Let me take control {18+}

Hoofdstuk 21

Pov Jake

Ik lag weer op mijn bed en ik betrap mezelf erop dat ik aan het glimlachen ben als ik terug denk aan vanavond. Ik heb dat niet zo snel na een avond met een meisje. Vooral niet als er niks anders is gebeurt dan alleen zoenen.

Het zou me niks verbazen als dit haar ontgroening was. Niet dat ze heel slecht was, als dit een eerste keer was dan petje af. Ze was tig keer beter dan de meeste meisjes met wie ik heb gezoend. Maar je merkte gewoon dat ze niet echt wist wat ze deed. En weer betrap ik mezelf op een glimlach.

Ik vind het wel leuk om weer een keer een uitdaging te hebben. Weer een keer wat meer moeite doen dan normaal, het houd me bezig. Eerst maar ervoor zorgen dat ze zich wat meer op der gemak voelt.

Pov Charlotte

Ik zit naast mijn moeder in de auto en ik kan niet stoppen met glimlachen. Het moment vanaf dat we zijn kamer in gingen tot aan dat ik de auto instapte blijft zich als een soort film afspelen in mijn hoofd.

Hoe ga ik dit allemaal aan Jasmijn en Melissa vertellen?? Zouden ze me überhaupt wel geloven? Deze avond was toch gewoon onwerkelijk?

Toen ik thuis aankwam ben ik gelijk naar mijn kamer gegaan. Ik zit niet te wachten op de 100 vragen die mijn moeder straks gaat stellen over wat er wel niet daar boven is gebeurt. Het verbaasde me al dat ze niet los barste in de auto.

Als ik op mijn bed lig merk ik dat ik nog steeds een grote grijns op mijn gezicht heb. De vlinders in mijn buik zijn ook niet bepaald gestopt met rond fladderen. Is dit nou hoe verliefd zijn voelt?

Ik probeer via whatsapp alles uit te leggen aan de meiden, maar ik kan zelf nog amper bevatten wat er allemaal is gebeurt, laat staan het uitleggen aan een ander. De meiden gaan al helemaal uit hun dak als ze überhaupt het woord ontgroening lezen in mijn verhaal.

Ik vroeg aan ze of ik hem een berichtje moest sturen, maar hun zeiden dat hij dat moet doen. Aan de ene kant is dat natuurlijk leuker, maar ik wil hem gewoon zo graag spreken. Ik zou niet eens weten wat ik zou moeten zeggen, maar toch.

Hoe gaat dit maandag eigenlijk op school..? Hoe moet ik me daar gedragen? Moet ik dan naar hem toe? En als ik hem zie geef ik hem dan een kus of doe ik juist niks en wacht ik af wat hij doet? De vlinders in mijn buik veranderen gelijk in een zware steen in mijn maag. Ook heb ik een enorme brok in m'n keel en verandert die grote glimlach in een zorgwekkende blik.