The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 106: Punishment

THIRD PERSON'S POV

KINABUKASAN,nagsilabasan ang mga estudyante sa kaniya-kaniya nilang silid at mabilis na nagsikumpulan sa harap ng malawak na field.Nasaksihan nila ang sunod-sunod na paglapag ng mga magagarang karuwahe na siyang kontrolado ng mga kabayong may pakpak mula sa himpapawid.Hindi ordinaryong karuwahe ang nakikita nila dahil gawa ito sa purong ginto't napapalibutan ng iba't ibang dyamante kaya batid nila na hindi basta basta ang mga taong nasa loob nito.Ramdam na ramdam din nila ang mga enerhiyang sadyang napakalakas na nanggagaling mula sa direksyon nito lalong-lalo na sa pinakahuling karuwahe.

Hindi nagtagal ay bumukas ang pintuan ng mga karuwahe at sunod-sunod na bumaba ang mga taong sakay nito.Napasinghap ang lahat nang tumambad sa kanila ang mukha ng mga Konseho.

Ang Konseho ng Mahika.

Ngunit ang mas ikinagulat nila ay nang bumaba ang isang lalaking may katandaan na ngunit mababakas pa rin ang awtoridad at kakaibang lakas nitong tinataglay.

"A-Ang Punong Ministro." Wala sa sariling naisambit ng isa sa mga estudyante bago dahan-dahang yumuko upang magbigay pugay sa mga makapangyarihang mga panaauhin na ngayo'y nasa harapan nila.Ilang saglit lang ay sunod-sunod na nagsiyukuan ang lahat.

***

MARAHAS na binuksan ng mga kawal ang kulungan kung saan nakahandusay ang walang malay na dalaga.Nakadapa ito sa sahig at mahahalata ang sobrang panghihina nito.

Mabilis silang pumasok sa loob at agad na dinarag papalabas ng walang pasabi ang dalaga upang hindi sila maapektuhan ng salamangkang nakapaloob sa Tertheia.Dahil sa ginawa nila ay unti-unting dumilat ng mga mata si Shamiere.Nakakaawa ang mukha nitong punong-puno ng sugat at mga pasa.Ang labi nito'y sobrang putla't tuyo sa kadahilanang wala siyang mainom o makain man lang.Ilang araw na siyang hindi kumakain kung kaya't ganito na lamang ka grabe ang kaniyang panghihina ngayon.

"S-Sa...S-Saan ni-niyo ko d-da-" Halos hindi na niya magawang maibuka ng maayos ang kaniyang bibig.Ang mga mata niya ay pumupungay sa sobrang hilong nararamdaman kung kaya't napapikit na lamang ulit siya.

"Tumahimik ka!" Sigaw sa kaniya ng kawal at agad siyang dinarag ng walang pag-iingat paalis sa lugar na iyon.

Hindi kalaunan ay nakarating sila sa harap ng isang silid.Isang silid sa Akademiya na tanging mga mahahalagang tao lamang ang maaaring makapasok.Kumatok ang kawal at agad naman itong bumukas.Hinila nila ang dalaga patungo sa harap kung saan naroroon ang iilang mga panauhin.

"Ah-" Napadaing ito nang mapaluhod siya sa sahig nang marahas siyang bitawan ng mga kawal na agad yumuko upang magbigay galang sa mga mahahalagang taong naroroon.

Sinubukang imulat ng dalaga ang kaiyang mga mata at napagtagumpayan niya naman ito.Inaninag niya ng mabuti ang silid na kinapapalooban niya at dahan-dahang inilibot ang paningin sa mga taong nasa harapan niya.Doon niya nakita ang mga Hari't Reyna na nakaupo sa harapan niya kasama ang mga Konseho at maging ang Headmaster.Sa gitna nilang lahat ay nakaupo ang isang makapangyarihang lalaki na walang iba kundi ang Punong Ministro.Walang emosyon ang mga mata nito habang nakatitig sa kaniya.

"A-Ano...A-Ano ang k-kailangan niyo s-sa sa a-akin?" Uutal-utal na tanong ng dalagang si Shamiere.

"Nandito ka upang hatulan sa salang iyong ginawa." Isang makapangyarihan na boses ang sumagot sa kaniya na siyang nagpatindig ng balahibo niya.Agad na nilukob ng kaba't takot ang puso niya.
Hindi man siya umiiyak ngunit sa loob-loob niya ay sobrang takot ang nararamdaman niya.

"W-Wala a-akong ginawang ka...k-kasalanan,k-kung ang ti-tinutukoy ni-ninyo ay ang tungkol sa p-pagkamatay ni Mitch..h-hindi ako ang gumawa nun,h-hinding-hindi ko m-magagawa yun." Naluluhang sambit niya't nilingon ang pintuang pinasukan niya.Nagbabakasali,umaasa siyang may taong darating upang damayan siya,upang tulungan siya,upang ipagtanggol siya.