Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kızıl Kraliçenin Krallığı
"Böyle bir yerde kalbim kırılmasın diye yokmuş gibi davranmak zorunda kalıyordum. Ve zamanla ben bile yokluğuna inanıyordum."
Tesalya, parmaklarımda duran küçük bir maket gibiydi. İstediğim zaman kaçar, istediğim zaman saklanır, istediğim zaman da ateşe verebilirdim. Milyonlarca adım atmıştım her bir köşesinde ve milyonlarca anı biriktirmiştim. Dışarıdaki her insanın gözleri buradaydı çünkü bir krallık kadar güçlü vadileri vardı.
Tüm vadiler ve tüm sahiller bana ait gibi istediğim gibi koşar, rüzgarın boynumdan enseme geçmesine izin verir ve gökyüzünü sahiplenirdim.
Tâ ki gri-mavi gözlü, asker duruşlu adam karşıma çıkana kadar.
Şimdi gelmiş tüm yumuşak adımlarımı görmezden geliyordu. Sahillere ve vadilere kendi varlığını kazıyor, gökyüzümü sahipleniyor ve rüzgarlarımı çalıyordu. Milyonlarca anı biriktirdiğim her kareye kendi hayaletini bırakıyordu. Artık geçtiğim her yer bana onu hatırlatıyordu.
"Okul için hazırlık yapmanız gerekiyordu..." dedi Kıvanç. Sesindeki öfkeyi güçlükle kontrol ediyordu.
"Hazırlandık." dedim tereddütle.
Batı ile birbirimizden ayrılmış, Kıvanç'a bakıyorduk. Batı'nın üzerinde üniforması olmadığı için düşünmeden söylediğim bu yalan hemen belli olmuştu.
Kıvanç, "Senin antrenmanın yok mu?" diye sordu Batı'ya. Tavırlarında bir öğretmen edası saklıydı
"Var..." dedi Batı sakin bir şekilde.
"Gidip antrenmanın için hazırlan, yakında maça çıkacaksın." kelimelerine sığınmış tehdidi anlayamıyordum. Çok kızmıştı ama neden bu kadar kontrollü davranıyordu?
Tabii ki Batı'ya belli etmemek için...
"Emsal, sen de benimle gel, okula gidiyoruz." diye devam etti. Dönmek için hareket ettiğine Batı'nın kelimeleri onu durdurdu.
"Benimle gelecek."
Kıvanç dönüp bu sefer kaşları çatık bir şekilde Batı'ya baktığında ben de başımı çevirip mavi gözlere baktım. Kararlı bir şekilde karşı çıkar gibi Kıvanç'a bakıyordu.
"Benimle gelecek." dedi Kıvanç. Zar zor kontrol altına aldığı öfkesini açığa çıkarmak üzereydi.
"Kıvanç..." dedim uyarmak ister gibi.
O an ikisinin arasında böylesine sessiz beklerken bir şey fark ettim. Benim için tartışmıyorlardı. Aralarındaki gizli nefret yüzünden bu şekilde bakıyorlardı birbirlerine.
