Let me take control {18+}

Hoofdstuk 60

We zijn nu zo'n 2 uur onderweg. De eerste tussen stop zit alweer achter de rug. Wat mij betreft mag de volgende snel weer ingelast worden want ik voel mijn voeten nu al niet meer. We slenteren ook met zijn drieën vrij ver achteraan de groep. Voor mijn gevoel lopen we ook niet echt meer duidelijk op een pad. We lopen met zijn alle doelloos achter de kopgroep aan tussen de bomen door. Begrijp me niet verkeerd, het is een mega mooie omgeving zo in de sneeuw tussen de witte bomen in de bergen. Maar je weet echt niet meer waar je moet kijken, alles lijkt op elkaar na een tijdje.

Opeens voel ik een harde ruk aan mijn arm. Ik word een meter of drie mee gesleurd en knal met mijn rug hard tegen een boom aan. "Sorry maar je moet je gezicht is zien" zegt Jake lachend terwijl ik nog half in shock sta. "Rustig ik ben het maar" zegt hij gelijk en probeert zijn lach te onderdrukken.

Na een paar tellen kan ik weer rustig ademen. "Jake wat doe je?" vraag ik terwijl ik de groep steeds verder weg zie lopen. Ik probeer weg te lopen maar hij duwt me weer terug tegen de boom aan. "Volgens mij had je nog wat van me te goed" zegt hij terwijl hij half over me heen hangt.

Hij kijkt me aan met die arrogante blik van hem en die scheve grijns. Ik voel mijn hart alweer 7 slagen sneller kloppen en mijn zwaardere ademhaling verraad mijn nervositeit al snel. Het maakt die grijns op zijn gezicht ook alleen maar groter. "Jake.. we raken zo de groep nog kwijt" zeg ik om me uit deze situatie te halen.

Trust me ik wilde het zo graag. Ik snak al dagen naar het gevoel van zijn lippen op de mijne. Zijn handen op mijn lichaam. Zijn woorden die vlinders in mijn buik doen fladderen. Maar heel eerlijk, nu ik hier sta nemen mijn zenuwen het over.

"Nee joh! Heel even.." zegt hij en hij leunt verder naar voren. "En al zouden we ze kwijt raken, dan zijn we tenminste samen" lacht hij en voordat ik antwoord kan geven voel ik zijn zachte lippen op de mijne. Met zijn beide handen rond mijn kaken voelt het als of we elkaar jaren niet hebben gezoend en we elkaar eindelijk weer zien.

De tedere kus verandert alleen al snel in een lustige zoen. Eén hand zakt ook iets meer richting mijn nek. Met zijn duim onder mijn kin kantelt hij mijn hoofd wat naar achter. Na een tijdje baant hij zich een weg met zijn lippen naar mijn nek. Ik voel al snel dat hij bezig is met een zuigzoen zetten. Het voelt intens fijn. Vlinders gaan vanaf mijn buik naar down under en weer terug. Ik krijg haast tintelingen in mijn benen en een klein kreuntje ontsnapt van mijn lippen.

Al snel besef ik wat de situatie is en haal me terug naar de realiteit. Met één hand duw ik hem tegen zijn borst naar achter en met mijn andere hand probeer ik zijn hand van mijn nek af te halen. "Nee nee nee... Jake stop.. we raken oprecht de groep kwijt" zeg ik onder tussen in lichte stress.

Kalm trekt hij weg en kijkt tevreden naar de, denk ik, zuigzoen die hij zojuist heeft gezet. "Oké oké, kom" zegt hij en hij pakt mijn hand vast. Soepel doet hij zijn arm om mijn schouders heen terwijl hij nog steeds mijn hand vast houd. "Echt wel een beetje een pussy ben jij hè" zegt hij plagend. "Wil jij verdwalen in een bos met -10 en wilde dieren?!" zeg ik betweterig terug. "Ik zit je toch maar te plagen" antwoordt hij en hij geeft me een kus op mijn hoofd.

