Spirit Hotel /Tłumaczenie PL

Spotkanie Cz 1

Feisha zakaszlała raz. Ukrył wyraz twarzy za dłonią, udając, że pociera czoło, rzucając Laytonowi ostrzegawcze spojrzenie.

Layton zamrugał niewinnie.

Ty Pengnan powoli się przeciągnął, a jego dumny uśmiech poszerzył się, gdy polował na swoją ofiarę. “Hotel Noego? Wybacz moją ignorancję, ale pod jaką międzynarodową siecią hoteli miałaby się znajdować ta marka? ”

Bóg jeden wie, jakie międzynarodowe sieci hoteli istniały w ludzkim świecie. Layton ostrożnie cofnął się o krok, udając nieśmiałego, chowając się za Feishą. Ty Pengnan bezlitośnie patrzyłeś na Feishę, jakby czekał, aż wycofa się w kąt.

Feisha westchnął do siebie. Po spędzeniu tak długiego czasu w Noah's Ark nie miał zbyt wielu umiejętności na drodze, ale teraz był zdecydowanie mistrzem blefowania przy pomocy gadania. Poza tym była to najbardziej trywialna rola do odegrania. Odpowiedział z całkowitym spokojem. „To tylko ekskluzywny hotel tylko dla członków. Nie jest otwarty dla publiczności ”.

Ty, Pengnan, uniosłeś brew. "O? W jakim mieście to jest i jak mógłbym dołączyć? Często podróżuję w kraju i za granicą, a jeśli to miłe miejsce, też chciałbym tam dostać członkostwo. ”

Layton sapnął pod nosem. „Pff! Wygląda na to, że w dzisiejszych czasach nawet chłopi chcą awansować do szlachty ”.

Oko tego „chłopa” drgnęło. „Małe dziecko, co przez to rozumiesz? Chłopi? Nie próbujesz powiedzieć, że dziś w Chinach nadal jest szlachta, prawda? Chyba że… mówisz mi, że jesteś szlachtą?

Layton wyjął złotą monetę i rzucił nią. „Masz znak dla Ciebie!”

Ty Pengnan złapałeś to odruchowo.

Layton prychnął. „Chłopi będą chłopami”.

Ty, Pengnan, ściskałeś złotą monetę, a jego pięść drżała ze złości. Feisha kopnęła maleńkie buty Laytona, ostrzegając go, by uważał na jego słowa. Do tej pory pozostał tylko tydzień, ale jeśli miał utknąć tutaj na zawsze, musiał unikać niepotrzebnych kłopotów.

Qian LuYou w końcu przemówił, aby przełamać napięcie. „To dziecko jest twoim siostrzeńcem?”

Feisha dał niejasny gest potwierdzenia.

Qian Luyou ukląkł i wyciągnął rękę do Laytona. „Chodź tutaj, niech starsza siostra się obejrzy”.

"Duża siostra?" - zawołał Layton, zbyt głośno. W wieku tysiąca lat miał nazywać tę dwudziestokilkuletnią młodszą siostrę !

Feisha pośpiesznie podniósł go tak, że jego głowa przycisnęła się do ramienia Feishy, ​​a jego tyłek zwrócony w stronę reszty. Ostrożnie go „uspokoił”. - Tak, tak, wiem, powinno to być „ciociu”. Musisz zrozumieć, że ludzie zawsze lubią zachowywać się młodo! ” Celowo położył dodatkowy nacisk na słowo „człowiek”.

Siodła Laytona powoli opadły z powrotem. Qian Luyou myślała, że ​​Feisha celowo ją upokarza, a jej twarz zarumieniła się całkowicie ze wstydu. Najwyraźniej nie była w stanie zauważyć jego dziwnego doboru słów. Wstała niezręcznie. „Wygląda na to, że radzicie sobie całkiem nieźle”.

Feisha uśmiechnęła się do niej.

Twarz Qian Luyou pociemniała i zmusiła się do śmiechu. „Wciąż mamy inne miejsca, do których możemy się udać, więc teraz wyjeżdżamy”.

Kiedy poznała Feishę, miała wiele do zaoferowania. Kiedy oboje byli razem, zawsze czuła, że ​​daje mu zaszczyt bycia z nią. A jednak ten zaszczyt nie wystarczył mu, by całkowicie poświęcić się ich związkowi. Co drugi dzień pracował w nadgodzinach lub planował spotkania - jego praca zawsze była przed nią. Więc tym razem chciała stać nad nim z uniesionymi brwiami, zmuszając go do poczucia głębokiego niezadowolenia z siebie.