The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 48: The Fight

MITCH'S POV

"Grabe kilig na kilig ako nang malaman kong sila na!"

"Kyaaaah! Ako rin! Bagay na bagay talaga silang dalawa!"

"Nako! Sinabi mo pa!"

"I'm happy for them."

"At ngayon kasalukuyan silang nagdedate sa labas! Kyaaaaah!"

"Bagay naman kasi talaga sila."

"Oo nga!"

Kasalukuyang nag-uusap-usap ang mga kasama ko ngayon dito sa tambayan, pero hindi ko magawang makipagsabayan sa kanila dahil may iba akong iniisip. May kakaiba akong nararamdaman, at sa katunayan at kanina ko pa 'to nararamdaman, parang may mali sa simoy ng hangin. Parang may sinasabi sa 'kin na mayro'ng nangyayaring hindi maganda. Ngunit hindi ko naman matukoy kung ano ito.

"Ikaw Mitch, ano sa tingin mo?"

Muli akong napatingin sa labas ng bintana. Parang may mali talaga. Hindi na normal ang nararamdaman ko ngayon.

"Hey, Mitch?"

Kinakabahan ako, baka may nangyayari na sa kaharian na hindi ko alam.

"Mitch!!!"

Agad akong napabalikwas ng upo at nabalik sa ulirat ko nang may kung sino ang biglang sumigaw sa tenga ko.

"H-Ha? Ano?" wala sa sariling usal ko. Nakita ko namang nagtaka ang mga mukha ng mga kasamahan ko.

"Ayos ka lang? May problema ba?" nag-aalalang tanong ni Bea na sa tingin ko ay ang sumigaw sa 'kin. Tumango ako at pilit na ngumiti sa kanila bago nagsalita.

"A-Ayos lang ako, may iniisip lang. 'Wag niyo na 'kong intindihin pa."

Napakunot naman ang mga noo nila sa iminungkahi ko.

"Ano ba 'yang iniisip mo at parang lutang na lutang ka r'yan?" ani pa ni Yvonne.

"Parang. . . parang may mali kasi."

"Ha? Anong mali ang sinasabi mo, Mitch?" singit naman ni Eros sa usapan.

Tiningnan ko sila isa-isa.

"P-Parang hindi kasi normal ang ihip ng hangin, at nangyayari lang 'to kapag may nangyayari sa 'kin, at sa tuwing may nangyayaring hindi maganda sa kaharian namin." mahinang sambit ko.

Nagkatinginan sila bago tuluyang lumapit sa 'kin.

"You might just overthinking it, Mitch. Walang mali sa ihip ng hangin."  saad ni Serene.

"Oo nga, baka gutom lang 'yan. Hindi ka pa kasi kumakain, kami tapos na." dagdag na biro pa ni Gino pero hindi ko magawang tumawa. Sinuway naman siya ni Lash nang mapansing seryoso ako sa mga sinasabi ko.

"Gusto mo bang pumunta tayo sa inyo? Para makasigurong walang may nangyayari ro'n." suhestiyon pa nito. Pero hindi pa man din ako nakakasagot nang bigla na lang kaming mapatingin sa bintanang nakasarado nang tila ay may kung anong tumatama rito.

Nakita namin ang isang ibon na tila'y kumakatok at gustong pumasok sa loob. Naglakad naman papalapit si Megan di'n at agad 'yong binuksan. Nang tuluyan itong bumukas ay matulin na lumipad ang ibon at dumapo sa mesang nasa harapan namin.

*TWEET!*

*TWEET!*

*TWEET!*

Bumubuka-buka ang tuka nito na animo'y may sinasabi pero hindi naman namin maintindihan.

"Ano raw? Baka may gustong sabihin 'yang ibon na 'yan? 'Di ba kaya mong makipag-usap sa mga hayop, dre? Kausapin mo nga!" naguguluhang wika ni Gino kay Van.