Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆
Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gösteri Perdesinin Kızıllığı
Işıl Işıl, kırmızı tonlarının içinde, şık tasarımlarla kaplanmıştı her yer. Duvardaki büyük altın sarısı kemerler ve salonun ortasından aşağı doğru bakan devasa kristal avizeler çevreyi birer rüya gibi gösteriyordu. Büyük lobilerin içi düşündüğümden daha büyüleyici nitelikteydi. Hafif uğultu sarmıştı her yeri. Tüm bu varlıklı insanlar ayakta durmuş, küçük gruplar halinde sohbet ediyorlardı. Üst kata doğru çıkıntı oluşturan mini bölgeler açıkta kalmış bir şekilde içerisinde şarap ve şampanya servisi yapılıyordu. Batı'nın koluna diğer elimle de tutunarak bu rüyanın beni içine çekmesine engel olmaya çalıştım. Göz kamaştıran bu yer, benim hayalimdi.
"Babam şurada, annemin yanında duruyor." dedi Batı fısıldar gibi. Başıyla işaret ettiği yere baktım. Bunu beklermiş gibi duran o soğuk, ciddi bakışlarla karşılaştığım an kendisinin düşündüğümden daha zor biri olduğunu anlamıştım bile. Babası, annesinin yanında duruyor ve tanımadığım diğer insanların arasından bizim yaklaşmamızı izliyordu. Biraz gerilerek derin nefes aldım.
Başını dik tut Emsal. Tüm bu insanlardan çok daha asil olduğunu göster.
Biz onlara doğru yürürken annesi Aylin Hanım'ın bakışları da bize doğru ilerledi. Mavi gözleri her zamanki gibi samimi ve sıcaktı. Yüzündeki gülümsemesi, yanında duran Doğu'nun gülümsemesine katılıyordu. Belki de günler sonra Doğu'nun bu kadar samimi gülümsediğini görüyordum. Saniyeler içinde bizi bulan bakışları o sıcak gülümsemesini kaybederek üzerimizde durdu.
Onlara ulaştığımız zaman diğerlerinin bakışları da bize doğru yöneldi. Benden birkaç yaş büyük bukle bukle saçları olan beyaz tenli bir kadın, ondan biraz daha büyük yine beyaz tenli bir adam gülümseyerek ettikleri sohbetlerini durdurdular. Kardeş oldudukları tahmin edilebilecek kadar benziyorlardı. Onların yanında duran diğerleri ise yaşça çok daha büyüklerdi.
"Merhaba," dedi Batı sakin bir şekilde ve beni onlarla tanıştırmaya başladı. "Babam, Atalay.." sert bakışlar üzerimde dururken babasının yüzüne baktım. Çok heybetli duruyordu. Batı ile aynı boyda olmalarına rağmen çok daha iri görünüyordu. "Annemle tanışıyorsunuz zaten."
İçimdeki gerginliği belli etmeden her ikisine de gülümsedim ama bana karşılık veren tek kişi Aylin Hanım oldu.
"Kuzenlerim Darya ve Kaven." dedi iki kardeşi gösterirken. Beyaz tenli bu iki kişiden erkek olan başıyla selam verdi ve bozuk bir Türkçeyle "memnun oldum." dedi.
"Rusya'dan geliyorlar." diye devam etti Batı. "Amcam Tunç ve eşi Sofia."
Zarif bir şekilde onlara da gülümserken Sofia denen kadının Türkçe bilmediğini fark ettim. Batı'nın ne dediğini anlamayarak sadece gülümsemişti. Amcası ise başıyla selam verdi ama dikkatli bakışları beni tedirgin etmişti. Daha doğrusu salonda bulunan bütün aile bireyleri beni bir tehlike unsuruymuş gibi izliyordu.
