Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
Kitapla ilgili duyuruları pano kısmında size bildireceğim. Beni takip edip güncel durumlardan haberdar olabilirsiniz çünkü bir duyuru için bölüm atıp kimseyi bölüm gelmiş gibi hissettirmek istemiyorum. Beni takip etmeyi unutmayın (sraylmaz) 🌹
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kurumuş Kalpler
"Mevlana der ki, kendini küçük görmeyi bırak, sen yürüyen evrensin."
Günler geçip gidiyordu. Tıpkı bir nehrin kendi yatağında durmadan akıp gitmesi gibi. Tesalya'nın ne halde olduğu ile ilgili en ufak bir fikrimiz bile yoktu. İçinde bulunduğumuz ev bir hapishane gibiydi, ya da minik bir sığınak. Ama bizi koruduğuna inanıyordum. Dışarıda her ne oluyorsa bu duvarlar bizi tüm o şeylerden korumak için yapılmıştı. Yine de Batı durmadan çıkış için uğraşıyordu. Buna o kadar kararlı bir şekilde uğraş veriyordu ki duvarı delip geçebileceğine inanmaya başlamıştım.
"Sıra kimde?" diye sordu Yağmur. O bunu sorarken hemen yanında oturan Batı'nın yüz ifadesi sıkıntılıydı. Çıkış yolunu bulmak için çabalarken onu çatıdan alıp salona getirmiştim. Ve şimdi hepimiz bir masanın etrafında oturup kafa dağıtmaya çalışıyorduk.
"Bende." dedi Met, ortada duran çubuğu eline aldı. Sıra onda değil, Batı'daydı. Ama Batı'nın bakışları, sırayı atlamak istediğini belli ediyordu. "Çeviriyorum."
Yağmur, yanında oturan Batı'ya göz ucuyla meraklı bir bakış attıktan sonra tekrar dönmeye başlayan çubuğa çevirdi gözlerini. Çubuk döndü, döndü... Ve hemen önümde durdu.
Bu tür oyunlar hoşuma gidiyordu. Birinin sırlarını acımasız bir şekilde ortaya sermek eğlenceliydi. Ama dürüst olmak gerekirse fedakarlık sırası bana geldiğinde iş can sıkıcı bir boyuta geçiyordu.
"Emsal, seç bakalım doğruluk mu cesaretlik mi?"
Met'in sesiyle birlikte içimden bir seçim için kendimi hazırladım. Bu konuda Met hiç güvenilir değildi. Cesaretlik dediğim an beni Kaya'yı öpmeye zorlayacaktı. Ya da daha kötüsü...
"Doğruluk." dedim. Met ufak bir düşünme molası verince etraf sessizlik ile ıssız kaldı. Herkes soracağı soruyu bekliyordu.
"Batıkan olmasa kimi öperdin, Kaya mı Doğukan mı?" diye sordu.
Batı göz devirip arkasına yaslandı. "Senin gibi boş beyinliden de böyle boş bir soru beklenirdi." diye mırıldandı. Bu mırıldanma, sessiz salonda herkes tarafından duyuldu.
