Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
Merhaba, Instagram grubu kuracağım, ilgilenen, gruba katılmak isteyenler Instagram hesabımdan bana mesaj atabilirler. Birlikte hareket edebileceğimiz, arkadaşlık kuracağımız ve planlarımızı gerçekleştirebileceğimiz bir yer olacak. O yüzden lütfen aktif olan okurlarım katılsın, yoğunluğum sebebiyle çok fazla bakamayabilirim ama sizinle olacağım. 🍭
Instagram: sraylmaz
Keyifli okumalar perilerim🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BüyülüOrmanın Sahipleri
"Geçip giden şey saatin tik takları mı yoksa ben miyim? İki saniye önceki ben nerede şimdi, ne zaman kaçıp gitti zihnimden?"
Karşımda beni en çok seven, en çok dinleyen ve koruyan insanlardan biri vardı. İlk korumacım elbette babam olsa da ondan sonra Kıvanç her türlü zorlukta yanımda olmuştu. Bir aile olmuş, sırtımı ona yaslamama izin vermişti. Her ne kadar son zamanlarda on olan güvenimi kırmış olsa da biliyordum ki yaptığı hiçbir şey için onu suçlayamazdım. Çünkü o da benim her kötü halimde beni sevmişti.
Odanın ortasında bana sevdiği kadını tanıtıyordu ama bu kadının onu gerçekten sevdiğini sanmıyordum. Bu kadın onun düşündüğü kadar masum, naif ve sevgi dolu değildi. Aksine, tam bir asker gibi yetiştirilmiş, düşmanı gözetlemekle görevli bir ajandı. Ve bu ajanın hayatıma girip beni koruyan, dinleyen üçüncü kişiyle kan bağı vardı. Batıkan Tus ile. Oysa kuzenimin gözleri böyle mutlulukla parlarken bunu ona söylemem imkansızdı. Hem de o Batı'ya böyle büyük bir nefret beslerken...
"Memnun oldum." dedim. Gülümsemeye çalışsam da Kıvanç bir sorun olduğunu anlamış gibi yüzüme bakıyordu.
"Ne oldu Emsal?" diye sordu. Alçin elini çekip tıpkı Kıvanç gibi bana baktığında her ikisinin de şaşkın bakışları arasında duruyordum.
"Arkadaşlarımla bazı sorunlar yaşadım." dedim. İnanmasını istiyordum çünkü Kıvanç bu kadının gerçekte kim olduğunu anlarsa çok üzülecekti. Onunla evlenmek istediğini yemin edebilirdim.
"Hangi arkadaşlarınla?" diye sordu Kıvanç.
"Ben gideyim en iyisi." diyerek gülümsedi Alçin. Kutuya benzeyen küçük çantasını beyaz parmaklarının arasına aldı. "Sizin konuşacak şeyleriniz var belli ki." diye devam etti.
Kıvanç, "Birlikte bir şeyler içseydiniz?" diye karşı çıkmak istedi.
"Yok hayır," diyerek böldüm onu. "Benim konuşmak istediğim şeyler var."
Kıvanç mahçup bir şekilde Alçin'e baktığında kadının yüzünde tekrar sevimli bir gülümseme oluştu. O kadar inandırıcıydı ki Kıvanç'ı gerçekten sevdiğini bile düşünebilirdim. Dakikalar içinde Kıvanç ile evde yalnız kaldık. Odanın bir köşesindeki koltuğa geçip oturmadan önce gidip elimi yüzümü iyice yıkadım ve artık beni rahatsız etmeye başlayan makyajı sildim. Solgun görünüyordum. Babası üstünden oyuna gelmiş, kuzeninin sahte ilişkisine tanıklık etmiş, sevdiği adamın yıllar önce kendisine bir avcı olarak gönderildiğini öğrenmiş ve annesi tarafından hesabındaki tüm parası çekilmiş bir kadın kadar solun hissediyordum.
