Let me take control {18+}

Hoofdstuk 78

Hij laat mijn hand los en gaat weer terug in zijn stoel zitten. Ik ga ook weer goed zitten en voel me nog steeds lichtelijk ongemakkelijk over de situatie. "Dat worden blauwe ballen.." hoor ik Jake zacht zeggen. Ik kan mijn lach niet inhouden om zijn opmerking en probeer zo geluidloos mogelijk te lachen. "Zo grappig is dat niet" zegt Jake zacht op een lacherige toon. Ik begin de slappe lach te krijgen en ik zie dat Jake zijn lach ook niet in kan houden. Zo zacht mogelijk, om geen aandacht te trekken van de rest van de bus, lachen we samen om het hele plaatje.

"Kom je mee naar mijn huis straks?" vraagt hij als we uitgelachen zijn. Ik schrik bijna van zijn vraag. "Dan zeg je gewoon weer tegen je ouders dat je bij één van je vriendinnen wilde slapen om het kamp leuk af te sluiten ofzo" stelt hij voor. "Ik weet niet of mijn ouders dat gaan geloven. Mijn ouders weten dat ik altijd slecht slaap bij andere. Die gaan echt niet geloven dat ik na zo'n kamp nog bij iemand wil gaan slapen" zeg ik. "Maar wij gaan toch ook niet slapen?" zegt hij en hij trekt me naar zich toe en geeft me een lange kus. Ik moet blozen als ik daarna zijn grijns zie.

"Kom op je bent het me technisch gezien verschuldigd" zegt hij als of ik geen keuze heb. "Hoezo?" lach ik niet helemaal begrijpend waarom. "Omdat je me nu met blauwe ballen laat zitten, dus als we thuis zijn wil ik daar wel wat voor terug" zegt hij en hij gaat een beetje onderuit zitten. Automatisch kijk ik naar zijn nog steeds boner. "Je wilt het wel" zegt hij arrogant als hij me ernaar ziet kijken. Nu besef ik pas dat ik er naar kijk. Ik kijk snel weg en voel mijn wangen acuut weer rood worden. "Dus dat is een ja" zegt hij grijnzend en pakt snel mijn telefoon.

"Hé" zeg ik iets te hard en ik sla gelijk mijn hand voor mijn mond. Ik kijk snel om me heen of er niemand onze kant op kijkt maar zover ik kan zien in de donkere bus slapen de meeste of schenken geen aandacht aan ons. Gelijk probeer ik mijn telefoon weer terug te pakken. Met één hand duwt Jake me tegen het raam en met zijn andere hand ontgrendelt hij mijn telefoon. Waarom the fack heb ik nooit dat wachtwoord verandert nadat hij de vorige keer ook al op mijn telefoon zat.

Hij opent what's app en dan de chat van mijn moeder. Hij scrolt even wat naar boven tot hij de naam van Melissa ziet. Waarschijnlijk was hij hun namen vergeten en zocht hij gewoon de eerste de beste naam die hem bekent voorkwam. Ik worstel nog steeds om mijn telefoon terug te pakken. Zonder moeite voor hem houd hij me nog steeds met één hand tegen het raam. Ik kan ook niet roepen, aangezien ik niemand wakker wil maken. Jake is ondertussen een bericht aan het typen naar mijn moeder met de mededeling dat ik bij Melissa wil slapen en dat ze me ook niet op school hoeft op te halen als de bussen daar terug aan komen vanuit Duitsland.

Pas als hij het bericht verzonden heeft laat hij me los. Inplaats van dat hij mijn telefoon terug geeft, doet hij hem in zijn broekzak. Waarschijnlijk zodat ik het bericht niet nog kan verwijderen voordat mijn moeder het heeft gelezen. Geïrriteerd ga ik terug zitten in mijn stoel met mijn armen over elkaar. "Hé we zouden toch niet meer boos doen?" zegt Jake terwijl hij mijn kant op leunt. Nog steeds naar buiten kijkend leg ik mijn armen naast me neer zodat mijn houding minder 'boos' overkomt.

Met één vinger draait hij mijn hoofd om en kijkt me even aan. Ik kan niet anders dan met een lichtelijk geïrriteerd hoofd hem aankijken. Hij geeft me een kus. Als hij ziet dat mijn gezicht niet van gezichtsuitdrukking verandert geeft hij er nog één. Een kleine glimlach probeer ik te onderdrukken, maar dat ziet hij. Een grote grijns verschijnt op zijn gezicht en hij geeft me nog snel een kus.

"Hé we hebben een berichtje terug van moeders" zegt hij als hij mijn telefoon in zijn zak voelt trillen. Verbaasd over het feit dat mijn moeder nog wakker is kijk ik Jake aan terwijl hij het bericht leest. Stiekem hopend dat mijn moeder nee zegt wacht ik af. "Nou zie je wel, geen probleem" zegt Jake. Verbaasd kijk ik hem aan. Hij geeft mijn telefoon terug en kijkt me aan met een blik 'kijk zelf maar'. Ik pak mijn telefoon snel uit zijn hand en lees het bericht.

Mama ~ hoi lieverd, heb je het leuk gehad op kamp? Als je zeker weet dat je niet thuis wilt slapen mag het hoor. Zorg wel dat je zondag een beetje op tijd thuis bent, dan kan ik alle kleding uit je koffer even wassen. Veel plezier en dikke kus.

Jake kijkt me afwachtend aan met zijn arrogant hoofd. Ik zucht diep en stop mijn telefoon weer weg. Ik hoor Jake naast me lachen en ik baal er alleen maar van dat zijn ego weer word versterkt met het feit dat ik nu eigenlijk geen keuze heb dan met hem mee gaan naar zijn huis als we straks weer in Nederland zijn. "Ah is toch gezellig" zegt hij plagend en legt zijn hand op mijn bovenbeen.

Ik rol met mijn ogen en kijk weer uit het raam. Het is nog steeds pikkedonker buiten. Ik kijk nog even snel op mijn telefoon om te zien hoe laat het is. 2:47 pas. Ik zit zeker nog wel 10 uur met hem opgescheept in deze bus, en dan nog een hele dag plus avond bij hem thuis. "Ik zou nu maar alvast wat slaap pakken als ik jouw was. De energie heb je wel nodig voor straks" knipoogt hij en knijpt nog even in mijn bovenbeen voordat hij zijn hand weg haalt. Dan gaat hij achterover zitten en sluit zijn ogen. Ik voel gelijk dat ik een droge keel heb. Slapen gaat hem voorlopig niet worden denk...