Let me take control {18+}

Hoofdstuk 74

Ik voel dat ik wakker begin te worden, maar mijn ogen krijg ik nog niet open. Na een paar keer draaien lukt het me toch. Ik open mijn ogen en ik voel gelijk dat nog niet alle alcohol uit mijn lijf is. Met mijn hand op mijn voorhoofd ga ik kreunend omhoog zitten. Ik kijk rond in de kamer en ik zie dat zowel Jasmijn als Melissa niet hier zijn. Als ik verder rond kijk zie ik dat ik nog in mijn jurkje lig en dat mijn onderbroek aan de andere kant van de kamer ligt.

Ik wrijf in mijn ogen en ik probeer terug te halen wat er allemaal is gebeurt gisteravond. Dan bedenk ik me opeens mijn ruzie met Jake gisteravond en dat ik een andere jongen heb gezoend. Hoe heet hij ook alweer...? Iets met de D? De.. Du... Da.. Di... oooh Dylan.. ah hopelijk word dat niet awkward..

Echt zo'n rare dag gister. Eerst was het een hele leuke middag. Toen dat gedoe in de badkamer. Toen opeens ruzie en daarna hier... omg, dat was ik bijna vergeten. Het feit wat hier nog is gebeurt... damn dat was raar... ik begrijp nog steeds niet waarom hij überhaupt zo in m'n nek zat gister avond. Hij probeert altijd zo "geheim" te doen over ons en dan gister doet hij allemaal dingen die zoveel mensen gezien kunnen hebben. Ik snap gewoon echt niet wat hij van me wilt. Je kan toch niet zoveel dingen met elkaar doen, op die manier, maar vervolgens niet samen gezien willen worden in publiek...?

Ik zoek mijn telefoon en ik raak in de stress als ik hem nergens kan vinden. Ik ben gelijk mijn kater en het gevoel van nog alcohol in mijn lichaam vergeten. Ik spring op en gooi de hele kamer over hoop. Ik probeer helder na te denken over gister avond en ik probeer stap voor stap door de hele avond te gaan. Dan besef ik het. Mijn telefoon zit in mijn jaszak en die ligt nog daar. Ik loop naar de badkamer en bekijk de schade, om te zien of ik zo de deur uit kan. Uhm laten we dat maar niet doen.

De mascara vegen zitten over mijn hele gezicht. Mijn haar is één groot vogelnest en mijn ogen hangen op half 7. Ik kan me ook niet eens herinneren dat ik naar bed ben gegaan en ben gaan slapen. Het laatste wat ik me kan herinneren is de opmerking van Jake. Gosh dat wil ik snel vergeten...

Ik draai de douche aan en spring eronder. Snel was ik mijn haar en mijn lichaam en spring er weer onderuit. Ik wikkel een handdoek om mijn lijf en loop naar de kast. Ik pak een joggingbroek en een trui en trek dit snel aan. Ik borstel snel mijn natte haar en loop dan de kamer uit. Hoe laat is het eigenlijk...

Ik zie een ochtend zon door de gang heen schijnen en het doet pijn aan mijn ogen. Nu voel ik pas weer die kater door mijn hoofd dreunen. Fack... Het kan niet later zijn dan 8 uur s'ochtends. Een misselijk gevoel van de hoofdpijn schiet naar boven. Zo snel als ik kan ren ik terug de kamer in naar de badkamer. Ik hang boven de wc en een lading vloeistof word uit mijn maag geperst de wc in. Ik moet hoesten wat een tweede lading triggered om eruit te komen.

Als alles eruit is spoel ik de wc door en ga ik uitgeput tegen de muur aanzitten naast de wc. "Dat klonk lekker.." zegt Jake die opeens voor me staat en me vies aan kijkt. Ik heb moeite met mijn ogen open doen. "Maarja dat krijg je ervan na zo'n avond. Het verbaasde me al dat het gisteravond niet al gebeurde" gaat hij verder als ik geen antwoord geef. "Hoe? Echt hoe?" vraag ik verbaasd. "Wat hoe?" vraagt hij net zo verbaasd. "Hoe kan het dat je alles ziet wat ik doe. Het maakt niet uit hoe laat het is" zeg ik en ik probeer op te staan. "Heel toevallig was ik gewoon even een sigaretje aan het roken toen ik je opeens heel snel terug je kamer in zag rennen" zegt hij en hij kijkt naar hoe erg ik struggle om op te staan.

"Oja nee heel toevallig dat je precies een sigaretje aan het roken bent zo vroeg in de ochtend als ik ook wakker ben" zeg ik en ik laat me weer rustig zakken op de grond als ik merk dat het me weer misselijk maakt. "Ik weet niet wat ik moet zeggen Char. Misschien is het wel echt meant to be" zegt hij lacherig en hij hurk voor me op de grond. "Nou dan hoeft het van mij niet.." zeg ik serieus terug. "Hoe bedoel je?" vraagt hij niet helemaal begrijpend. Ik schud alleen mijn hoofd nee.

"Char wat is er? Gister avond deed je ook al raar" zegt hij en hij kijkt me serieus aan. "Wat wil je van me? Het ene moment lijkt het als of we al jaren een relatie hebben en het andere moment lijkt het als of we elkaar niet kennen" zeg ik geïrriteerd. Na gister avond boeit het me allemaal niet meer. Ik ben er gewoon klaar mee. Het enige wat hij doet is stom lachen. "Ben je nog dronken?" vraagt hij nog steeds lachend. "Heel grappig" zeg ik met een geïrriteerd gezicht. De boosheid maakt me alleen maar misselijker. "Wat doe je hier?" vraag ik als ik merk dat ik op mijn opmerking van net niet echt een zinnig antwoord krijg.

"Ik dacht dat je dit wel terug wilde" zei hij en haalt mijn telefoon tevoorschijn. "Daarom was je zo vroeg wakker" zeg ik zacht tegen mezelf met lichtelijk spijt dat ik net zo te keer ging. "Jep" antwoordt hij en hij staat weer op. "Dank je.." zeg ik en ik durf hem amper aan te kijken. Hij zegt niks en loopt weg. Een derde lading komt weer naar boven. Ik hang alweer boven de wc en ik voel dat mijn haren snel bij elkaar worden gepakt. Ik voel de grote hand van Jake over mijn rug wrijven.

"Kom dan leg ik je weer in bed" zegt hij als ik eindelijk klaar ben met mijn maag inhoud legen. "Je hoeft niet voor me te zorgen" zeg ik zacht met bijna een schaamte in mijn stem omdat ik het awkward vind dat hij me zo ziet. En vooral wéér zo ziet, aangezien dit niet de eerste keer is. Hoe fijn ik het stiekem ook vind dat hij nu bij me was, ik had toch liever gehad dat hij net gewoon echt weg was gelopen. Dan kon ik gewoon zonder schaamte hier op de badkamer vloer liggen.

"Char kom op, ik ga hier geen discussie over houden" zegt hij vast besloten en trekt me overeind. In een soepele beweging tilt hij me op en brengt me terug naar mijn bed. Ik kruip onder de dekens en geniet van het warme bed. "Zal ik wat koffie voor je halen? Helpt tegen die kater en het nuchter worden" zegt hij nog half bezig met mij instoppen onder de dekens. Ik knik alleen maar ja. Hij glimlacht en loopt dan de deur uit.