Let me take control {18+}

Hoofdstuk 72

Hij zoent oprecht nog echt goed ook. Ik vergeet zelfs bijna waarom ik dit ook alweer deed. In onze zoen draaide ik hem zo dat mijn gezicht nu in beeld was van Jake. Ik deed mijn ogen even open om te kijken of hij er nog stond, en ja hoor. Zijn ogen staan op vuur, maar ik negeer het. Ik sluit mijn ogen weer en geniet gewoon even van het moment. Het valt me nu ook pas op dat Dylan ook echt lekker ruikt.

De jongens bij wie hij nog steeds stond, staan te joelen en te juichen. Na enkele tellen word de zoen rustiger en halen we allebei terug. "Sorry dat ik dat deed.." is het eerste dat ik zeg om deze situatie niet gelijk ongemakkelijk te maken. Want wat moet ik anders zeggen 'ik zoende je alleen even om iemand boos te maken, thanks dat ik je lippen mocht lenen". "Nee maakt niet uit, wel een beetje onverwachts, maar mij hoor je niet klagen" lacht hij. "Shit ik heb echt de verkeerde gekozen" hoor ik Wouter achter ons zeggen. "Ja zo zie je maar, je moet gewoon aardig zijn tegen ze" zegt Dylan terug.

"Uhm ik ga even mijn vriendinnen opzoeken. Kijken of Jasmijn hulp nodig heeft met Melissa" lach ik een beetje om hier weg te komen. "Is goed, maar wees niet bang om nog een keer langs te komen" knipoogt hij. Ik voel dat ik moet blozen en ik loop weg. Ik zie Jake boos op me afkomen en ik probeer weg te rennen. Ik zigzag door de menigte heen. De enige uitweg die ik zie is de deur naar buiten. Ik sta nog geen 2 stappen buiten of ik word hard aan mijn haren naar achter getrokken tot stilstand.

De hand uit mijn haar verplaatst snel naar mijn hals en ik word hard tegen een muur achter me geduwd. Het gaat allemaal te snel om te kunnen reageren op de verschillende pijnprikkels die door mijn lichaam schieten. "Jij denkt echt dat je grappig bent hè" zegt Jake boos terwijl hij zijn gezicht dichtbij de mijne heeft. "Wat probeer je te bereiken? Wil je me boos hebben?" gaat hij verder. Hij heeft zijn hand zo strak om mijn keel dat ik niet eens antwoord kan geven, al zou ik het willen. "Had je vandaag nog niet genoeg gehad? Is dat het?" zegt hij nog steeds op die felle toon.

Eerlijk is eerlijk nu voel ik me niet meer zo zelfverzekerd. In tegendeel. Ik voel de drank nu echt naar mijn hoofd stijgen en ik heb het gevoel dat ik niet meer helder kan nadenken. "Maar als je dat allemaal zo graag wilt kun je het krijgen ook hoor" zegt hij tot slot en laat mijn hals los. Hij kijkt me boos aan en loopt dan terug naar binnen. Ik hang een beetje naar voren om op adem te komen en wrijf met mijn hand over mijn pijnlijke hals. Aan de ene kant had ik dit ook wel verdiend. Maar aan de andere kant, wie de fack verdiend dit. Ik doe in principe niks fout. Ik heb geen relatie of iets met hem. Oké misschien dat die zoen wel iets te ver ging, maar jezus wat was ik boos.

Als ik weer op adem ben loop ik terug naar binnen. Ik loop naar de bar en gooi echt 3 shotjes achterover. Ik bestel nog een Bacardi cola en drink deze ook snel leeg. De mensen om me heen lijken allemaal dubbel. Ik voel ook dat ik niet meer normaal loop als ik opzoek ga naar de meiden. Gelukkig hoor ik Melissa naar me roepen waardoor ik ze toch vind. Ik ben bijna nog meer dronken dan dat Melissa net was. Ik merk dat Jasmijn ook niet meer één van de helderste is.

We dansen vrolijk met zijn drieën en zingen hard mee met de muziek. Ik ben te dronken om me nog bezig te houden met wat de omgeving hier van zou vinden. Ik weet niet hoe maar op een begeven moment sta ik ook weer met, volgens mij, een trojka Fanta in mijn hand.

"Char kom kom!" zegt Melissa en ze trekt me mee aan mijn hand. Ze stapt op een barkruk en daarna op de bar. Ik doe haar na en we gaan verder dansen op de bar. Nog een paar mensen doen ons na, andere juichen ons toe en komen bij de bar staan.

"Char! Kom naar beneden!" hoor ik Jake roepen. Ik zie dat hij voor me staat op de grond. Hij heeft één van mijn enkels vast om duidelijk te maken dat ik van de bar af moet komen. "Nee!" schreeuw ik naar hem. Hij is duidelijk niet geamuseerd. Met zijn hand duwt hij in mijn knieholte waardoor ik met 1 been inzak en naar voren val. Normaal zou dat niet zo makkelijk gaan, maar door de drank was ik al wankel op mijn benen. Jake vangt me als gepland op en trekt me van de bar af. Hij tilt me op en neemt me mee naar een rustigere plek aan de andere kant van de zaal. Hij zet me op een bankje en gaat gehurkt voor me zitten. "Nu is het echt klaar, want straks verwond je jezelf ook nog is met dit stomme gedoe van je" zegt hij streng.

"Jij doet stom!" zeg ik met mijn dronken hoofd. "Jezus" zegt hij meer tegen zichzelf dan tegen mij. "Kom, we gaan" zegt hij besluit vol. "Maar ik wil nog niet gaan" zeg ik zeurend. "Je gedraagt je echt als een klein kind" zegt Jake geïrriteerd. "Laat me dan ook met rust" zeg ik verveeld. "Nee want dan eindig je straks met een gebroken been of nek" zegt hij boos maar kalm. "Nou je doet je best maar, maar ik blijf hier" zeg ik en ik doe mijn armen over elkaar. "Dat dacht ik niet" zegt hij en hij tilt me op.

"Laat me los!" schreeuw ik. "Je weet dat het de vorige keer ook niet werkte dus doe maar geen moeite" zegt hij. Ik zucht diep. "Zie je, je kunt wel luisteren" zegt hij weer op zijn arrogante toontje. Ik zucht nog harder, ik weet ook gewoon dat er tegen in gaan geen zin heeft. "Dit is kidnappen hè" zeg ik geïrriteerd. "Nee dit is een dronken meisje naar haar kamer brengen voordat ze nog meer domme dingen doet" zegt hij. Ondertussen zijn we al lang buiten, de muziek word ook steeds zachter des te verder we lopen. Of nouja des te verder Jake loopt met mij in zijn armen.

Als we nog wat verder zijn begin ik met klappertanden. "Sorry er was geen tijd om je jas te pakken" zegt hij half lacherig als of het mijn eigen schuld is dat ik het nu koud heb. "L-lul" weet ik uit te brengen tussen het klappertanden in. Het enige wat hij doet is stom grijnzen. Maar door die grijns kan ik mijn glimlach moeilijk onderdrukken. Echt ondanks alles is dat toch een zwak punt. Die verdomde glimlach.