Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karanlık Vadiler Ve Duman
"Onu özlemek, tüm şehri kaplayan karanlık gri bir bulut gibiydi.
Sisli vadilerde, dumanlı dağlarda tek başına yolunu bulmaya çalışıp her seferinde sisin içinde kalmak kadar riskliydi."
•
"Beni eve götürür müsün?"
İki gün üst üste uyuyamamın verdiği yorgunlukla başımı kaldırdım ve cevap vermesi için bekledim. Yüzünde memnun bir gülümseme, artık soru sormadığım için hoşnuttu. Aramızdaki gerginlik son bulduğu için ben de hoşnuttum. Onunla kavga etmek, cevabı olmayan bir bilmeceyi çözmeye çalışmak gibiydi. Her seferinde yanılıyor, her seferinden yeniliyordum.
"Tabii ki götürürüm." dedi sıcak bir şekilde. Sonra kendini benden uzaklaştırdı ve bakışlarını arabasına doğru çevirdi. "Hadi." dedi çenesinin ucuyla işaret ederek.
Ben de bakışlarımı yüzünden alıp önüne geçtim ve topraklı alana doğru yürüdüm, o da arkamdan geldi. Arabanın kapılarını elindeki anahtarla uzaktan açtığında hemen yerime geçtim. Uçsuz bucaksız vadide ışıklı, sıcak tek alan bu son model arabanın içiydi. Batı sürücü koltuğuna geçip bana kısa bir bakış atarken kemerimi bağlıyordum. Kalp ritmini dinledikten sonra ne yaparsam yapayım ona bakmadan duramıyordum. Güzel düzgün yüzü, bir kalemle çizilmiş kadar çekiciydi. Yüzünü taşıyan boynu, birkaç ayrı damarla süslenmiş, erkeksi bir sertlikle ceketinin içine doğru iniyordu.
Araç çalıştı ve okulun arka tarafından kıvrılarak şehre inen yolda ilerlemeye başladık. Rahat koltuk ve gecenin ıssızlığı uykumu getiriyordu. Ne geçip giden ağaçlara ne de gökte bizi takip eden aya baktım. Gözlerim sadece Batı'yı istiyordu. Sadece onu izlemek, ona bakmak istiyordu...
Batı
Eğer bana ne olmak istediğimi sorsalar, gökyüzü ile yeryüzü arasında değil de, ikisinden birinde olmak istediğimi söylerdim. Ya en yüksekte, sisli dağların uç noktalarında ya da en dipte yer altı lavlarının içinde. Koca bir arafta kalmak istemezdim. Tamamen yanmak ya da tamamen buhar olup havaya karışmak, arafta kalmaktan daha iyiydi. Yer üstünde aklı ve kalbi arasında kalmış biri olmaktan çok daha iyiydi.
