Recenzja napisana przez
IngiS20Autor książki:
NewPrincessLunaTytuł:
"Wampirołak"Tematyka:
O wilkołakach/o wampirachStatus:
W trakcie pisaniaLiczba rozdziałów: 10
Życie i los bywają czasem prześmiewcze i okrutne, jak dwie siostry bliźniaczki, które czekają tylko, aby pokazać biednemu człowieczkowi – w tym przypadku niezwykłej Toni – kto tutaj rządzi. Nadprzyrodzony świat i niezwykła, miłosna więź okażą się dla niej nie lada gratką i zagadką... Jak to uczucie wpłynie na życie głównej bohaterki? Czy ośmieli się stawić czoła psotnym zagrywkom losu? Zapraszam do przeczytania recenzji.
Wampirołak to niedokończona jeszcze książka, której autorką jest NewPrincessLuna.
Historia, jak i cała oś fabularna, skupia się na perypetiach piętnastoletniej Anthwanette Wooder (swoją drogą to imię brzmi i wygląda tak intrygująco, iż ośmieliłam się sprawdzić, czy ono coś oznacza i w ramach ciekawostki napiszę o tym parę słów na końcu recenzji), która wyróżnia się niezwykłą tożsamością – mianowicie jest hybrydą wampira i wilkołaka, czyli tytułowym wampirołakiem. Dziewczyna nie bez powodu otrzymała taką mieszankę genów – jej ojciec Richard, jest alfą europejskiego stada, natomiast matka Adelaja pochodzi z wampirycznego rodu. Wysoka ranga rodziciela automatycznie stawia Tonię na pozycji alfy, lecz jej klasa, czyli przynależność do wampirycznego ludu jest jej jeszcze nieznana. Jednakże obarczona przymusem wyboru – jeśli nie opowie się po żadnej ze stron zostanie zamordowana przez króla wampirów – obiera drogę wilka, gdyż jak tłumaczy, odczuwa silniejszą potrzebę przemiany w wilkołaka, aniżeli rządzę krwi. Bardzo ciekawą cechą u dziewczyny jest kolor jej tęczówek, który można podzielić na trzy kategorie – ludzkie (niebieski), wilcze (czerwone) oraz wampirze (fioletowe).
Główna bohaterka ma dwóch braci – Nico (starszy braciszek) oraz Elliot – bliźniak (wampir), silnie połączony z Tonią, gdyż nadprzyrodzone bliźnięta otoczone są magiczną więzią i co bardzo interesujące odczuwają to samo, co krewniak.
Mimo tego, iż Tonia nie wybrała przeznaczenia wampira, przyjaźni się z Filipem River – siedemnastoletnim synem William – króla wszystkich wampirów. Chłopak jest wiernym kompanem głównej bohaterki, towarzyszy jej na każdym kroku i pomaga uporać się z pewną niedogodną sytuacją, która – chcąc nie chcąc – zapukała do wrót jej serca.
Przechodząc do akcji powieści, najpierw toczy się ona na naradzie watahy, w której Tonia bierze udział – jako córka szanowanego alfy, później przenosimy się do domu bohaterki, by wreszcie zawitać do miejsca, w którym rozpoczyna się główny splot wydarzeń i zapowiedziana w opisie niespodzianka. Za namową Filipa, dziewczyna udaje się na imprezę do klubu, w którym doświadcza więzi mate – łączy się z człowiekiem, który nie rozumie tego dziwnego zjawiska i mdleje. Dziewczyna zaczyna martwić się o dopiero co narodzone uczucie – z jednej strony nie może opuścić chłopaka, z drugiej obawia się reakcji rodziców, a także ,,ukochanego" na wieść o tym, kim jest naprawdę. Nieustannie przeklina niesprawiedliwy los, obmyślając plan, jak wykaraskać się i wyjść cało z tej sytuacji nie narażając ani siebie, ani nastolatka na śmierć w męczarniach. Ponoć istnieje niepisana zasada, iż obdarzeni więzią mate, są zmuszeni do spotykania się przez równo miesiąc, aby później jedno z nich bez wiedzy tego drugiego mogło oddalić się i na zawsze zniknąć. Chociaż nie wiadomo, jakie to może wywołać konsekwencje.
Podział ogólnej przestrzeni również jest niezwykle ciekawym elementem – w historii wyróżniamy ludzkie siedziby – większy areał. Miasta należą do ludzi, natomiast wsie do wampirów – są dla nich, czymś w rodzaju stołówek, gdzie do woli mogą zaspokajać swój głód, a raczej pragnienie. Z racji tego, iż książka nie liczy sobie zbyt wielu rozdziałów, akcja nie została jeszcze całkowicie rozwinięta i ukazana, ale zmierza w jak najlepszym kierunku.
CZYTASZ
Wilczym Okiem | Recenzje | zamknięte
CasualeCześć Wattpadowiczu! Potrzebujesz pomocy? Nasi recenzenci, zwarci i gotowi wystrzelą jak z procy, Aby dopomóc wilczkowi! Wskażemy błędy, plusy i minusy Twego opowiadania Bez zbędnego gadania. Nasza ocena - subiektywna i asertywna, lecz także Jesteś...