Hoofdstuk 41

7.6K 74 0
                                    

Ik loop door het grote huis heen. Mijn vingers laat ik glijden over de deuren terwijl ik door de lange gang loop. Buiten is het al wat donkerder aan het worden. Ik weet niet of het komt doordat het bijna winter is of door de grote regenbui. Het getik van de regen op de grote ramen geeft een rustgevend geluid en het is het enige geluid dat door het huis te horen is. Ik durf geen deuren in te gaan, dat vind ik een beetje asociaal. Als ik aan het einde van de gang ben loop ik weer terug.

De rustgevende stilte word onderbroken door de voordeur die openvliegt. Ik schrik van het onverwachtse geluid maar ik voel mezelf alweer ontspannen als ik zie dat het Jake is. Hij is doorweekt door het slechte weer buiten. "Jij ziet er alweer wat beter uit" zegt hij met een tevreden glimlach als hij me ziet. Hij trekt zijn natte jas uit en loopt naar me toe. Ik word een beetje zenuwachtig als ik me bedenk dat ik nog niks gegeten heb en ook niet me tanden of iets gepoetst heb. "Nog steeds geen honger?" vraagt hij. "Misschien een beetje" zeg ik en gelukkig loopt hij dan inplaats van naar mij gelijk door naar de keuken. "Gelukkig want ik ook" zegt hij en hij trekt de koelkast open. "Hmm, zal ik pizza bestellen? Er is niet echt veel in huis zie ik" zegt hij als hij de koelkast doorzocht heeft. Ik knik ja en hij ging bestellen.

Even later zaten we samen in zijn kamer onze pizza te eten. Ik had toch meer honger dan ik had gedacht. Nu is het onderhand ook al bijna 7 uur dus dat mag ook wel. "Bedankt nog" zeg ik tussen mijn happen door. "Waarvoor?" vraagt hij verbaasd. "Dat je voor me zorgde. Je had me ook gewoon op die keukenvloer kunnen laten liggen. En ik geloof dat het niet het makkelijkste is om voor een dronken, kotsend meisje te zorgen" zeg ik lichtelijk beschaamd omdat dat letterlijk het geval was gister avond. Hij moet een beetje grinniken. "Ik voelde me toch een beetje verantwoordelijk. Als ik nooit die opmerking had gemaakt dan had je nooit zoveel gedronken. Maar ik wist niet dat je zo koppig was" zegt hij op een plagende toon. "Hoe beter ik je leer kennen hoe leuker je wordt" zegt hij daarna speels. Ik voel mezelf rood worden en ik neem nog snel een hap van mijn pizza.

"Waar is mijn fiets eigenlijk?" vraag ik als ik erover na denk dat ik met de auto hier ben gekomen. "Nog bij Brianna dus die halen we vanavond wel op als ik je thuis breng" antwoordt hij. "Tenzij je niet naar huis wilt" zegt hij dan uitdagend. "Ik denk dat mijn moeder wel wilt dat ik vanavond thuis slaap" zeg ik als smoes. Ik ga toch niet hier nog een nacht blijven slapen. Dat kan echt niet. "Ik kan nog wel een keer zeggen dat je bij Jasmijn slaapt" zegt hij terwijl hij mijn telefoon afpakt en hem al begint te ontgrendelen. Hoe weet hij mijn code?!

Al snel liggen we stoeiend op bed om mijn telefoon. "Oeps.. verstuurd" zegt hij met een onschuldig gezicht. Fack! Ik kijk hem met een irriterend hoofd aan. Hij legt mijn telefoon in het laatje van zijn nachtkastje waardoor ik er niet meer bij kan. Hij wist ook dat ik zonder vervoer niet thuis zou kunnen komen aangezien dat letterlijk helemaal aan de andere kant van het dorp is. Het is misschien een dorp, maar het is met de auto al bijna 20 minuten rijden.

