahmin eden siyahay6 ve hayalperestt_0 adlı bebeklerime ithaf ediyorum. Teşekkür ederim ❤️
Keyifli okumalar perilerim🦋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Korku Lotus'un Esiri Oldu
"Ne kadar yalnız olduğumu bilseydin, belki de gelir sarılırdın bana. Çünkü bilirdin, bu baş edilmesi zor bir duygu."
Sesler yaklaştı önce. Nereden çıktıklarını anlamadım. Bir anda belirmiş gibi amansızca duyuldular. Kaya hâlâ karanlıkta bekliyordu. Ne görünüyor ne de varlığını belli eden tek bir hareket yapıyordu. Belki de gerçekten yoktu. Batı beni saklamak ister gibi duruyor ve nefes bile almıyordu. Korkuyordum. Korkudan nefesim kesilmişti. Kulaklarım sessizlikle birlikte çınlıyordu, yaklaşan sesler bu çınlamayla birlikte ıssızlığa bir kesik atıyordu.
"Ekibin haberi var mı?"
Soruyu dinlerken Batı'nın kaşları çatıldı. Bir şeyler öğrenme umuduyla daha dikkatli dinlemeye başladı. Sesler uzaktaki bir koridordan geçip bize daha fazla yaklaştı.
"Var, hepsinin haberi var." dedi bir diğeri. Yanımızdaki koridordan geçtiklerini adım seslerinden anladım. Karşı odanın ay ışığını bölmüş ve olduğumuz yerde gölgeleri geçip gitmişti.
Çıkıp kapısına doğru gitmek üzereyken adımları bir an durdu. Tam arkamızdaki duvarda sesleri kesildi ve bir şeyi bekler gibi sessizleştiler. Bizi fark ettiler. Bunu Batı'nın bakışlarından anladım. Çevik ve sessiz bir hareketle Batı hemen kapıya yakın tarafa kaydı ve beni hafifçe itip biraz uzaklaşmamı istedi. Dediğini yapıp dikkatli adımlarla duvara yaslı bir şekilde kaydım. Ayağımın altındaki eski tahtalar varlığımı belirtir gibi hafifçe ses çıkardı. Muhtemelen Kaya karanlığın içinde bana küfrediyordu.
Birinin ayak sesi, duyulmayacak kadar hafif bir şekilde olduğumuz yere yaklaştı. Titrek titrek aldığım nefesime karşı ay ışığı bedenimin bir kısmını aydınlatıyordu. Bir saniye içinde kopan gürültüyle olduğum yerde donup kaldım. Karanlık olduğu için hiçbir şey görünmüyordu ama Batı'nın odaya giren adama sert bir yumruk attığını hemen ardından adamın dengesini kaybedip düştüğünü anladım. Diğer adamın da seri bir hareketle Batı'ya yöneldiğini gördüm sadece. Karanlığın içinden sürpriz bir şekilde çıkan Kaya, kafasına vurduğu darbeyle adamı temiz bir şekilde bayılttı.
"Gel." dedi Batı fısıldar gibi. Elini uzatmış beni bekliyordu. Kaya diğer adamı da odaya sokup karanlığa saklar gibi sürüklediğinde parmaklarımı Batı'nın parmaklarına geçirdim. Beni dışarıya doğru sürüklediğini fark ettiğimde güçlükle olduğum yere çividim kendimi.
