The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 15: Fire Dinner

THEO'S POV

Alam kong nagtataka silang lahat sa mga kinikilos ko. Iniisip nila kung bakit biglang naging gano'n ang pakikitungo ko kay Shamiere, kahit hindi ko man basahin ang isipan nila ay sigurado akong nalilito sila.

Ngunit hindi iyon ang dapat kong pagtuunan ng pansin kung hindi isang bagay na nasaksihan namin.

Ang kapangyarihan ni Shamiere.

Hindi kami makapaniwala sa mga nakita't nasaksihan namin.

Apoy, kaya niyang magpalabas at magmanipula ng apoy na siyang lubos kong ipinagtataka, sapagkat walang kahit na sinuman ang maaaring magkapareho ng kapangyarihan maliban nalang kung kayong dalawa ay magkadugo, at sa pag-kakaalam ko'y hindi siya isang dugong-bughaw.

Kaya't natitiyak kong hindi ko siya kadugo.

Iba rin ang kulay ng apoy niya, marahil ay hindi napansin ng mga kasama ko ang kulay ng sa kaniya, subalit ako ay kitang-kita ko.

Ang klase ng kaniyang apoy ay hindi pangkaraniwan, lulang-pula ang kulay nito samantalang ang pangkaraniwang apoy at ang apoy ko ay pinag-samang kulay pula't kahel.

Sigurado na'ko ngayon, may tinatago mula sa aming lahat si Shamiere.

Ang kaniyang pagkatao ay sadyang napakamisteryoso. Inaamin kong may nararamdaman ako para sa kaniya, ngunit pipigilan ko muna itong nararamdaman ko hangga't hindi ko pa nalalaman ang buo niyang pagkatao, kung sino ba talaga siya.

Datapwat ayaw ko mang isipin na maaari ay isa siyang kalaban ay hindi ko mapiglan. Hindi ko magawa.

Gusto ko siya pero hindi dapat ako magpadalos-dalos lalo na't ako ang tinaguriang pinuno sa'ming mga Royalties at ang pinakamalakas na estudyante sa buong academy kung kaya't gagawin ko ang lahat maprotektahan lang ang nasasakupan namin. Hindi ko sila bibiguin.

Magmula rin nang araw na bumisita si Shamiere at nagising ang tatlong estudyanteng nagmula sa Gold Section at sinasabing siya ang may kagagawan no'n sa kanila ay do'n na rin ako nag-umpisang paghinalaan at pagdudahan ang kaniyang pagkatao. Hindi malabo na siya nga ang gumawa no'n at siya rin ang nakapagpagising sa kanila kaya't kakausapin ko pa ulit sila upang alamin kung bakit ginawa sa kanila ni Shamiere ang bagay na 'yon, at pinapanalangin ko na sana ay may sapat siyang dahilan upang gawin ang kalunos-lunos na sinapit ng tatlong lalaki. Dahil kung wala ay hindi ko na batid kung ano ang iisipin ko. Hindi ko na alam kung ano ang magiging tingin ko sa kaniya.

At nanalangin ako na sana ay hindi magbago kung ano ang nakikita ko sa kaniya ngayon, na sana ay hindi magbago kung ano ang nararamdaman ko para sa kaniya.

SHAMIERE'S POV

Many days had passed and I'm just staying here inside our dormitory. The Headmaster told me yesterday about my new section and I decided to attend the class tomorrow.

I can still retentionized our conversation.

FLASHBACK

I'm walking along the hallway when a student suddenly called me.

"Miss Shamiere!" I heard her calling my name but I did not bother to looked back. I just continued to walk even if most of the students were already staring at me. I thought she'd stop from following me but I was wrong when I heard her again, this time she shouted my name loudly.

"Shamiere!"

Because of that I stopped from walking and faced her with my emotionless face. I looked at her and raised my right eyebrow.

She gulped.

"P-Pinapatawag k-ka ni Headmaster." she said stuttering. I rolled my eyes mentally when after she said those words she ran like she's being chased by wild werewolves.