Ik kijk hem met overgave aan. Hij kijkt tevreden terug en begint weer zijn pizza te eten. Ik geef een zucht en begin ook weer verder te eten. "Nu kunnen we mooi die andere film kijken" zegt hij blij. Even later kijken we de film Grease en liggen we knus tegen elkaar aan. Hij heeft zijn arm om me heen en met zijn vingers streelt hij over mijn arm heen. Ik kan wel in slaap vallen zo fijn lig ik. Ik voel me veilig zo tegen hem aan, terwijl ik eerder had verwacht dat het me nerveus of iets zou maken.

Als de film is afgelopen vraagt hij of ik zin heb in een spelletje. Ik kijk hem aan met een gezicht 'bedoel je wat ik denk dat je bedoelt'. Hij moet lachen en zegt "ik bedoel een potje poolen". Ik kijk hem opgelucht aan. "Ja is goed. Toevallig ben ik daar heel goed in" bluf ik. "Nou dat wil ik nog wel is zien" zegt hij en we lopen naar beneden.

In de ruimte aan het einde van de lange gang beneden staat de grote pooltafel. Ik kan me er nog steeds niet overheen zetten hoe gigantisch dit huis wel niet is. We lopen naar binnen en hij legt de ballen op de juiste plekken op de tafel. "Dames beginnen" zegt hij en wijst met zijn hand naar de tafel.

Al snel word duidelijk dat ik net daadwerkelijk blufte. Ik was niet vreselijk, ik raakte zeg maar gewoon de bal en die tikte ook wel tegen de juiste bal aan. Maar ondertussen had hij bijna geen ballen meer op tafel liggen terwijl ik er letterlijk pas één in had gekregen. "Jij bent echt goed" zegt hij sarcastisch. Ik kijk hem gefrustreerd aan en tik met de stok weer tegen de bal aan. Ik begin te merken dat hij toevallig bijna elke keer zo goed als achter me staat als ik half over die tafel heen hang. Waarschijnlijk om een wat beter uitzicht te hebben.

Elke keer als ik een stap zet word ik eraan herinnert dat ik hier bh loos in zijn trui sta. Gelukkig is de trui zo groot voor mij dat het eigenlijk niet echt opvalt, maar toch voel ik me er best ongemakkelijk bij.

Als Jake al zijn ballen, mijn ballen en de zwarte bal erin heeft geschoten begint hij te juichen als een terechte winner. Ik ben lichtelijk geïrriteerd dat hij nog heeft gewonnen ook. Hij ziet het en loopt naar me toe. "Niet zo boos kijken" zegt hij terwijl hij me dichterbij trekt via mijn heupen. Hij kijkt me aan met een blik die ik niet helemaal kan plaatsen. "Wat is er? Wil je nu een prijs ofzo?" zeg ik met mij armen over elkaar heen gekruist. "Klinkt nog niet eens zo slecht. Sowieso moet ik je nog terug pakken" zegt hij met een uitdagende blik. "Terug pakken?" vraag ik verbaasd. "Ja door die reactie die je me gaf toen ik je thuis had gebracht vorige week. Dat was niet zo heel erg netjes hè" zegt hij en hij begint me achteruit te duwen. Ik stribbel niet tegen en loop met zijn duw mee naar achter tot ik niet meer verder kan door de pooltafel.

Zijn hand verplaatst hij naar mijn kaken en hij geeft me een kus. "Maar dat kunnen we wel oplossen" zegt hij speels en hij tilt me op de pooltafel. Hij staat tussen mijn benen en hij begint me te zoenen voordat ik een reactie terug kan geven. Al snel doe ik met hem mee. Hij heeft één hand op mijn heup en zijn andere hand gaat naar de achterkant van mijn nek. Eerst duwt hij mijn hoofd iets dichterbij, het geeft hem het gevoel van controle. Al snel heeft hij mijn haar vast en trekt zacht mijn hoofd naar achter. Hij begint met mijn nek kussen en ik voel dat hij begint met een aantal zuigzoenen zetten. Een klein kreuntje verlaat mijn lippen. Ik schrik er zelf een soort van, terwijl hij er alleen maar meer van geniet. Hij kijkt me met een grijns aan. Hij wikkelt mijn benen om zijn middel en mijn armen om zijn nek. Hij tilt me op en neemt me mee terug naar boven.

Let me take control {18+}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu