82. WHPKzP - "Dzieje Rodu Kanibali Tom I Wielkiej Wojny Czas"

55 5 1
                                    

Autor: WHPKzP

Tytuł: Dzieje Rodu Kanibali Tom I Wielkiej Wojny Czas

Gatunek: Historyczne, fantasy

Rozdziały: 2 + wstęp

Autor wprowadza nas w świat rok po I wojnie światowej, zwanej Wielką Wojną. Nie widziałam jeszcze książki z tego okresu czasu, więc wielki plus dla ciebie. Główny bohater to Władysław Kriger, który pochodzi gdańskiej rodziny kupieckiej. Po wybuchu wojny traci ojca, zaciąga się do armii cesarskich, jednak potem trafia z wujem do niewoli. Dzięki wstawiennictwie wpływowego Polaka w Rosji nie trafiają, tak jak wspomniał autor, z katem ludzkim – to mówi nam opis. Nie ma spoilerów, przynajmniej ja tak sądzę.

Pierwsze wrażenie

Okładka: Jest fajna, starannie zrobiona i w miarę estetyczna. Przeważa głównie kolor zielony. Jednak zamieniłabym tego żołnierza na jakiegoś typowego z tamtych czasów, by wyglądało to na bardziej realne. Więc brawa dla osoby, która ją zrobiła.

Opis: Jest powiedzmy, że w miarę dobry. Nie pasuje mi kompletnie słownictwo, które myślę, że po korekcie brzmiałoby o wiele lepiej. Np. zmieniłabym ,,se" na ,,sobie". Następna idzie interpunkcja, a zwłaszcza te nieszczęsne przecinki. Stawiasz je niestety nie tam, gdzie trzeba.

Tutaj ci zostawię parę rzeczy o przecinkach:

Przecinkiem rozdzielamy zdania współrzędne bezspójnikowo, części zdania połączone bezspójnikowo.

Przecinek stawiamy przed spójnikami przeciwstawnymi.

Przecinek stawiamy przed spójnikami wynikowymi, np.
więc, dlatego, toteż, to, zatem, stąd, wobec tego, skutkiem tego, wskutek tego, i (więc, toteż), przeto, tedy;

Przecinek stawiamy przed spójnikami synonimicznymi (wyjaśniającymi)

Przecinek stawiamy przed powtórzonym spójnikiem

Przecinek stawiamy przed wyrażeniami, które mają charakter dopowiedzenia lub uwypuklają wcześniejsze treści.

Przecinek stawiamy po wyrazach oznaczających krzyk, np. ach, halo, hej, ho, o, oj;

Myślę, że dzięki temu skorzystasz nie tylko ty, ale i twoja książka, która będzie o wiele lepiej wyglądała z właśnie poprawnie zapisaną interpinterpunkcją. Jeżeli jednak chcesz pójść na łatwiznę, to możesz wkleić sobie cały tekst do ortografa, on ci pokaże wszystkie błędy.

Jeszcze jedna kwestia, zapis dialogów. Fajne jeżeli zapisywał byś je poprzez pauzę (—) lub półpauzę (–), niż dywizy (-).

Kolejna kwestia, ale już nie tyczy się interpunkcji. Fajnie by było, gdybyś jak stawiasz ten dywiz, którego z całego serca Ci odradzam, stawiał z obu stron spację, gdyż z jednej wygląda to odrobinę nieestetycznie.

Bohaterowie:  Nic nie mogę powiedzieć o głównym bohaterze – Władysławie Krigerze. Jakoś zbytnio się nie zarysował, często czytając staram się wyobrazić sobie bohaterów, tutaj jednak nie potrafiłam nic sobie zilustrować. Może to ze względu na ilość rozdziałów zbyt dobrze nie został jeszcze przedstawiony. Wiem tylko, że oddałby życie za swoich towarzyszy, jest odważny i dość honorowy. Nic specjalnego, co mogłoby wpłynąć na moje zdanie się nie pojawiło. O reszcie bohaterów też zbyt niewiele się dowiedziałam, dlatego nie chcę pisać czegoś na siłę.

Akcja całej książki mnie jakoś zbytnio nie zaskoczyła, prócz szybkiego przebiegu zdarzeń, które zdecydowanie nie służy tej książce. Zwolniłabym cały proces dołączając pomiędzy jakieś  dodatkowe rozdziały z np. przebiegiem jakiegoś dnia, przygotowań, czy tego typu rzeczy, nie znam się zbytnio na takich typu rzeczach. Jednak tej książce przydałby się owy zabieg.

Jeszcze fajnie by było, gdybyś umieszczał tłumaczenie koło obcojęzycznych słów, jeżeli się nie mylę rosyjskich. Ja sama nie miałam z tym problemu do odczytania, jednak osoby, które nie uczyły się takowego języka mogą mieć z tym mały problem.

To tyle z mojej strony. Mam nadzieję, że nie uraziłam Cię w żaden sposób.

~ @fuckinqueenmylife

Wilczym Okiem | Recenzje | zamknięteOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz