The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 61: Against All Of Them

Shamiere's POV

Parang huminto ang oras nang makita ko kung paanong nawala ang emosyon sa mukha ng mga kaibigan ko.

Kakaibang kaba ang naramdamam ko nang dahan dahang bumalatay ang mga itim na ugat mula sa leeg nila paakyat sa mga pisngi nila.

Natutop ko nalang ang sariling bibig sa nasasaksihan.

This can't be happening.

"Hindi moko maiisahan!Ngayon humanda kang harapin ang itinuturing mong mga kaibigan!"

Hindi nako nagsayang pa ng oras na tingnan si Zokus matapos niyang banggitin ang mga katagang iyon.Nanatiling nasa mga kasamahan ko lang ang paningin ko.Maski pagkurap ay hindi ko magawa.Gusto ko mang humakbang papalapit sa kanila ay parang napako na ang mga paa ko sa kinatatayuan ko.

Inaamin kong natatakot ako sa maaaring mangyari sa kanila at kung magaya man sila kina Bea at Yvonne,hindi ko alam kung makakayanan kong saktan sila.

Hanggang sa naganap na nga ang kinatatakutan ko.

Sabay sabay silang tumingin sa gawi ko at tila isa akong kalabang dapat nilang paslangin sa klase ng tinging ipinupukol nila sa akin.

Wala sa sarili akong napaatras nang magsimula silang humakbang papalapit sa akin.Bumalatay sa mga labi nila ang nakakakilabot na ngisi.

Nakarinig ako ng pagbitak sa likuran ko at dun ko nakitang nagkakaroon na ng lamat ang yelong nakabalot sa katawan ni Yvonne.Nakita ko rin hindi sa kalayuan ang muling pagtayo ni Bea mula sa pagkakasalampak sa tuyong lupa at nanlilisik ang mga matang tumingin sa akin.

"Wala ka ng kawala! HAHAHA!!" Malakas na sigaw ni Zokus kasunod ang nakakapangilabot niyang halakhak.

THIRD PERSON'S POV

"ARGH!"  Napadaing si Shamiere nang humampas ang likuran niya sa pader na nagdulot ng pagkabitak nito.Inangat niya ang paningin sa kaharap.Wala siyang makitang kahit na anong emosyon sa mga mata nito,tanging purong itim lang.

"V-Van, ako to." Mahinang sambit nito bago pahiran ang dugo sa gilid ng labi niya.Pero wala sa sariling naglakad si Van paplapit sa kaniya at muli siyang hinawakan ng mahigpit sa buhok bago muling ihagis palayo.

Gustuhin niya mang lumaban ay hindi niya magawa sa takot na baka masaktan niya ng husto ang mga kaibigan.

Sunod na lumapit sa kaniya sina Mitch at Serene.

Nakabalot ng tubig ang magkabilang kamay ni Serene samantalang napapaikutan naman ng maliliit na ipo-ipo ang katawan ni Mitch.Sabay silang mabilis na naglakad papunta kay Sham at agad na nagpakawala ng atake.

Gamit ang hangin ay pinalutang ni Mitch si Shamiere sa ere.Ginamit naman tong pagkakataon ni Serene at bumuo ng matutulis na mga sandata na gawa sa tubig at agad itong itinuon sa direksyon ni Shamiere.Hindi man lang nag alinlangang pinakawalan ni Serene ang mga atakeng iyon na agad namang bumulusok sa gawi ni Shamiere.

Pero bago pa man ito tuluyang tumama sa katawan ng isa ay agad na itong naglaho na parang bula nang bigla nalang siyang balutan ng naglalagablab na kulay puting apoy.

Nakatitig lang sa kaniya ang dalawang kaibigan at maya't maya pa'y biglang lumakas ang hangin.Unti unting lumutang sa ere si Mitch hanggang sa magkapantay na silang dalawa.

"Ibigay mo sa akin ang kwintas! Ngayon na!" Mga katagang isinigaw nito sa kaniya ngunit isang iling lang ang ginanti niya.

Isang ngisi ang pumaskil sa labi ni Mitch nang makita iyon.

"Pwes,humanda ka.Dahil hindi kana makakaalis pa dito ng buhay!"

Nang isigaw niya yun kay Shamiere ay agad na nagsilapitan ang lahat ng mga Zokusians.Mga bampira,taong-lobo,mangkukulam at mga dark mages.Pati ang iba nilang mga kaibigan ay nagsipuntahan na sa direksyon nila,mga wala sa sarili at parang papatayin na siya sa sama ng tingin ng mga ito.

