The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 33: Two Broken Hearts

SHAMIERE'S POV

"What did you do to him?!"

Agad na pumunta sa harap ko si Theo para protektahan ako laban kay Amanda.

"She did nothing to Van, Amanda!" saad sa kaniya ni Theo, pero ngumisi lang siya at tumingin ng diretso sa 'kin.

"Wala? I doubt that, we all know na sabay kayong umalis sa cafeteria kanina! Nakita ko kayong pumunta sa garden. Tapos pagbalik mo nand'yan na sila?!" sabay turo niya sa mga Earth faires na patuloy sa paglipana sa buong paligid.

"You slutty flirtatious liar!" sigaw niya at sinugod ako. Mabuti nalang at agad na nahawakan ni Theo ang dalawang braso niya para hindi niya ako tuluyang masaktan.

"Ano ba?! Let go of me!" sigaw niya ulit pero hindi pa rin siya binibitawan ni Theo.

"Sa oras na malaman kong sinaktan mo si Van, I swear! I am going to show you the real me, Shamiere. I maybe a brat but I still care for Van. He's still my family. So mark my words, Sham. Hindi pa tayo tapos!" pagkatapos niyang sabihin ang mga salitang 'yon ay inis niyang iwinakli ang mga brasong hawak ni Theo at sinamaan ako ng tingin bago tuluyang umalis.

Pinaharap naman ako ni Theo sa kaniya at mariing tinitigan sa mga mata.

"Tell me what happened."

* * * * *

Matapos kong sabihin sa kanilang lahat ang nangyari sa pagitan namin ni Van ay nanlumo sila sa nalaman. Simula palang daw ay alam na nila ang nararamdaman ni Van para sa 'kin. Nalungkot sila para kay Van pero hindi naman daw nila ako masisisi.

Pero sa kanilang lahat ay isa lang ang alam kong hindi nalungkot o nanlumo sa narinig, dahil sa halip na makaramdam ng awa para kay Van ay tila nasiyahan pa siya sa mga sinabi ko.

"Anong iningiti-ngiti mo d'yan, dre? Ha? Umaasa ka bang ikaw ang tinutukoy ni Shamiere? Ha? 'Wag kang pakasiguro, dre, dahil baka ako ang tinutukoy ni Sham." ngingisi-ngising saad ni Gino at kinindatan ako. Napailing nalang ako sa sinabi niya't hindi na inintindi pa. Ang iniisip ko ngayon ay kung papaano hahanapin si Van at humingi ng tawad sa kaniya.

I know I hurt his feelings.

"Guys? Saan ba pwedeng pumunta si Van? It's getting darker, saka mas lalong dumadami ang mga Earth faires sa paligid. Kailangan natin siyang puntahan." sambit ko sa kanila.

"Tingnan natin sa tambayan, baka nando'n lang siya." sagot ni Eros.

Nagsimula na kaming maglakad at habang tinatahak ang daan papunta sa bahay na nasa gitna ng kagubatan ay biglang tumabi sa akin ang ngingiting-ngiting si Theo.

Nagtataka ko naman siyang tiningnan.

What's wrong with him? