The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 78: Pretend

THEO'S POV

"Oh dre,saan ka galing-teka bakit namumula yang mga mata mo? Umiyak ka ba?" Niyuko ko ang ulo ko para hindi tuluyang makita ni Gino ang itsura ko.

Matapos nang mga nakita ko kanina,hindi nako nag-alinlangan pang umalis at lisanin ang lugar na yun.

Nanghihinang napaupo ako sa sofa.Agad namang nagsilapitan sa akin ang mga kaibigan ko.

"Theo,may nangyari ba? Ayos ka lang?" Tanong ni Mitch,pero hindi ako umimik.

"Oy dre,tumingin ka nga sa amin.Parang hindi ka ayos eh." Sambit pa ni Eros.

"I-I'm o-okay." Halos pabulong na sagot ko sa kanila.Ramdam kong nag-iba ang boses ko dulot sa pag-iyak ko kanina.

Muli na namang kumirot ang puso ko nang maalala ang mga nangyari.Naramdaman ko na naman ang nagbabadyang luha sa mga mata ko.Mas niyuko ko pa ang ulo ko at lihim na pinunasan ang mga mata ko.

B-Bakit Sham? B-Bakit...

"Theo,a-ayos ka lang?" Ani Megan.Muli akong tumango habang nakayuko.Pero hindi ko inaasahan nang biglang may humigit ng kamay ko at pilit akong pinatingala.

"A-Are you crying?" Winakli ko ang kamay ni Van at umiwas ng tingin.

"I-I'm not."

"What's the matter?May nangyari ba?S-Si Sham nakita mo na ba siya?May nangyari ba kay Shamiere?" Napangiti ako ng mapait.Walang masamang nangyari sa kaniya,dahil kakampi siya ng mga kalaban.Ang mas nakakatawa pa,posibleng siya ang namumuno sa kanila pangalawa kay Zokus.

Kaya pala, kaya pala ganun siya kalakas.Kaya pala ganun siya kamisteryosa.Kaya pala binabalot ng misteryo ang katauhan niya.Kaya pala hindi niya sinasabi sa amin kung saan siya nagmula.Dahil ang totoo,nagmula siya sa kampon ng mga kalaban,nagmula siya sa kampon ng mga Zokusians.

"Theo,sumagot ka."

Pasiring ko silang tiningnan isa-isa hanggang sa mapadapo ang paningin ko sa pintuan kung saan pumasok ang babaeng may kagagawan kung bakit ako nagkakaganito,ang babaeng pinakamamahal ko.

Sabay sabay silang napabaling ng tingin sa pintuan.

"Sham!"

Tumango lang sa kanila si Shamiere habang ang mga mata ay nakatitig lang sa mga mata ko.

Hindi niya inaalis ang paningin niya sa akin,ganun din ang ginawa ko.

Naglakad pa siya papalapit at hindi nagtagal ay huminto siya sa harap ko.

"May problema ba?" Sambit niya na nagpabigat ng kalooban ko.Marinig ko palang ang boses niya,nasasaktan na ako.

Hindi ako sumagot bagkus ay nakatingala lang sa kaniya.

"Bakit ganyan ang mukha mo? Umiyak ka ba?"

Ang galing mo Sham.Ang galing galing mong magpanggap.

"Paano mo to nagagawa sa amin?" Hindi ko na napigilan ang sarili kong tanungin siya kasabay ng pamamasa ng gilid ng mga mata ko.

Mabilis na nagtaka ang ekspresyon ng mukha niya.

"A-Ano ang ibig mong sabihin? A-Ano ba ang ginagawa ko?"

Marahas kong pinalo ang kinauupuan ko at tumayo.

"P-Please,s-stop lying." Namamaos na ang tonong pakikiusap ko sa kaniya.

Napayuko ako para itago ang pagdaloy ng mga luha sa magkabilang pisngi ko.