Let me take control {18+}

Hoofdstuk 84

Het is alweer maandag ochtend. Ik ben nog totaal niet uitgerust van de afgelopen week en ik heb nog steeds spierpijn in mijn benen. De school hangt al vol met allemaal posters voor het kerst gala. Ik zie dat er een gastoptreden komt van een dj, maar eerlijk gezegd zegt zijn naam mij niks. Ik vind het nog steeds jammer dat Jake niet naar het kerst gala kan. Maar aan de andere kant is het misschien wel goed voor me om een keer zelf iets te doen. Niet afhankelijk van andere.

"Goooooeedeeemorgen Char!" hoor ik Melissa achter me roepen. Ik draai me om en ik zie haar vrolijk op me aflopen. "Zo wat ben jij vrolijk deze maandagochtend?" zeg ik en ik kijk haar met een moe gezicht aan. "Tja ik heb een leuk weekend achter de rug" zegt ze met een glimlach van oor tot oor. "Zie ik daar nou rode wangetjes op komen Melis?" zeg ik als ik de blos op der gezicht opmerk. Ze begint te giechelen. "Het is wel een soort serieus aan het worden hè tussen jouw en die Wouter?" vraag ik. Ze knikt alleen maar een beetje blij en ik zie aan der gezicht dat der gedachten afdwalen.

"Maar genoeg over mij, wat was jij opeens snel weg toen we op school aankwamen. Ik zag je wel bij Jake zijn auto staan. Heb je bij hem geslapen?" vraagt ze nieuwsgierig. Ik haal plagend mijn schouders op maar de lach op mijn gezicht zegt al genoeg. "O Char" zegt ze lachend en geeft een duw tegen mijn schouder. We schieten allebei in de lach.

"Maar heeft hij je nou mee gevraagd naar het kerst gala" vraagt ze hoopvol. "Nope... hij mag niet naar het kerst gala.." zeg ik teleurgesteld. "Huh van wie niet?! What the fack" zegt ze bijna boos. "School" zeg ik en we lopen ondertussen richting onze les. "School? Wat dan?" vraagt ze verbaasd. "Hij had ruzie met iemand ofzo en sloeg toen diegene zijn kaak kapot" zeg ik. "Oh damn..." antwoordt Melissa en pakt daarna der kaak beet als of ze het bij zichzelf voelt. "Ja nee oké, maar dan gelijk iemand zijn kerst gala afpakken..?" zegt ze daarna. "Ja precies, dat vond ik ook al. Maar ja.. niks aan te doen" zeg ik sip.

"Maar aan de andere kant. We gaan de week ervoor op date" zeg ik en ik leg mijn spullen op de tafel waar we aan gaan zitten in het lokaal. "Oh, spannend. Wat gaan jullie doen? Of is dat nog een verassing?" vraagt ze en ook zij legt haar spullen op tafel. "Uhm uiteten, in een fancy restaurant. En we overnachten in een hotel" zeg ik en ik krijg gelijk een glimlach op mijn gezicht. "O my god echt? Dat is echt super schattig" antwoordt ze. "Dames kan ik mijn les beginnen of moet ik wachten tot jullie uitgepraat zijn?" vraagt onze docent die blijkbaar haar les al is begonnen. Melissa en ik kijken elkaar aan met een "oeps" gezicht en we lachen zacht. "Goed, sla jullie boeken open op bladzijde-" begint de docent maar mijn gedachten dwalen af. Ik fantaseer nu al over onze date, scenario's die misschien kunnen gebeuren dat weekend.

Als het eindelijk pauze is lopen we snel naar de kantine. Als we ons eten hebben gepakt zoeken we Jasmijn op. We zien haar al snel zitten en ze zwaait enthousiast als ze ons ook ziet. "Vertel ff aan Jasmijn" zegt Melissa als we nog amper zitten. "Wat?" vraag ik niet wetende wat ze nou precies bedoelt. "Van het kerst gala" zegt ze op een niet zo blije toon. "Oh wat dan? Heeft tie iemand anders gevraagd?" zegt ze gelijk met een ernstig gezicht. "Nee nee, hij mag er niet heen" zeg ik. "Why not?" vraagt ze verbaasd. "Hij heeft een kaak uit elkaar geklapt" zegt Melissa voordat ik antwoord kan geven. "Wait whuuut?!" zegt Jasmijn. "Hij had aan het begin van dit schooljaar ruzie met iemand gehad en toen sloeg tie zijn kaak kapot" zeg ik om het verhaal wat duidelijk te maken.

"Oké sorry dat ik het zeg maar ik vind zijn straf dan wel verdiend, like what the fack" antwoordt Jasmijn. "Ik vind het maar onzin, hij had het vast verdiend" zegt Melissa. "Gast, die jongen heeft zijn kaak gebroken, weet je wel niet hoe hard je dan moet slaan" zegt Jasmijn. "Ja wat verwacht je met armen zoals die van hem, als je gespierd bent ken je vaak je eigen krachten minder goed" verdedigt Melissa hem. Na haar opmerking over zijn gespierde armen kijken we allemaal automatisch zijn kant op. Hij zit aan de andere kant van de kantine bij zijn vaste groepje. Heel awkward want hij kijkt blijkbaar onze kant al op. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan en er verschijnt een scheve grijns op zijn gezicht. De meiden en ik draaien ons snel weer terug om en we moeten lachen om het feit dat we allemaal tegelijk zijn kant op keken en hij ons betrapte.

"Nee maar Char je mag gewoon met mij en Martijn mee hoor, geen probleem" zegt Jasmijn en ze legt een hand op mijn arm. "Weet je wat, ik denk dat ik gewoon zelf ga. Als een independent woman" zeg ik en ik gooi vol zelfvertrouwen een pluk haar achter mijn schouder. "Nou weet dat je altijd met ons mee mag. Als je tegen die tijd deze zelfvertrouwen verloren bent" lacht Jasmijn. Ook Melissa schiet in de lach."Hé ik ben heel serieus hoor. Ik vind dat zoiets gewoon moet kunnen" zeg ik. "Ja nee zeker weten. Maar uitgerekend jij?" antwoordt Melissa. "Nou zeg" zeg ik ontmoedigend. "Nou Melis! Nee joh Char gewoon doen. Je hebt helemaal gelijk hoor" zegt Jasmijn. "Thanks" zeg ik en ik moet toch ook wel lachen.