Let me take control {18+}

Hoofdstuk 100

Pov Charlotte

Ik vouw mijn haar omhoog en bekijk het in de spiegel. Oeh misschien kan ik het zo wel doen. Ik pak wat schuifspeldjes en doe ze hier een daar wat in mijn haar. Ik bekijk het eindresultaat van mijn half opgestoken haar en ben bijna tevreden. Aan de voorkant trek ik twee plukjes los en laat ze hangen langs mijn gezicht. Perfect.

Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het al ver over tijd is. Shit. Gehaast pak ik snel mijn tasje en trek lopend richting de trap mijn hakken aan. "Mam!! We moeten gaan!" schreeuw ik nog boven aan de trap. "Mam?!" roep ik als ik mijn jas pak. "Ja ja, rustig aan, we hebben geen haast" hoor ik der zeggen vanuit de woonkamer. "Uhm jawel, ik ga de grote opening missen als we nu niet gaan" zeg ik gestresst. "Oh echt? Oh dan moeten we ons even haasten" zegt ze en ze rent ook richting haar jas. "Ja dat zeg ik toch" zeg ik geïrriteerd en ik sta zenuwachtig heen en weer te springen bij de voordeur.

Als ik bij school aan kom race ik naar binnen, voor zover dat gaat in deze hakken. Bij de ingang van de zaal word er een champagne glas overhandigt, maar ik proef al snel dat er geen alcohol in zit. Jammer. Ik loop de zaal verder in en nu besef ik pas hoe mooi alles eruit ziet. Ik neem even de tijd om het hele feit dat ik nu op het kerstgala sta in me op te nemen. Ik word wakker geschud als er word aangekondigd dat de conrector het één en ander wilt zeggen.

Snel zoek ik de meiden op. "Wauw Char!" zegt Jasmijn als ze me ziet. "Holy!" zegt Melissa op dezelfde toon. "Kijk naar jullie!" zeg ik en ik bewonder hoe mooi ze er allebei uit zien. We geven elkaar een knuffel en ook Martijn geef ik een knuffel. Met een kleine twijfel geef ik ook Wouter, de date van Melissa, een knuffel. Persoonlijk heb ik het niet zo op Wouter, maar dat komt denk ik ook een beetje door kamp.

Met z'n vijven luisteren we aandachtig naar de conrector. Hij houdt een saaie speech over hoe fantastisch dit jaar tot nu toe is en hoeveel mooier de rest van het jaar gaat worden. "Die man houd letterlijk elk jaar hetzelfde praatje" hoor ik iemand achter me zeggen. Ik draai me om en zie dat Dylan achter me staat. "Serieus?" vraag ik lachend. "Ja joh, hij gaat zo nog praten over hoe trots hij wel niet is op de school en de leerlingen. En dan gaat hij nog iedereen bedanken blablabla" zegt Dylan verveeld. We beginnen allebei te lachen.

"Zullen we anders wat te drinken pakken? Dit gaat toch nog wel even duren" zegt hij dan en hij wijst naar mijn lege glas. Ik twijfel even naar knik dan ja. De drankjes moet je buiten de zaal halen, en nu snap ik ook waarom de rest van de school versierd is. "Waar is je date?" vraagt hij als hij een glas voor mij inschenkt. "Die mocht niet naar het kerstgala" zeg ik spijtig. "Oh? Hoezo dat dan?" vraagt hij geïnteresseerd en overhandigt het glas. "Hij uhm had iemand geslagen" zeg ik bijna ongemakkelijk. Dylan kijkt alleen maar afkeurend. Voor het eerst schaam ik me gewoon een soort voor iets dat Jake heeft gedaan. Nu ik het zo zeg klinkt de straf die hij ervoor heeft gehad alleen maar logischer.

"Dus je bent hier helemaal alleen gekomen?" vraagt hij. "Jep, beetje sneu hè" zeg ik en ik roer met mijn rietje door mijn drankje. "Nee helemaal niet, je moet ballen hebben om zoiets te durven" zegt hij en hij glimlacht lief. "Zullen we weer terug gaan naar de rest? Die speech zal wel klaar zijn" zegt hij als er een korte stilte is gevallen door zijn lieve opmerking. "Eindelijk dansen" merk ik op en hij begint te lachen.

