Wilczym Okiem | Recenzje | zamknięte

48. M-adzikson - ''Nigdy nie żałuj"

Recenzja napisana przez
IngiS20

Autor książki: M-adzikson

Tytuł: "Nigdy nie żałuj"

Tematyka: Romans

Status: W trakcie pisania

Liczba rozdziałów: 13

Nie sposób nie zgodzić się ze sformułowaniem użytym przez autorkę: Życie to Twoja historia, spraw by była piękna. Wszystko w tym życiu zależy od nas. Od naszych indywidualnych wyborów, czy podejścia do wielu spraw. Od nas również zależy jakimi będziemy ludźmi. Czy odważymy się otworzyć serca na niespodziewaną miłość? A może zamkniemy je z powodu strachu i nieufności? Recenzowana tutaj książka zadaje te oraz wiele innych pytań, na które każdy z nas wciąż poszukuje odpowiedzi. Oby udało się je jak najszybciej odnaleźć.

Nigdy nie żałuj to książka autorstwa M-adzikson skupiająca się na losach studentki Veronici, której dotychczas spokojne i dosyć monotonne życie, wywróciło się do góry nogami przez jedno wydarzenie, pociągające za sobą szereg kolejnych, nieoczekiwanych zdarzeń. O jakich wydarzeniach mowa? Wszystko zostanie przedstawione w kolejnej części recenzji. Warto jeszcze na samym początku zauważyć, iż książka nie została opublikowana w całości, w związku z tym nie udało się poznać całego potencjału tej historii, aczkolwiek na ten moment jest ona dosyć interesująca i posiada predyspozycje do tego, by zaciekawić czytelnika.

Podążając za utartym schematem omówię główną oś fabularną książki na podstawie charakter tyki bohaterów, a także wspomnianych miejsc. Owi bohaterowie stanowią bardzo ważną część wydarzeń, gdyż są jej głównymi sprawcami, a także uczestnikami. Autorka opiera się głównie na romansie – pisząc przytoczoną historię – w związku z czym logicznym jest, iż ważną rolę odgrywają tutaj emocje.

Zacznijmy naszą analityczną podróż od prologu – krótkiego wprowadzenia do treści. Uważam, że został on bardzo dobrze skonstruowany. Zasiał w czytelniku pewną niepewność, wprowadził element tajemniczości, ale przede wszystkim wywołał wiele różnych emocji, w zasadzie w większości pesymistycznych, ale nie można napisać, że to źle, wręcz przeciwnie, dobrze – dla klimatu książki. Osoba, która wypowiada się w prologu, nie wydaje się być zadowolona z życia, które jest dla niej tragedią i dramatem w jednym, ale to nie wszystko. Używa też mocnych sformułowań, co do samego uczucia miłości – swoją drogą w zupełności zgadzam się z punktem widzenia bohaterki. Ludzie bardzo często mylą zauroczenie z miłością, a przecież to dwa odrębne uczucia. Bardzo mnie to cieszy, że wreszcie ktoś zwrócił na to uwagę!

Jeżeli chodzi o pozostałe rozdziały, zostały skonstruowane tak, jak każde inne – to znaczy odpowiednia cyfra oraz co także zasługuje na pewne wyróżnienie, tytuły, nadające unikatowego wydźwięku.

W pierwszym rozdziale zostały zarysowane charaktery oraz wygląd zewnętrzny pierwszych bohaterów. Zacznę zatem od przedstawienia najważniejszych z nich:

Veronica, zwana przez przyjaciół Roni. Dwudziestoletnia studentka prawa w mieście Middletown w stanie Connecticut (czyli akcja rozgrywa się w USA). Jest to dziewczyna o ciemnych oczach i włosach, przeciętnym wzroście oraz figurze. Po tym, co zasugerowała nam autorka na jej temat, można wnieść, iż kobieta jest dosyć wycofaną ze społeczeństwa osobą. Bardzo dużo rozmyśla nad sensem ludzkiego życia, które wypełniają fałszywi ludzi i mnóstwo niepowodzeń. Nie można jednak napisać, iż dziewczyna jest całkowicie odizolowana od społeczeństwa. Ma dwie najlepsze przyjaciółki Sophie( blondynka o niebieskich oczach. Bardzo miła i sympatyczna z charakteru. Współczująca ludziom. Nie rzuca się na pierwszego lepszego chłopaka, wydawać by się mogło, że tak, jak Roni czeka na swoją prawdziwą miłość) oraz Margo (rudowłosa seksbomba, która studiuje prawo wraz z Veronicą. W odróżnieniu od Roni, jest typem imprezowiczki, dlatego namawia koleżankę na wspólną imprezę u chłopaka, który bardzo jej się podoba i który później faktycznie będzie jej facetem, czyli Liama Elsona, studenta architektury.)