The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 57: The Promise

SHAMIERE'S POV

Nagising ako sa isang pamilyar na silid.

Agad akong umupo mula sa pagkakahiga at marahan kong iniikot ang paningin ko sa buong silid at doon ko lang napagtantong nasa loob ako ng silid-pagamutan.

Ilang saglit pa ang nagdaan at bigla na lang tumunog ang pintuan senyales na may kung sino ang pumasok kung kaya't agad na napadako ro'n ang paningin ko. 

Doon ko nasilayan ang mga kaibigan ko na pinangungunahan ng kasintahan kong si Theo.

Ilang saglit pa'y dahan-dahan silang naglakad papunta sa akin.

Subalit natigilan ako, may kakaiba sa mga mukha nila. Tipong parang nag-aalinlangan silang tuluyang lumapit sa akin dahilan para mangunot ang noo ko.

"May problema ba?"

Walang sinuman sa kanila ang nakasagot sa akin.

Nang ibaling ko ang paningin ko kay Theo ay isang blangkong tingin lang ang iginawad niya sa akin.

"K-Kamusta si John? Ayos na ba ang kalagayan niya?" pag-iiba ko ng usapan. Gayunpaman ay wala ang kahit na isa sa kanila ang kumibo o sumagot lang man dahilan upang ako'y makaramdam nang pangamba't pagkabahala.

"Ano bang nangyayari?"

Nagdaan pa ang ilang segundo bago tuluyang magsalita si Mitch.

"A-Ayos na si John, Sham." hindi makatingin sa mga mata kong sambit niya.

"Mabuti kung gano'n, pero bakit. . . bakit parang may kakaiba sa inyo?"

Agad naman siyang napatingin sa mga kasama niya bago sumagot.

"H-Ha? Ano, w-wala, wala. A-Ayos ka na ba?"

Bahagyang nanliit ang mga mata ko sa kaniyang itinuran.

"Tell me, what's the problem." tinitigan ko sila isa-isa. Kumpleto silang lahat, maging sina Yvonne at Bea ay nandito rin pero maging sila ay hindi makatingin sa 'kin nang diretso.

"Isa ka bang kalaban?"

Isang tanong na dagliang nagpagitla sa 'kin. Dahan-dahang natuon kay Serene ang atensyon ko dahil sa mga katagang binitawan niya.

"S-Serene!" suway sa kaniya ni Mitch ngunit hindi siya nito pinansin at bagkus ay nanatili lang na nakatitig sa akin.

"A-Ano bang sinasabi mo? Bakit mo naman naitanong ang bagay na 'yan, i-umposible 'yan, Seren-"

"Just answer my damn question!"

Muli kong ibinalik kay Theo ang paningin ko, umaasang ipagtatanggol niya ako.

Subalit hindi.

Nanatili lang na tikom ang mga labi niya't hindi makatingin sa aking mga mata.

"Sumagot ka, Sham. Sagutin mo ang tanong nila, p-pakiusap." biglang sabat ni Bea.

"A-Ano. . ."

"Damn it! Just answer!"

"H-Hindi! Hindi ako kalaban! Hindi ako Zokusian!"

"Liar!" agad na sigaw pabalik sa 'kin ni Serene.

Hindi ko alam pero agad akong nakaramdam ng bigat sa kalooban.

"Hindi ako Zokusian! What makes you think that I'm an enemy?!" may bahid ng inis na tanong ko sa kaniya, sa kanila. Ngunit nang bigyan niya ng kasagutan ang katanungan kong 'yon ay literal akong natigilan. Animo'y binuhusan ako nang napakalamig na tubig nang sandaling marinig ko ang kaniyang kasagutan.