The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 88: Wave of Havoc

THIRD PERSON'S POV

Ang lahat ay nagulat sa kumawalang enerhiya mula sa katawan ng dalaga. Gayunpaman ay hindi sila nag-aksaya ng panahon at muling bumalik sa pakikipaglaban nila.

"SERENE!!!" buong lakas na sigaw ni Eros.

Bumangon siya at sinubukang ihakbang ang kaniyang mga paa subalit nahihirapan siyang gawin ito dahil sa patuloy na pagpapalabas ng tubig ng dalaga. Basang-basa na ang kaniyang kauotan, halos lumubog na rin sa putik ang kaniyang kinatatayuan.

"Serene! Makinig ka! Hindi ito ang paraan! Madadamay mo ang mga Terrenians!"

Subalit hindi pa rin tumitigil ang dalaga, parang wala lang itong naririnig. Wala itong ibang hinahangad kung hindi ay ang ipaghiganti si Gino, ipaghiganti ang kaniyang matalik na kaibigan na ngayon ay nababalutan na ng pananggang gawa din sa tubig upang hindi madamay sa gagawin niya.

Iniangat niya ang dalawa niyang kamay sa ere at kitang-kita ng binatang si Eros ang agarang pagliwanag ng asul nitong mga mata.

"H-Hindi. . ."

Napaatras ang binata hanggang sa matisod siya at mapaupo sa putikan.

Tulala siyang nakatingala kay Serene na ngayon ay naghuhurumintado na sa bagsik dulot nang matinding galit at hinagpis na nararamdaman.

Napatigil naman ang iba nang sandaling sila ay makaramdam ng kakaiba.

Ramdam nilang may mali. Na wari ba ay may kung anong paparating na sakuna.

Maging ang dalagang si Shamiere ay agarang natigil sa ginagawang paglaban sa mga kalaban at tulalang napatitig sa kalangitan.

* * * * *

Mula naman sa kalayuang parte ng akademiya ay rumaragasa ang napakatayog at napakabagsik na alon ng tubig na siyang nagpawasak sa kahariang tubig. Maging ang ibang kaharian ay hindi nakaligtas mula sa hagupit nang napakalaking alon na nagmula sa karagatan.

Samantala, nananatiling nakaawang ang labing nakatingala ang binatilyong si Eros sa dalaga.

Hindi na nito alintana ang ginagawa ng iba. Gusto niyang sisihin ang kaniyang sarili, alam niyang may hinding magandang mangyayari ngunit ito siya't nakaupo at nakatunganga lang sa kaibigang tatapos sa buhay ng mga kalaban maging sa buhay nila.

SHAMIERE'S POV

"Sham!"

Napalingon ako sa boses na 'yon ni Mitch.

"Naramdaman mo 'yon?"

Batid ko ang malakas na enerhiya ang tinutukoy niya.

Dahil do'n ay marahan akong napatango sa kaniyang iminungkahi.

Ilang saglit pa ay bigla siyang pumikit at agad ring nagmulat ng kaniyang mga mata.

"May ibinubulong sa akin ang hangin, Sham, may paparating. Maghanda kayo!" agarang anas nito na halata sa mukha ang matinding pagkabahala.

Kahit hindi man niya sabihin, alam ko.

Alam ko dahil nararamdaman ko rin ito.

"Si Serene, nasaan siya?" tanong ko sa kaniya, pero base sa mukha niya ay hindi niya rin alam kung nasaan ang iba.

May kutob akong kay Serene nagmumula ang naramdaman naming enerhiya.

Inilibot ko ang paningin ko upang hanapin siya ngunit bigo akong makita siya. Nasa parteng field na kami, maaaring nando'n pa rin sila sa likod ng gumuhong gusali.