The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 90: Red Moon

SHAMIERE'S POV

TUMIGIL kaming lahat nang marinig ang biglaang paglakas ng ihip ng hangin,naging kakaiba ang simoy nito na tila may tumatawag rito.

Si Mitch!

Agad kong inilibot ang paningin ko sa paligid para hanapin siya, pero hindi ko siya makita.Tumingala ako sa itaas,nagbabakasakaling nandun siya at hindi nga ako nagkamali.Nakalutang siya sa himpapawid habang ikinukumpas-kumpas ang magkabilang kamay nito.Ilang saglit pa'y pumikit siya at umusal ng kung anong salita.

May lumabas na napakalaking porsyento ng enerhiya mula sa kaniyang katawan na ikinabahala ko.

Sa tingin ko,alam ko na kung ano ang ginagawa niya.

Maaari siyang mapahamak kapag pinagpatuloy pa niya ang ginagawa niya!

Pero bago ko pa man din siya mapigilan ay muli nakong natigilan at nagitla sa kinatatayuan ko.

Nakarinig ako ng sunod-sunod na pagbagsakan at mga malalakas na atungal ng mga malalaking dragon.

Hindi nagtagal ay nakarinig na naman ako ng sunod-sunod na sigawan na nagmula sa mga Zokusians.Kitang-kita ko kung papaanong maputol ang mga hininga nila't magsitumbahan sa kalupaan.

Muli kong inilibot ang paningin ko at wala na akong nakikitang ni isang kalaban na nakatayo.

"Anong nangyari?!"

"Sinong nagpabagsak sa kanila?!"

"Paano nangyari yun?!"

Rinig kong bulungan sa paligid.

Tapos na.Tapos na ang digmaan.

"Tingnan niyo!" Lahat kami ay napatingin sa itaas ng sumigaw ang isa sa mamamayanan.Kitang-kita namin kung paanong bumagsak mula sa himpapawid ang walang malay na katawan ni Mitch,subalit bago pa man siya tumama sa lupa ay mabilis ko ng kinontrol ang kaniyang katawan upang pigilan ang pagbagsak niya.Agad namang napatingin sa akin ang lahat ng may nanlalaking mga mata pero hindi ko nalang sila pinansin pa.

Ngayon ay nakahiga na si Mitch sa hangin na tila natutulog lang ng mahimbing.Daglian naman kaming lahat na tumakbo papunta sa kaniya.

"Make a way!" Sigaw ni Headmaster sa lahat na agad naman nilang sinunod.Dali-dali namang nagtungo ang mga magulang ni Mitch kasama ang iba pang mga Hari't Reyna sa kaniya.Pansin kong may mga natamo din silang iilang sugat.

Nagpunta ako sa harap nila kung saang nasa kaliwang bahagi ni Mitch.Dahan-dahan kong ibinaba ang katawan niya sa lupa,maluha-luha namang lumapit sa kaniya ang Reyna at hinaplos ang pisngi nito.

"Ang anak ko." Anas niya.Lumuhod si Theo sa lupa at hinawakan ang parteng leeg ni Mitch.Pagkatapos nun ay saka siya bumuntong-hininga at tumingin sa aming lahat.

"She's breathing,she's just unconsious." Sambit niya na nakapagpahinga ng maluwag sa amin.

"Her energy might be drained for what she did,she's so stupid for doing that,but she saved us all." Dagdag pa niya bago buhatin si Mitch.

"Healers! Gamutin niyo ang lahat ng mga sugatan.Derreans!" Utos ni Headmaster sa kanila.Agad namang lumapit ang isang Derrean papunta kay Mitch na ngayo'y buhat-buhat na ni Theo.

Maingat nilang pinahiga ang mga sugatan maging si Mitch sa maruming damuhan at hindi nagtagal ay nagsimula silang gamutin ang mga ito.

Naglakad ako papalayo sa kanila.

Bumuntong-hininga ako at tumingin sa paligid.

Maraming nakaligtas sa amin,maraming sugatan pero buhay.Ngunit marami rin ang nasawi.Maraming buhay ang nag-alay para lang mailigtas at maprotektahan ang Akademiya laban sa mga kaaway.Subalit ni isang estraktura ay walang natira maliban sa mga sira-sirang departamento.