Let me take control {18+}

Hoofdstuk 83

Pov Charlotte

Ik houd hem stevig vast en ik merk dat ik niet kan stoppen met glimlachen. "Jake?" vraag ik dan. "Ja?" antwoordt hij terug. Ik hoor aan zijn stem dat hij moe is. "Mag ik wat vragen?" zeg ik. "Volgens mij doe je dat al" zegt hij met een lachje. Ik ga overeind zitten en hij doet snel zijn ogen open. "Wat is er?" vraagt hij serieus. "Ga je naar het kerst gala dit jaar?" vraag ik nerveus. Ik wil het gewoon weten. Ik wil gewoon weten of er een kans is dat ik met hem daarheen ga of alleen.

Hij pakt mijn hand vast en begint wat te spelen met mijn vingers. "Nope.." antwoordt hij. "Oh.." zeg ik terug. "Maar niet omdat ik niet zou willen. Ik had eigenlijk ook best wel met jouw willen gaan" zegt hij. Ik moet blozen om zijn laatste opmerking. "Wat is er dan?" vraag ik. Hij zucht diep. "Aan het begin van het schooljaar sloeg ik iemand in zijn gezicht op school en toen was zijn kaak gebroken. Ik was toen geschorst voor 5 dagen, maar omdat het niet de eerste keer was dat er zoiets is gebeurt besloten ze om me een lesje te leren" zegt hij en hij zucht nog een keer. "Door je te verbannen van je kerst gala" zeg ik met een ondertoon waar je duidelijk aan hoort dat ik het belachelijk vind.

"Jep" zegt hij. "Heel eerlijk gezegd boeide het me op dat moment niet zo erg. Ik heb wel wat betere dingen te doen dan een kerst gala op school. Maar nu.." zegt hij en hij strijkt een pluk haar achter mijn oor. Ik moet nu nog twee keer zo erg blozen dan net en ik bijt op mijn onder lip om een glimlach te onderdrukken. "Weet je wat? Ik heb je die date nog beloofd. Als we dat nou het weekend voor het kerst gala doen? Dan gaan we gewoon naar een chique restaurant zodat we ons net zo kunnen opdoffen als voor een kerst gala" zegt hij en ik merk dat hij alweer over zijn slaap heen is.

"En we gaan daarna gewoon lekker naar een hotelletje. Dan maken we het zelfs nog leuker dan een stom kerst gala" zegt hij en hij vouwt zijn handen rond mijn kaken. Hij kijkt om en om in mijn ogen en ik zie aan de glimlach die op zijn gezicht verschijnt dat hij ziet dat ik het een top idee vind. Hij drukt zijn lippen op de mijne en geeft een lange gepassioneerde kus. Als onze lippen weer los zijn van elkaar glimlacht hij nog een keer naar me.

"Zullen we nu echt echt echt gaan slapen?" zegt hij lachend. Ik knik lachend en ik ga onder de dekens liggen. "Ik beloof dat ik je niet meer wakker maak vannacht, oké?" zegt hij als hij me tegen zich aantrekt. "Ik vond het niet erg" floept eruit. "Goed om te weten.." zegt hij lachend. Ik sluit mijn ogen en focus me al snel op het ritme van zijn hartslag. Het is een rustgevend geluid en het duurt ook niet lang tot ik in slaap val.

De volgende ochtend staat de wekker alweer vroeg. Ik had mijn moeder beloofd een beetje op tijd thuis te zijn. Ik heb moeite met wakker worden door de slapeloze nacht die we achter de rug hebben. "Goedemorgen schoonheid" zegt Jake die duidelijk geen moeite heeft met wakker worden. Ik wrijf in mijn ogen en maak een hoorbaar geluid dat ik niet wakker wil worden. "Ah is de prinses nog moe?" zegt hij spottend en rolt zich over mij heen. Zijn zware gewicht drukt half de lucht uit mijn longen maar ik ben wel gelijk wakker. 

"Jake?" zeg ik bijna niet verstaanbaar omdat ook mijn gezicht bedekt is. "Ja?" vraagt hij zonder zich te verplaatsen. "Wil je van me af gaan?" vraag ik met alle lucht die ik nog in me heb. "Waarom?" zegt hij lachend. "Ik moet plassen" zeg ik. "Nou vooruit dan" antwoordt hij en hij gaat weer naast me liggen. "Thanks" antwoord ik en als ik weer op adem ben sla ik mijn benen over de rand van het bed. Voordat ik opsta voel ik al aan de binnenkant van mijn bovenbenen dat ik spierpijn heb. Shit... mega awkward. Oké we gaan gewoon proberen normaal te lopen en doen als of er niks aan de hand is.

Ik sta op en het voelt als of ik een marathon met trappen heb gerend. Ik doe de eerste paar stappen en ik hoor Jake achter me lachen. "Ah was het te veel voor je gisteravond" lacht hij. "Nee ik heb gewoon nog spierpijn van die wandeling en dan zo lang zitten in die bus" ratel ik uit als of dit me hier uit gaat helpen. "Char die wandeling was een paar dagen geleden" lacht hij. "Het maakt niet uit hoor, ik bezorg meisjes wel vaker spierpijn" knipoogt hij. Als of ik die laatste opmerking niet heb gehoord strompel ik naar de badkamer en hoor ik Jake nog zacht lachen. My god.. waarom moet mij dit nou weer overkomen..?!