Let me take control {18+}

Hoofdstuk 76

Het is de laatste dag van het kamp. Vanavond hebben we nog een kampvuur en dan gaan we eindelijk weer naar huis. Ik vind dat het allemaal wel lang genoeg heeft geduurd. Het is hier koud en ik verveel me kapot. Gister heeft iedereen uitgekaterd van de avond ervoor en vandaag gaan de meeste nog voor een laatste keer skiën. De meiden en ik blijven gewoon op onze kamer, we zijn druk bezig met al onze spullen inpakken.

"Hé meiden" begint Melissa opeens. We kijken haar verwachtingsvol aan. "Uhm vinden jullie het misschien goed als ik met Wouter naar het kerst gala ga? Hij vroeg het vanmorgen" zegt ze dan. Wow ik was het kerst gala helemaal vergeten... vanaf de bovenbouw mag je naar het kerst gala gaan. De meiden en ik hadden afgesproken de eerste keer met zijn drie te gaan.

Jasmijn en ik kijken elkaar aan. "Ik heb tegen hem gezegd dat ik het eerst met jullie wilde overleggen omdat we natuurlijk hadden afgesproken om met zijn drie te gaan. Dus als jullie het liever niet willen dan zeg ik nee hoor, dan zie ik hem daar wel" zegt ze gelijk als ze de blikken van mij en Jasmijn ziet. "Nee joh! Ga gewoon met Wouter. Dan kan Jasmijn ook gewoon met Martijn, en dan zie ik wel met wie ik ga" antwoord ik dan na korte twijfel.

"Zeker Char?" vraagt Melissa. "Ja zeker. Misschien ga ik wel als independent woman all by my self daar heen" zeg ik en ik steek zelfverzekerd mijn borst vooruit. "En anders kan je altijd nog met mij en Martijn mee hè Char" zegt Jasmijn en legt kort haar hand op mijn schouder als een soort bedankje dat zij met Martijn mag gaan. Daar ga ik alleen nog over na denken. Ik ben de laatste tijd wel heel erg derde wiel. En misschien is het ook wel goed voor me, om zoiets een keer alleen te doen. Maar stiekem hoop ik toch dat Jake me gaat vragen...

Als al onze spullen weer ingepakt klaar staan en iedereen hun avond eten op heeft word het grote kampvuur buiten aan gezet. Er is één groot vuur waar mensen omheen kunnen staan, en een paar kleintjes hier en daar eromheen waar je omheen kunt zitten. De meiden en ik gaan eerst bij het grote kampvuur staan en kijken toe hoe hij word aangezet. De warmte van de hoge vlammen ontdooien gelijk mijn bevroren neus. Het is vandaag de koudste dag van de hele week en het liefst zou ik binnen willen zitten bij de open haard onder een warme deken met warme chocolademelk met slagroom.

Jasmijn heeft een arm om mijn middel heen en ik leun met mijn hoofd op haar schouder. Melissa doet hetzelfde aan de andere kant van Jasmijn. In stilte kijken we naar de vlammen en luisteren naar de verhalen om ons heen. Er word gelachen, gezongen en verhalen van afgelopen week worden terug gehaald. Ik moet lachen om sommige verhalen als het bijvoorbeeld gaat over een lelijke val tijdens het skiën.

Achter ons horen we opeens een docent roepen "wie er marshmallows willen roosteren moeten ze bij hun docent halen!". "Marshmallows?" zegt Melissa blij. "Dat lust ik wel" zegt Jasmijn. "O my god ja!" zeg ik en we haasten ons naar onze mentor. Iedereen krijgt een lange stok en per groepje een zak marshmallows. We gaan naar één van de wat kleinere kamp vuurtjes en gaan daar op een boomstam zitten. Ik prik een marshmallow op de stok en steek deze in het vuur.

"Nou waarom verbrand die van mij de hele tijd!" zeg ik boos en gooi weer een verbrande marshmallow in het vuur. "Hier je moet goed draaien" zegt Jasmijn lachend. "Ja dat doe ik toch?!" zeg ik lichtelijk geïrriteerd op de marshmallows. De meiden lachen om me en Melissa overhandigt me één van haar wel gelukte marshmallows.

Na een tijdje komt Wouter naast Melissa zitten en ze raken in een diep gesprek. Niet veel later komt ook Martijn erbij zitten en hij en Jasmijn hebben het ook gezellig samen. Ze proberen mij nog te mengen in hun gesprek maar dat verwatert al snel. Ik zit tussen twee koppels in waarvan ik de gesprekken niet meer kan volgen en doe nog wat pogingen om geen zwarte marshmallows te krijgen.

