Let me take control {18+}

Hoofdstuk 24

Pov Charlotte

Als mijn wekker gaat word ik met hoofdpijn wakker. Dat komt waarschijnlijk doordat ik mezelf in slaap had gehuild. Ik snap niet dat ik zo'n drama maak om dit alles. Het was maar een zoen. En het is niet zo dat hij ooit gezegd heeft dat hij me leuk vind of ziet zitten ofzo. Ik moet hem gewoon vergeten.

Als ik naar mezelf in de spiegel kijk zie ik er echt niet uit. Ik heb nog steeds dikke rode ogen van het huilen en je ziet duidelijk dat ik slecht heb geslapen. Het liefst wil ik niet naar school, ten eerste vanwege dit hoofd en ten tweede wil ik hem gewoon echt niet zien. Maar no way dat ik van mijn moeder thuis mag blijven.

Ik spring onder de douche en probeer nog een beetje moeite te doen om mijn gezicht te fixen. Ik trek wat simpele kleren aan en loop dan naar beneden. Ontbijt sla ik vandaag over, ik heb nu toch geen eetlust. Als ik op mijn telefoon kijk, zie ik dat ik ruim optijd klaar ben en ik nog alle tijd heb, maar ik ga alvast naar school. Hopelijk kan ik dan Jake ontwijken. Ik fiets vandaag toch alleen, Melissa en Jasmijn hebben allebei eerste uur vrij.

Pov Jake

Ik zit al vroeg in de auto op weg naar school. Ik moet mezelf deze week weer even op school bewijzen, aangezien ik vorige week bijna de hele week heb gemist. Vorige week ben ik ook wel een beetje te ver gegaan.

Als ik op school aankom zie ik geen van mijn maten bij de rokersplek staan. Verbaasd me ook niks want bijna niemand gaat ooit naar het eerste uur van ons. Als ik langs het conciërge hok loop word ik meteen tegen gehouden. "Jij word bij de conrector verwacht" word er gelijk tegen me gezegd. Ik rol met mijn ogen en loop gelijk door naar de conrector.

Ik klop op zijn deur bij aankomst en ik word gelijk naar binnen uitgenodigd. "Zo meneer Parker, neemt u daar maar plaats" zegt de conrector op een strenge toon en wijst naar de stoel aan de andere kant van zijn bureau. Ik gooi mijn tas naast de stoel en ga zitten. "En waar spookte u vorige week weer uit?" vraagt de conrector met een zucht terwijl hij wat formulieren invult. "Nou antwoord dat maar niet, ik krijg toch nooit een zinnig antwoord op die vraag. Jij mag echt geluk hebben dat jouw vader zoveel geld geeft aan deze school, anders was je al lang vertrokken" zegt hij op een geïrriteerde toon. Ik kijk hem vooral vermoeid en verveeld aan. Ik zie dat dat hem alleen maar geïrriteerder maakt, maar dat maakt mij niet uit.

"De hele week meld je je voor en na schooltijd hier bij mij! Begrepen?!" zegt hij met een luide stem. "Prima" antwoord ik met een ongeïnteresseerd hoofd. "En nu weg wezen" zegt hij daarna. Ik pak mijn tas en loop geïrriteerd weg. Lul.

Pov Charlotte

Onderweg naar mijn locker zie ik Jake boos het kantoor van de conrector uit komen. Ik blijf uit schrik staan, als hij nu opzij kijkt ziet hij me. Maar hij is zo gefrustreerd dat hij geen oog voor zijn omgeving heeft, en gelukkig loopt hij de andere kant op. Als hij uit beeld is merk ik pas dat ik mijn adem in hield. Ik adem uit en loop gespannen naar mijn locker om mijn spullen weg te leggen.

Charlotte, gewoon rustig blijven. Hij is je waarschijnlijk toch wel weer vergeten. En je hebt toch geen lessen met hem. Gewoon je lessen volgen en na school snel naar huis.

Als de bel gaat loop ik gehaast naar de les. Het laatste wat ik wil is dat ik hem tegen kom vandaag.