Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
Oy ve yorum veren herkese teker teker teşekkür ederim. Bu bölümü jest1946aminealadag7 ve nisaanurrlu bebeklerime ithaf ediyorum. Siz üçünüz yorumlarınızla günümü aydınlatıyorsunuz
Keyifli okumalar perilerim ✨
Aşk Sertap Erener
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yalanlar Çöplüğü
"Aşk, dön ölümden, geç tenimden, gel gir dünyama."
Üzerimdeki ışık elbisemdeki parlaklığı gözlerime tezat bir şekilde açığa çıkarırken bakışlarımın karanlık bir hal aldığına emindim. Ne zaman böyle hissetsem yeşil gözlerim koyu bir tona bırakırdı yerini ve ruhumu dışarı yansıtmaya çalışırdı. Kızgındım ama kime kızgın olduğumu bilmiyordum. Doğukan'a kızamıyordum. Onun da benim gibi korkuları vardı ve bu yüzden böyle davranıyordu, farkındaydım. Ama beni sevdiğim adama kötüleme şekli hoş değildi.
"Asıl körleşen sensin Doğu," dedim öfkeyle bakarken. "Ah pardon, yoksa İlay mı demeliydim, çünkü son zamanlarda onun kelimelerini ezberlemiş gibi davranıyorsun."
Batı, konuşulanları duymuş olduğum için bıkkın bir tavırla burnundan soludu. Doğu ise bana olan öfkesini bastırmaya çalışır gibi kaşlarını çattı. Terasın üstünden, üçümüzün arasına doğru hafif bir rüzgar geçti ama garip bir şekilde hava sıcaktı. Ya da benim ateşim çıkmaya başlamıştı, bilmiyordun.
"Emsal kalbini kırmak istemiyorum," dedi Doğu kontrollü bir şekilde. "Lütfen çıkıp gider misin?"
"Doğu, saçmalama!"
Batı'nın araya girmesiyle ikimizin bakışları da ona döndü. Rahat bir tavrı vardı ama Doğu'nun söylediklerine o da hayret ediyordu.
"Saçmalamıyorum, gayet ciddiyim. " dedi Doğu ve tekrar bana baktı. "Lütfen şu evi terk eder misin?"
"Hayır." dedim kararlı bir şekilde. "Terk etmiyorum, çok istiyorsan sen gidebilirsin."
"Emsal, lütfen karşılık verme." dedi Batı. İkimizden birini kontrol altına alabilse belki istediği sessizliği yakalayacaktı.
"Neden?" diye sordum. "Tüm suçlamaları kabullenmem mi gerekiyor?"
"Hayır," dedi ve durakladı. Ne diyeceğini bilemeden kollarını birleştirdi ve karanlık gökyüzüne baktı. Tepemizde öten birkaç karga dışında sessiz gecede hiçbir ses çıkmıyordu.
"Ladin'i nereden biliyorsunuz?" diye sordum. Her ikisinde de gözlerim gidip geldiğinde Doğu'nun o gün, koridorda elimdeki Ladin'i gördüğünü hatırladım. Tam o an anlamış ve belki de bir şeyler çevirdiğimi düşünmüş olmalıydı. Oysa ben de ilk defa görüyor ve nereden geldiğini bile bilmiyordum.