Wouter trekt Melissa mee naar zijn vriendengroep en ze blijft daar hangen. Ook Jasmijn en Martijn staan na een tijdje op. "Ga je mee Char?" vraagt ze nog. "Nee ik blijf dit even proberen" zeg ik en steek weer een verbranden marshmallow in de lucht. "Oké succes" zegt ze lachend en ze lopen weg.

"Lukt het?" lacht een jongen die komt aanlopen. Ik voel me gelijk awkward als ik zie dat het Dylan is. Ik heb hem verder niet meer gesproken of iets na onze zoen. "Uhm.. niet echt" zeg ik ongemakkelijk als hij naast me komt zitten. "Nee ik zie het. Maar je weet dat je hem niet hoeft weg te gooien als de buitenkant verbrand is hè" zegt hij en hij pakt de stok uit mijn handen. Hij trekt het verbranden laagje van de marshmallow en geeft de stok weer terug. "Proef maar" zegt hij en likt zijn eigen vingers af. "Lekker toch?" vraagt hij als ik mijn mond vol heb. Ik knik blij. "Toch nog wel vrolijk" zegt hij blij.

Ik kijk gelijk een beetje ongemakkelijk naar beneden. "Sorry ik wilde je niet beledigen ofzo. Maar ik zag je een beetje sip zitten. Of was dat alleen vanwege je marshmallows" zegt hij en probeert het gesprek een beetje luchtig te houden. "Nee niet alleen om de marshmallows" zeg ik lacherig. "Zeker om de jongen die je jaloers wilde maken door mij te zoenen?" zegt hij dan wat serieuzer. Ik voel gelijk een steen in mijn maag vallen. Ik wist ook echt even niet wat ik moest zeggen.

Hij moet lachen. "Het maakt niet uit hoor. Ik kan er nu wel om lachen" zegt hij. "Nu wel?" vraag ik zacht. "Ja eerst vond ik het oprecht jammer. Ik dacht dat je me echt opeens spontaan zoende. Dat vond ik wel leuk. Maar toen ik er achter kwam dat het daarom was vond ik het jammer dat je het niet gewoon zei. Ik was er dan als nog wel in mee gegaan en dan had ik nergens mijn hoop op gevestigd" zegt hij en pakt een marshmallow uit de zak en eet deze gelijk op. "S-sorry... ik had dat ook niet mogen doen.." zeg ik niet wetende wat ik nog meer moet zeggen.

"Nee joh het maakt oprecht niet uit" zegt hij en glimlacht geruststellend naar me. "Hoe wist je het eigenlijk? Dat ik het deed om iemand anders jaloers te maken?" vraag ik dan. "Een vriend van me zag je naar buiten rennen, en hij zei dat een jongen genaamd Jake Parker achter je aan rende en niet heel blij was" zegt hij met een ernstig gezicht. Ik voel gelijk het bloed uit mijn gezicht trekken. "En met Jake Parker wil ik niet fucken" voegt hij eraan toe. Nope dat wil je zeker niet...

"Maar wat moet een meisje zoals jij met een jongen zoals Jake" vraagt hij dan met een oprechte niet begrijpende toon. "Ik uhm- ik-" zeg ik en trek dan mijn schouders op als ik oprecht niet weet wat ik moet antwoorden op deze vraag. "Naja ik hoop dat je er snel achter komt want als hij altijd zo is als dat mijn vriend omschreef zoals hij deed buiten op dat feest ben je beter af zonder hem" zegt hij oprecht. Ik kijk alleen maar naar mijn schoenen die wat spelen met de sneeuw.

"Nu gaat me dat verder natuurlijk niks aan maar weet wel dat als er wat is je naar mij toe kunt komen. Tenslotte hebben we wel gezoend" zegt hij en hij glimlacht als hij ziet dat het een lachje op mijn gezicht brengt. Hij wilt opstaan maar ik vraag snel "wat bedoelde je eigenlijk met dat je dan nergens je hoop op had gevestigd?". Hij gaat weer zitten. "Ja ik weet niet. Je ziet er gewoon leuk uit en ik had het gevoel dat we gewoon gelijk een klik hadden. Dus toen je zei dat je geen vriendje had was ik eigenlijk van plan om je beter te leren kennen. Tot ik hoorde dat de jongen waarmee je bezig bent Jake Parker is" zegt hij. Ik moet blozen om het feit dat hij me zo omschrijft.

"Maar wie weet. Misschien dat ik ooit nog een kans maak" zegt hij en staat dan echt op. "En als je ooit weer iemand jaloers moet maken, je weet me te vinden" zegt hij en we moeten allebei weer lachen. Hij geeft nog een knipoog en loopt dan weg, hij laat me blozend achter en ik heb een brede glimlach op mijn gezicht.