Blozend probeer ik een kleine glimlach weg te drukken. "Waarom heb je eigenlijk die zuigzoen gemaakt op zo'n zichtbare plek?" vraag ik terwijl ik met mijn vingers voel waar hij net met zijn lippen zat. "Oh waar moet tie de volgende keer dan?" vraagt hij arrogant. "Zo bedoel ik het niet!" zeg ik terwijl ik nu pas besef dat het inderdaad misschien raar over kwam hoe ik het zei. "Nee ik bedoel, nu kan iedereen het zien. Weet je wel niet hoe gênant dat is" zeg ik terwijl ik hem lichtelijk geïrriteerd aan kijk.

"Nouja ik hoorde dat je naar dat 18+ avondje gaat en zo weet iedereen dat je bezet bent" zegt hij als of het nu heel logisch is. Wat bedoelt hij nou weer met "bezet"? We hebben toch niks? Niemand weet toch überhaupt dat er iets tussen ons is? Is er überhaupt wel iets tussen ons? Is er ooit wel iets tussen ons geweest?

"Hoe bedoel je bezet?" flap ik eruit. "Ik houd er gewoon niet van als andere aan iets komen dat van mij is" zegt hij en hij laat mijn hand los. Ook haalt hij zijn arm die rond mijn schouders zat weg. We stoppen met lopen en staan tegen over elkaar. "Luister, ik vind het helemaal prima dat jullie dat après-ski feestje gaan bij wonen maar je weet wat er de laatste keer gebeurde toen je op een feestje stond. Ik weet dat je nog nooit wat met een jongen hebt gedaan op een feestje of iets, maar deze gasten zijn wel allemaal even wat ouder dan die ventjes die meestal op die feestjes zijn en iedereen gaat lam" zegt hij terwijl hij me serieus aan kijkt.

Ik weet niet zo goed of ik dit nu lief moet opvatten dat hij gewoon voor me uit kijkt of dat hij dit mega bezitterig bedoelt en me als een stuk speelgoed ziet dat afgepakt gaat worden door zijn moeder. "En aangezien je nu wat ervaring hebt zal het me niks verbazen als je nu opeens wel een jongen durft te zoenen als je wat drankjes op hebt. Zo koppig ben je wel" voegt hij eraan toe en aait me kort over mijn wang. Voordat ik ook maar iets van antwoord kan geven loopt hij weg. Nu zie ik ook pas waarom hij waarschijnlijk net opeens zijn arm weg haalde, we hebben de groep alweer gevonden bij de volgende rust plek. Niemand mag natuurlijk weten dat er ook maar iets speelt tussen ons.

Ik ben oprecht boos. Wie denkt hij wel niet dat hij is?! Serieus bepalen wat ik wel en niet mag doen. Doe even normaal. En me nog kinderachtig "markeren". Als of ik ooit zoek raak, bij de gevonden voorwerpen terecht kom en iedereen dan weet "oh die is van Jake". What the fack! En me dan ook nog aanspreken als of ik een klein kind ben en mijn vader niet wilt dat ik naar mijn eerste feestje ga. En ook nog het vorige feestje in mijn gezicht wrijven?! Hij had me toen niet naar zijn huis hoeven mee nemen. Dat deed hij toch zelf?! En hij was de enige facking reden dat ik zo ver was gegaan. Ik ben nog nooit zo ver geweest. Of misschien wel maar dat is toen ook gewoon goed afgelopen. Hij hoeft niet continue bij te springen als iets niet helemaal gaat zoals hij dacht dat het zou gaan. Hij kan niet de facking controle hebben over alles wat ik doe!

Echt als dit niet van mijn gezicht te lezen is weet ik het ook niet meer. Ik heb nog nooit zo'n intense woede gevoelt na de laatste keer dat mijn moeder me weer is voor schud zette bij andere mensen. Zwaar geïrriteerd zoek ik de andere meiden op.