The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 92: Winged

THEO'S POV

AS white as snow, as smooth as clouds and as big as I can tell.

That's how I describe her wings,her angel wings.

My eyes sparkled in disbelief and amazed for what I am seeing right now.

"Sh-Sham..." I stuttered.She's infront of me,kneeling while spreading her heavenly wings to cover me, to protect me.

"I'll risk everything for you." She said in a low voice.

I felt the dark aura that surrounds us getting stronger.

*BOOOOOOOMMM!!!*

For the second time, I heard a loud explosion.I looked at Sham but she didn't flinched even a little.

She slowly opened her wings that makes me realize how big they are.

The moment she closed them,I saw the dark smoke that scattered around us.

Nang tuluyan itong mawala ay nakita ko ang nanlilisk na mga mata ni Zokus na nakatitig sa likuran ni Shamiere.Muli siyang bumuo ng atake,ngunit sa pagkakataong ito ay hindi na itim na apoy kundi isa nang itim na enerhiya na napapalibutan ng kulay itim ding kuryente.

Nanlaki ang mga mata ko at saka tiningnan si Shamiere, matatamaan siya!

"Sham!" Sigaw ko pero bago pa man ako makagawa ng panangga para sa aming dalawa ay napaloob na kami sa isang barrier na gawa sa puting enerhiya.

Hindi ako makapaniwalang napatingin sa kaniya.Subalit hindi mababakasan ng kahit anong takot at kaba ang mga mata niya,salungat mula sa nakita ko kanina.

Bagkus ay napalitan ito ng galit nang sandaling lumingon siya sa gawi ni Zokus.

"Dito ka lang." Nangunot ang noo ko nang marinig ko ang sinambit niya.Nanatiling na kay Zokus ang paningin niya.

"What?! No!" Pagtutol ko pero hindi na siya nagsalita pa.Walang kahirap-hirap siyang lumabas mula sa barrier,nang akma ko siyang susundan ay nagtaka ako nang hindi ako makalabas sa ginawa niyang panangga.

Kinutuban ako sa ginawa niya.

Kakalabanin niya ng mag-isa ang Hari ng Kadiliman!

Sinubukan kong kalampagin ang barrier pero tila naging isang babasagin na krystal lang ito.Ginamit ko ang kapangyarihan ko,nagpalabas ako ng sunod-sunod na bolang apoy pero hindi pa rin ito tumatalab.

Sigaw ako ng sigaw sa pangalan niya pero patuloy lang ang naging paghakbang niya papalapit kay Zokus.

Ilang hakbang nalang at tuluyan na niyang maabot ang kinatatayuan nito.

"Sham!" Buong lakas kong sinapak ang kinapapalooban kong panangga ngunit ako lang rin ang nasaktan.Wala na akong nagawa pa kundi ang tingnan sila.

Hindi nagtagal ay naglaho ang pakpak sa likuran ni Shamiere na parang bula.

Nagsimulang umihip ang malakas na hangin na siyang tumangay sa mga tuyong dahon na nagkalat sa paligid.Nag-umpisang sumayaw ang mga patay na punong-kahoy.

Mula sa kinatatayuan ko ay ramdam na ramdam ko ang biglaang pag-iba ng temperatura,lumamig ang paligid kasabay ng pagyelo ng nilalakaran ni Shamiere.Nagkalat ang yelo sa buong lugar,maging ang inaapakan ko ay naging yelo.Habang palapit ng papalapit siya kay Zokus ay nagkaroon siya ng sandatang gawa din sa yelo,may-maya pa'y napalibutan ito ng kulay asul na apoy.

THIRD PERSON'S POV

NAWALAN ng emosyon ang mga mata ng dalaga,pati galit at poot ay wala kang makikita sa mga mata niya maliban sa malamig na titig nito.