"Kung gusto mong ibalik ko sila sa dati,ibigay mo sa akin ang susi!" Agad na napalingon si Shamiere sa pinanggalingan ng boses na iyon.Nakita niyang prenteng nakatayo si Zokus at sa tabi nito ay ang lalaking alagad niya.

May kakaiba sayo.Maaaring maloloko mo ang iba ngunit hindi ako.Hindi ako dahil kilalang-kilala ko ang totoong ikaw.At malayo ka sa kaniya.

Mga salitang sinambit niya sa isipan habang nanatiling nakatitig sa Hari ng kadiliman.

"Hinding-hindi mo na makukuha ang susi." Sambit niya.Nakita naman niya ang pagdilim ng ekspresyon ng taong katitigan.

"Saktan niyo siya! Pero huwag na huwag niyong papatayin! May kailangan pako sa kaniya." Nang isigaw yun ni Zokus ay hindi na nag-isip pa ang mga kalaban at agad siyang sinugod.

Nagpakawala ng malaking ipo-ipo si Mitch at agad itong pinaatake sa kaniya ngunit mabilis niya lang itong naiwasan ngunit sa hindi inaasahang pangyayari ay agad siyang tumilapon sa malayong parte nang may isang malaking tipak ng lupa ang tumama sa katawan niya.Nawala ang puting apoy na bumabalot sa kaniya.

Napapikit nalang siya sa naramdamang sakit.Nang makarinig siya ng mabibilis na mga yapak ay dali-dali din niyang iminulat ang mga mata at dun niya nakita si Van,nakatayo hindi kalayuan sa kaniya at napapalibutan ng malalaking tipak ng lupa ang buong katawan.Hindi pa man din siya nakakatayo ay mabilis na itong bumulusok sa kaniya kaya hindi na siya nakagawa ng panangga o nakaiwas man lang.

Halos puno na ng lupa ang kabuuan niya.Nanghihina man dahil sa kagagawan ni Van ay pinilit niyang tumayo at harapin ang mga kalaban.Ngunit ng sandaling iyon ay isa na namang paparating na itim na mahika ang tumama sa bandang braso niya dahilan para muli siyang sumalampak sa tuyong lupa.

Dahil dun ay mabilis na nagsitakbuhan sa kaniya ang mga bampira at pinagkakalmot ang buong katawan niya.Napapadaing siya sa sakit na nararamdaman pero wala siyang magawa,dahil sa oras na magpalabas siya ng totoong kapangyarihan niya ay maaaring madamay ang matatalik niyang kaibigan,lalo na si Theo.

"Argh!" Hindi niya na napigilang mapasigaw ng isang punyal ang tumusok sa kamay niya.Nasundan pa yun ng nasundan sa iba't ibang bahagi ng katawan niya.

Dala ng labis na sakit at galit ay napasigaw ng pagkalakas-lakas si Sham.

Kasabay ng pagsigaw niya ay ang pag-itim ng kalangitan.Biglang kumulog ng pagkalakas-lakas.Sa sandaling iyon ay biglang nagkaroon ng isang napakalakas na enerhiya ang kumawala sa katawan niya sanhi para biglang tumilapon ang lahat na umaatake sa kaniya.

Tumayo siya at makikita ang dahan-dahang paghilom ng mga sugat niya sa kabuuan.

Inangat niya ang paningin at tumama ito sa Hari ng kadiliman.Zokus.

Napaatras ito nang makita ang pag-iba ng kulay ng mga mata nito.Kakaibang kulay,imbis na mamangha ay labis na takot naman ang naramdaman ng alagad nito na nasa tabi niya lang.

Maging ang lahat ng mga kaaway niya at mga kaibigan ay natigilan sa nakikitang pagbabago sa mga mata nito.Ngayon lamang sila nakakita ng ganitong uri ng kulay na mga mata.Sadyang nakakatakot pagmasdan.Hindi mo gugustuhing tumitig ng matagal sa kaisipang maaari kang mamatay sa isang titig lamang.

Kakaiba sa lahat.

Ngunit naputol ang pagtitig nila sa dalaga ng muling umanhag ang kakaibang liwanag sa mga mata nito.Napatakip sila sa mata dahil sa dalawang liwanag na nakikita.Nang mawala ito ay sabay-sabay silang nag-angat ng tingin sa kaniya at dun nakita ang mas purong kulay ng mga mata nito.

Sa kaliwang mata niya ay kulay asul samantalang sa kabila ay kulay pula.