Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
Ladin temanın son bölümüne hoşgeldiniz. Geçmeden önce şuraya mavi bir kalp bırakın lütfen💙
Keyifli okumalar ✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kötü Dünyanın Kötü çocukları
"Geçmişi değiştiremeyiz ama geleceğe yön verebiliriz."
Bakışlarım donuk ve umutsuz bir şekilde önüme döndü. Onun, o yabancının peşinden gidersem; ne kadar hızlı koştuğum önemli değildi, yetişemeyecektim. Koşullu bir kabulleniş gibiydi bu. Bir vazgeçis, bir boşveriş... Beni her seferinde çekmeye çalıştığı şeyi görmezden geliş şeklimdi.
Adımlarımı hızla çıkışa, o büyük kalabalığa doğru attım. Kızıl saçlarım omuzlarımı dövüyor ve rüzgarın vuruşu ile sallanıyordu. Bakışlarım ise kalabalıktaki kaosa doğru hareket ediyordu. İçeriden gelen küfürler, hakaretler ve haykırılan isimler, kavganın büyüklüğünü gösteriyordu. Yine de o kadar karışıktı ki kimin kavga ettiğini anlamakta zorluk çekiyordum. Tek anlayabildiğim, Kaya'nın kontrolsüz oluşuydu.
Etten duvarlar ile örülmüş kalabalığı yarmaya çalışarak o küçük boşluğa ulaştım. İlk gördüğüm şey Yağmur'un yüzüydü. Öfke ile birbirine atılmış iki erkeğin arasında girmiş, birbirlerini yumruklamamaları için kendini siper etmişti, oldukça zorlanıyordu. Çünkü kavga eden o iki erkekten biri Met'ti. Karşısında Kaya vardı ama bu kavganın iki kişi arasında geçtiğine bin şahit istenirdi. Öyle karışık ve rastgeleydi ki kırk kişi aynı anda savaşıyor gibi bir kaos ortamı oluşmuştu.
Met, kaşından aşağıya akan kırmızı akışkan kana rağmen arkadaşlarıyla birlikte birer sokak dövüşçüsü gibi vurdumduymazdı. Söyledikleri şeyler ürperticiydi, kelimeleri de tıpkı darbeleri kadar sertti. Kaya'nın takım arkadaşları da Kaya için işin içine girmişlerdi. Saçları ve üzerilerindeki formaları dağılmıştı. Çok sert oynuyorlardı. Her ne kadar Doğu etrafta görünmese de kimse bunu fark edecek durumda değildi. İkizi Batı, onun aksine her iki kesimi ayırmak için büyük bir çaba sarf ediyordu. En azından Yağmur'dan daha etkili görünüyordu.
"Noluyor burada?"
Her ne kadar kendisini görmesem de bu sert kelimeleri dehşet verici sertlikte söyleyen o kişiyi tanıyordum. Atalay Bey'den başka kimseye ait değildi bu ses. Kimse bu kadar büyük bir kalabalığın içine böyle büyük bir etki ile kesik atamazdı.
"Bu ne rezalet!"
Etten duvarlar yavaş yavaş ayrılıp Atalay Bey'in sert görüntüsünü ortaya çıkardığında kalabalığın diğer ucunda gördüm onu. Üzerinde daha önce gördüğüm resmi kıyafetlerin aksine, tam bir astsubay gibi görünüyordu. Ve ben kimsenin bilmediği o şeyi biliyordum. Bu adam sadece güçlü bir astsubay değildi, gizli bir örgütle beraber ülkenin üzerinde söz sahibi olan biriydi. Önce Kaya'ya sonra Met'e dönen bakışlarından bunu çok net görebiliyordum. Ağzını açıp bir şey söyleyecekken bir ses ile kesildi bu.
