Chapter 52: Replicate

9.6K 423 17
                                    

Shamiere's POV

Alam kong oras na ng klase ngayon nina Miko kaya naman napagpasyahan kong puntahan siya sa silid nila.Bronze Section.

Gusto ko din kasi siyang makausap.Gusto kong may pagsabihan kahit papano.

Nakarating ako sa harap ng silid nila at mula rito ay natanaw ko siyang nakaupo sa upuan niya at nakapangalumbaba sa mesa.Wala nga siyang kaibigan dito.

Maya maya pa ay may lumapit saking tatlong lalaki.Mga kaklase niya ata.

"Hey Miss Shamiere,may kailangan po kayo?" Nakangiting tanong ng isa.

"A-Ah Miss Shamiere,i-ito po oh p-para sayo." Binigyan ako ng pangalawang nagsalita ng isang rosas.Nahiya naman akong tumanggi kaya tinanggap ko na rin.

"Salamat." Tugon ko sa kaniya.

"Sino pong hinahanap niyo?" Tanong nung pangatlo.Nginitian ko naman sila at hindi ko alam kung bakit bigla nalang silang namula.

"Wala pa ba kayong klase?" Tanong ko.

"Wala pa po ang Prof namin eh."

"Ah, p-pwede niyo bang tawagin si Miko?"

"Si Miko po? Miko Werlock?"

"Oo,siya nga." Saad ko at tinuro si Miko.Hindi naman sila nagdalawang isip pa at lumapit kay Miko at tinapik ito sa balikat.Napangiti pako nang makita ko siyang kinukusot ang dalawa niyang mga mata at inosinteng tumingin dun sa tatlo,hanggang sa mapadako sakin anh paningin niya at bigla nalang ngumiti na parang sira.Agad siyang tumayo mula sa pagkakaupo ay naglakad palapit sa akin.Natawa ako sa naging reaksyon niya.

"Miss mo nako agad?" Biro niya kaya nakatanggap siya ng batok mula sakin.Nakanguso siyang tumingin ng masama sakin.

"Ansakit nun ah?!"

"Haha! Ikaw kasi."

"Oh?" Nakakalokong tanong niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"I mean san tayo tatambay? Cutting tayo?" Aniya.Nagtinginan kami at sabay na nagsalita.

"Tara!"

***

"May hindi kasi ako sinasabi sa kanila.Hindi dahil sa ayaw ko,kundi dahil sa hindi pwede." Mahinang saad ko habang nakatingin sa damuhan.Nandito ulit kami sa garden,ginawa na naming tambayang dalawa to.Nasa harap ko lang siya at nakaupo rin sa damuhan.

"Ano ba kasi ang hindi mo sinasabi sa kanila?"

"Bagay na hindi ko din pwedeng sabihin sayo." Sagot ko at nakita ko naman siyang nalungkot.Lumobo ang dalawa niyang pisngi,senyales na nagtatampo siya.Kilala ko nato.

"Ano ba yan." Bulong niya pero narinig ko din naman.

Bahagya akong natawa sa kaniya at umusod para lumapit.Pinisil ko ang magkabila niyang pisngi at pinanggigilan yun.

"Pero nandito ako kasama ka kasi alam kong mapapagaan mo ang loob ko." Bawi ko.Lumiwanag naman ang mukha niya.

"Tshologo?" Tanong niya.Mas nangigil pako sa pisngi niya kaya kinurot ko pa ito hanggang sa sumigaw na siya.

"ARAAAAAAAAY!"

Tatawa-tawa kong inalis ang kamay ko mula sa magkabila niyang pisngi at kitang-kita ko ang pamumula nito.

"Hahaha Sorry.Ang sarap kasing pisilin ng pisngi mo." Saad ko habang naka peace sign.

"Tseee!!" Anas niya at nagtunog babae pa kaya mas lalo akong natawa sa kaniya.

The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon