Let me take control {18+}

Hoofdstuk 51

Pov Jake

Ik loop snel de deur uit voor het geval ze me weer terug haalt en me smeekt om te blijven. Maar dit kon ik wel even gebruiken. En zo te merken heb ik dat gedoe van vanmorgen weer aardig goed gemaakt.

Ik stap in mijn auto en met een zucht kijk ik naar het apepakkie dat op mijn achterbank ligt. Ik rij met een rot vaart naar het kantoor van mijn vader, aangezien ik bijna te laat ben. Hij heeft weer een belangrijke vergadering waar ik per se bij moet zijn. Ik had gehoopt dat ik er nu wat minder tegen opzag na net, maar helaas.

Pov Charlotte

Ik plof weer op mijn bed. De dekens ruiken nog heerlijk naar Jake. Ik snuif de verrukkelijke geur op en rol op mijn rug. Ik pak mijn telefoon erbij en app de meiden snel van wat er net gebeurt is. Ik had ze beloofd om ze op de hoogte te houden van mijn rare situatie met Jake. Ook de meiden beginnen te twijfelen of alles wat hij doet wel fake is, want waarom zou hij anders opeens bij mij langs komen.

"Tenzij hij even een vluggertje wilde" zegt Melissa. Ze belde gelijk via videochat toen ze het nieuws hoorde. "Waarom moeten jullie altijd van het ergste uitgaan" antwoord ik. "Char pas alsjeblieft gewoon op, ik wil niet dat hij je pijn doet" antwoordt Jasmijn. "Naja we gaan het zien op kamp straks" zegt Melissa. "O my god ik was kamp bijna vergeten" zeg ik. "Ah ik hoop zo dat we zelf de kamer indeling mogen maken" antwoordt Jasmijn. "Ik ben benieuwd of er nog wat leuke jongens mee gaan" zegt Melissa met een dromerig gezicht. "En Jasmijn jij blijft niet de hele tijd aan Martijn kleven hoor. We gaan ook wel een beetje fun hebben" zegt Melissa daarna. "Jaja rustig, komt goed" antwoordt Jasmijn.

We kletsen nog wat en dan hang ik op. Tijd voor avond eten. Mijn ouders hebben het over hun dag, maar ik kan me gewoon niet concentreren op het gesprek. Ik kan alleen maar denken aan vanmiddag. Het voelt als of ik Jake zijn handen nog steeds op mijn lichaam voel. Bij elke flashback die ik heb van vanmiddag moet ik glimlachen. "Waar denk je aan lieverd" vraagt mijn moeder die mijn afwezigheid opmerkt. "Oh niks, iets wat iemand in de klas zei" antwoord ik snel.

"En hoe was jouw dag Char" vraagt mijn vader. Ik was altijd heel erg close met mijn ouders. We delen alles, ze helpen me met alles en zijn mijn grootste steun. Maar sinds ik met Jake optrek is het anders ofzo. Ik vertel ze niet meer alles, ik kan me niet concentreren op school en mijn huiswerk kom ik bijna niet aan toe. Ik weet niet wat het is, zo ben ik normaal nooit. En ik moet echt gaan oppassen want straks gaat het echt opvallen dat ik bijna niks meer doe aan school. Ik wil mijn ouders niet teleurstellen.

"Goed! Een beetje een saaie ochtend op school, en we hadden een oefentoets voor Duits, maar die had ik niet zo goed gemaakt" antwoord ik. "Hoe kan dat? Je bent altijd goed in talen" vraagt mijn vader. "Ja ik weet het niet, ik snap dit hoofdstuk niet zo goed" antwoord ik. Ik had gewoon niet opgelet in de les de afgelopen weken maar dat hoeven hun niet te weten. "Heb je bijles nodig?" vraagt mijn moeder. "Nee ik ga het wel redden. Ik moet gewoon wat harder leren voor deze toets" zeg ik snel. Ik ga echt geen bijles volgen. "Als er wat is kun je het gewoon tegen ons zeggen hè. Ook als je hulp nodig hebt met je huiswerk" antwoordt mijn vader lief. "Is goed" zeg ik en ik zak alweer snel weg in dromenland