Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
Ama önce, soranlar olmuş yanıtlayayım. Tahmin ettiğiniz gibi kurgu göründüğü gibi sadece aşk hikâyesiyle bitmiyor. Altında yatan gizli bir hikâye var. Biz bu hikâyeye başlarken dedik ki iyi görünenler kötü, kötü görünenler iyi olabilir. Sizden de buna uyarak okumanızı istiyorum. Batı'nın ve ailesinin, Emsal ve ailesi ile arasında ne döndüğünü bölümler ilerlerken siz bulacaksınız. Unutmayın, her kelime, her fotoğraf bir ipucu olabilir.
Bu arada görünmez okurlarım, sizi de seviyorum lütfen kendinizi belli edin💜
Keyifli okumalar 🐞
Fallout Unsecret, Neoni
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kütüphane
"Bu duvarlar değiştirmeyeceğim renklerle boyanmış."
"Renkleri değiştiremiyorsak üstüne çiçekler dikeriz."
•
Mars Yakut. Kuzenimin salonunda oturup bana şeytansı kahverengi gözlerini dikmiş olan kişinin adı buydu. Az önce sevdiğim adamla kavga etmiş, beni bir yerden tanıdığını söylemişti. Ama ben onu tanımadğıma yemin edebilirdim. Bir saat öncesine kadar hiç görmediğime bile emindim. Şimdi kuzenimin koltuğunda oturmuş annemin karşısında duruyordu.
Ve kötü olan şuydu ki, annem beni buradan götürmekten tam vazgeçmişken, Mars olanlardan bahsedebilirdi. Bu da benim annemle Antalya'ya dönmem anlamına geliyordu. Olanları öğrense, otorite manyağı annem beni burada bırakmazdı.
"İçeri girsene Emsal."
Kıvanç'ın sesi, kısa bir süredir ayakta dikildiğimi bana belli ederek yanımdan geçti. Gözleri bana endişeyle bakıyordu. Geçip annemin yanındaki koltuğa oturduğunda bu endişeli gözleri hâlâ üzerimdeydi. Annem, son derece güzel krem rengi bir takımın içinde, doğal kızıl parlak saçları özenle yapılmış, hoş kokulu bir şekilde oturduğu yerden kalkmadı. Zoraki de olsa bir gülümseme verdim ona. Ne de olsa gidecekti.
Annemin karşısında oturan Mars ise hâlâ bana bakıyordu. Dudağının kenarında küçük, kurumuş bir kan pıhtısı vardı. Sanırım bu sabah oluşmuş bir yaraydı. Buna Batı'nın sebep olduğuna emindim çünkü onu ilk gördüğümde yoktu.
Buraya neden gelmişti bilmiyordum. Neden annemin karşısında oturup bana böyle cesaretle gülümsediğini de anlamamıştım. Ama eğer küçücük bir sorun çıkarırsa onun hayatını mahvetmeye hazırdım.
