Let me take control {18+}

Hoofdstuk 55

Ik word wakker door een fel licht dat in mijn ogen schijnt. Ik probeer mijn ogen open te doen maar knijp ze gelijk weer dicht met een vermoeide kreun. "Kom op Char we moeten over 10 minuten omgekleed beneden staan" galmt de stem van Melissa vrolijk door de kamer. Ze slaat de dekens van me af en trekt aan mijn arm "Kom! Wakker worden!" zegt ze. "Jaja, je hoeft mijn arm niet van mijn lijf te rukken. Ik zou graag willen skiën met 2" zeg ik en krabbel overeind.

"Hoe laat is het?" vraag ik gapend terwijl ik in me ogen wrijf. "Bijna 8 uur" zegt Melissa terwijl ze druk haar laatste make up op doet. "Jezus had je me niet eerder wakker kunnen maken?!" zeg ik en spring uit bed als ik besef dat ik echt nog maar 10 minuten heb om me klaar te maken. We moesten om 8 uur beneden verzamelen voor een ontbijt zodat we om 9 uur met ze alle in de bus kunnen zitten richting de bergen om te gaan skiën en snowboarden.

Jasmijn komt met een handdoek om der haar gevouwen de badkamer uit. Net als Melissa heeft ook zij al der skikleding aan. Ik pak snel wat kleren bij elkaar en ren snel de badkamer in. Ik zet de douche aan en wacht niet eens tot deze warm is om er onder te springen. Gelijk heb ik spijt als de koude straal mijn lichaam raakt.

Na een paar minuten sprint ik de badkamer weer uit en zoek naar mijn borstel. Snel kam ik mijn haar uit en trek ik mijn schoenen aan. Dan maar geen make up, ik heb straks toch een helm en bril op tijdens het skiën.

"Ja klaar?" vraagt Jasmijn die al bij de deur staat. "Uhm" zeg ik zoekend naar mijn telefoon. "Ja klaar!" zeg ik daarna als ik hem zie liggen en hem heb opgepakt. We lopen de kamer uit en hobbelen naar beneden. We lopen naar de eetzaal en zien dat het al mega vol is. We gaan in de rij staan met ons dienblad voor het lopend buffet. "My God als dit elke ochtend zo is hè" zeurt Melissa. "Dan moeten we zorgen dat we de eerste zijn morgen" zegt Jasmijn. "Nog eerder opstaan!" zeg ik. "Als of jij een uur nodig hebt om je klaar te maken. Je hebt het nu ook in 10 minuten gedaan en zelfs dan zie je er goed uit" zegt Jasmijn. "Agh houd toch op, dat zeg je alleen maar zodat we morgen hier stipt om 7 uur staan voor dat kut ontbijt" zeg ik. We schieten alle drie in de lach en we zien dat we eindelijk bij de buffettafel aan komen.

Als we eindelijk een plekje in de zaal hebben gevonden kunnen we aan ons ontbijt beginnen. "Shit ik ben boter vergeten" zegt Melissa. "Ja dat word halen" zegt Jasmijn. "Ah wilt iemand van jullie lopen? Ik heb echt honger" zegt ze met een zielig gezicht. "Ik ga echt niet jouw boter halen" zegt Jasmijn en ze begint met haar eigen eten klaar te maken. Melissa kijkt me met een lief en smekend gezicht aan. "Oké best ik haal het wel, en alleen maar omdat ik zelf ook boter wil!" zeg ik en sta dan op. "Wil je ook jam mee nemen?!" schreeuwt Jasmijn me nog na. Ik draai me om naar hun en steek 2 middelvingers naar ze op.

Ik draai terug en knal super hard tegen iemand aan. Ik heb moeite met overeind blijven staan maar ik word snel vast gegrepen aan mijn pols. "Hmm dit komt me bekent voor" zegt de jongen die voor me neus staat. "Ik dacht dat je wel klaar was met tegen mij aan lopen" zegt hij lachend. "My God sorry. Het gebeurt ook echt alleen met jouw" zeg ik met een lichtelijk rood hoofd. "Misschien is het wel meant to be" zegt hij met een grijns. "Of je moet een bril kopen, dat kan ook" zegt hij plagend. Ik geef hem een duw en hij moet lachen. "Ga je ook skiën?" vraagt hij dan. "Ja, of nouja ik ga het proberen. Vroeger wel is gedaan maar ik ben bang dat ik het ben verleerd" zeg ik met een ernstig gezicht. "Laat maar weten of je hulp nodig hebt" zegt hij met een een knipoog en loopt verder.

Ik kijk hem kort na en loop dan snel door naar de boter bij het idee dat mensen ons hadden kunnen zien staan. Niet dat ik het erg vind dat mensen ons samen zien maar ik ben bang dat het van mijn gezicht te lezen is wat er gebeurt is tussen ons. Ongemakkelijk loop ik terug naar de meiden en gooi de boter op tafel. "Ben je gewoon mijn jam vergeten door Jake" zegt Jasmijn die me een zachte stoot tegen mijn schouder geeft met haar schouder. "Eet nou maar je kaas" zeg ik en ga zelf ook snel eten. Melissa kan alleen maar stom naar me lachen.

Als ik terug denk aan het hele korte moment van net ontstaat er toch een kleine glimlach rond mijn lippen. Het was fijn om zijn stem weer te horen. Om weer in zijn ogen te kijken die ook naar mij keken. Ik wilde zijn handen voelen. Zijn warme lichaam. Zijn zachte lippen. Ik wilde alleen met hem zijn. Alles eromheen vergeten en gewoon tegen hem aan liggen. Ik mis hem.