Let me take control {18+}

Hoofdstuk 59

Pov Charlotte

De hele nacht kan ik niet slapen. Ik rol van de ene kant naar de andere kant. Ik kan alleen maar denken aan de warme adem van Jake tegen mijn nek. Hij maakt me zo nerveus maar ergens is het ook een soort excitement. Ik word een soort ongemakkelijk van mijn eigen gedachten. Want om heel eerlijk te zijn had ik wel willen weten wat er was gebeurt als de meiden niet "op tijd" waren gekomen.

Ook de dingen die hij zegt maken me zo intens nerveus. Ik weet ook nooit wat ik erop moet antwoorden. En wat was er eigenlijk zo erg aan dat ik niet eerlijk zei dat hij me nerveus maakte. Wie geeft dat nou ook eerlijk toe.

Mijn gedachten dwalen af naar mijn eerste keer. Ik wil dat weekend zo graag nog een keer beleven. Eerst snapte ik niet zo wat de hype om seks was. Eerlijk gezegd vond ik het ook mega veel pijn doen. Maar de laatste keer... dat was anders. Ook hij was op het moment zelf anders. Ik zou willen dat hij altijd die persoon was. Maar daarna veranderde hij ook weer in die arrogante klootzak en was hij weer snel weg. Dat was eigenlijk ook de laatste keer voor dit kamp dat ik hem echt gesproken had of iets.

Nog uren lang gaan mijn gedachten alle kanten op. Het lijkt als of mijn hoofd en mijn hart in twee strijd zijn over Jake. Is het deze keer anders voor hem, of ben ik één van de zoveelste spelletjes...?

Pov Jake

Ik sluip het bed uit en zoek mijn kleren. Zo stil mogelijk trek ik alles aan en loop ik richting de deur. Ik kijk nog één keer om naar het slapende lichaam van mevrouw Winstons. Ze ligt er kalm en tevreden bij. Zo zacht als ik kan doe ik de deur open. Ik kijk snel de gang in of niemand me ziet. Als ik zie dat de kust veilig is, sluip ik de kamer uit en doe ik zo zachtjes mogelijk de deur weer dicht.

Ik leun tegen de deur aan. Dit is zeker wel de laatste keer met haar geweest. Eerst was het wel grappig, maar dit is niet echt mijn ding. Ik verleid liever iemand waarbij het niet erg is als mensen het zien of horen. Maar dat neemt niet weg dat ze wel tering goed in bed is. Alleen moet ik me misschien nu weer gaan focussen op Charlotte, dat is alweer even een tijdje geleden.

Pov Charlotte

Ik doe mijn ogen open als mijn wekker gaat. Blijkbaar ben ik uiteindelijk toch in slaap gevallen. Maar aan de vermoeidheid te merken was dat pas heel laat. Zuchtend ga ik overeind zitten. Ik zie Melissa en Jasmijn nog slapen. Ik gooi een kussen naar ze toe om ze wakker te maken. "Thanks..." zegt Jasmijn nog half in slaap terwijl zij ook rechtop gaat zitten. Melissa geeft alleen een boze kreun en lijkt verder te slapen. "Melis kom, we hebben die wandeling zo meteen" zeg ik en ik moet gapen. Door mijn reactie kreunt ze alleen maar harder en doet haar kussen op der hoofd.

Ik stap uit bed en spring onder de douche. Dit keer ben ik wél op tijd wakker en hoef ik dus niet weer make up looks rond te lopen. Ik wil eigenlijk niet onder de douche uit komen. Ik heb helemaal geen zin in die stomme wandeling. Ja het is waarschijnlijk een mooie omgeving maar verplicht uren rond lopen in de sneeuw is niet echt fun.

Melissa bonkt boos op de badkamer deur als ik er na 20 minuten nog steeds niet uit ben. "Jaja rustig. Ik ben bijna klaar met mijn make up!" roep ik. "Schiet op, ik wil nog kunnen ontbijten voordat we weg gaan!" roept ze terug. 2 min later loop ik de badkamer uit en kijk ik in de boze ogen van Melissa. "Jezus wat heeft die nou weer?" vraag ik aan Jasmijn als ik ver genoeg ben dat ze me niet meer kan horen.

"Ja die jongen met wie ze zo zat te praten en die ons in dat 18+ ding kan krijgen negeert der op app. Ik denk dat tie gewoon nog ligt te slapen ofzo maar zij stresst hem gelijk weer helemaal" antwoordt Jasmijn. "Urgh, het zal weer is niet met haar zo zijn" zeg ik rollend met mijn ogen.

Als we klaar zijn met ontbijten stapt de conrector op een verhoging en roept door de ruimte dat het stil moet zijn. "Zoals jullie allemaal weten starten we zo met onze wandeling. We lopen met de volledige groep, maar je moet je op elk rust punt melden bij je eigen docent. Dit doe je als we daar aan komen en voordat we weg gaan. We zijn met een hele hoop dus we hebben iedereens meewerking nodig. Ga niet zomaar van het pad af en zorg dat je niet achter loopt. Als er iets is of er gebeurt iets onderweg meld dit bij je eigen docent. Neem genoeg te drinken en wat te eten mee. Onderweg komen we nog langs wat winkeltjes waar jullie eventueel iets kunnen kopen. Ik wil iedereen over 15 min buiten hebben staan voor vertrek" schreeuwt hij door de ruimte heen.

Als hij klaar is met zijn praatje lopen we terug naar onze kamer om al onze spullen te pakken. Ik stop mijn tas vol met flessen water. Ik zie dat Melissa alleen maar vreterij in der tas stopt. Echt dat zij nog zo slank is snap ik niet. Die kan eten als een olifant.

Wanneer we allemaal onze spullen hebben lopen we naar buiten. Het is gelukkig super lekker weer. Er staat een lekker zonnetje aan een strak blauwe lucht, helaas is het nog wel mega koud. Ik zie veel mensen in hun ski broek lopen en ik heb acuut spijt dat ik dat ook niet heb gedaan. Het is misschien niet zo charmant maar wel warm. Maar helaas, geen tijd om nog om te kleden. We vertrekken al.