De avond is super gezellig. We staan vooral bij de vrienden van Wouter en Dylan, maar eerlijk gezegd is het best wel leuk. Ik praat en dans vooral met Dylan, maar ik probeer wel waar mogelijk mijn afstand te houden. Ondanks dat we gewoon vrienden zijn voel ik me toch een soort schuldig tegen over Jake. Niet dat er iets gebeurt of gaat gebeuren tussen ons, maar hij was heel duidelijk hoe hij over Dylan denkt.

"Pfoeh ik ga echt even wat koelte opzoeken" probeer ik boven de muziek uit tegen Dylan te zeggen. "Moet ik met je mee gaan?" roept hij terug. "Nee joh, ik ben zo terug" zeg ik en ik loop richting de uitgang van de zaal. Maar nog voor ik de zaal uit kan lopen word ik tegen gehouden door een jongen.

"Hé Charlotte" zegt hij en ik ruik al gelijk dat hij wat op heeft. De jongen is een vriend van Jake en had zich op kamp voorgesteld als Timo. "Hoi" zeg ik terug, maar ik begrijp nog niet helemaal goed waarom hij me aanspreekt. "Kan ik me ergens aansluiten?" zegt hij en hij komt wat dichterbij me staan. "Wat bedoel je?" vraag ik echt niet begrijpende wat hij bedoelt en ik doe een stapje achteruit. "Ik wil ook wel is weten hoe jij in bed bent" zegt hij in mijn oor. Ik duw hem van me af als hij me nu ook vast heeft. "Doe ff normaal!" roep ik en ik wil snel weg lopen.

"Ja maar je bent toch zo makkelijk?" zegt hij als hij me aan mijn arm weer terug trekt. "Wat bedoel je daar nou weer mee?!" vraag ik boos en ik probeer zijn hand van mijn arm te krijgen. "Ik had het ook echt niet verwacht hoor, het koste me zelfs 15 euro. Ik had je hoger in geschat" ratelt hij verder. Zijn vingers zitten nog steeds strak om mijn arm gevouwen en het begint steeds meer pijn te doen. "Wat bedoel je?!" vraag ik nog bozer. "Dat Jake je gewoon kan blijven neuken na alles wat hij je heeft geflikt. Of bestaat het echt dat sommige meiden de jongen niet los kunnen laten door wie ze ontmaagd zijn?" zegt hij en hij kijkt lustig mijn lichaam op en neer aan.

"Waar heb jij het over?!" zeg ik en ik doe nu nog meer moeite om me los te krijgen doordat ik die blik in zijn ogen absoluut niet vertrouw. Ik kijk nog wanhopig om me heen of letterlijk niemand dit ziet maar ik zie alleen maar vrolijk dansende mensen om me heen. "Zeg me niet dat je van niks weet?" lacht hij. "Oh wauw dat maakt het allemaal nog mooier. Dus zo flikt die eikel het" zegt hij tegen zichzelf. "Laat me los!" roep ik. "Nee wacht even. Dus je gaat me vertellen dat je niks weet van wat er op kamp is gebeurt?" vraagt hij.

Ik voel mijn hart naar mijn schoenen zakken. "Nee..?" zeg ik en ik probeer kamp terug te halen. "Fack yeh, hier gaat die eikel een keer van leren met die kut weddenschapjes van hem die alleen hij wint" zegt hij weer tegen zichzelf. Deze guy is echt dronken. "Dus je weet niet dat hij met een docent geneukt heeft?" vraagt hij. "Of met Stacey en gewoon 5 minuten later met jouw?" gaat hij verder.

Ik doe niet eens meer moeite om los te komen. Ik voel gewoon alles verdoofd worden om me heen als ik besef wat hij zegt. Ik hoor Timo nog amper door ratelen over wat Jake wel niet allemaal heeft gedaan in de tijd dat hij met mij bezig was. Ik hoor de muziek niet eens meer. Als een film schieten de 'leuke' memories met Jake door mijn hoofd, alleen komt er bij alles een ander gevoel dan blijdschap omhoog. Ik voel me vies, gebruikt, verraden. Een traan voel ik over mijn wang rollen en ik word hard terug gehaald naar de realiteit.

"Kijk daar is het" zegt Timo en hij laat me los. Ik grijp gelijk mijn kans en ren de zaal zo snel mogelijk uit. "Doe Jake de hartelijke groeten!" hoor ik Timo nog achter me roepen. De één na de andere traan rolt over mijn gezicht. Dit kan toch niet waar zijn?! Na alles wat er is gebeurt?! Ben ik dan echt voor één van zijn stomme trucjes gevallen. Heeft hij echt dat spel met mij gespeeld. Ben ik echt zo dom en naïef geweest?!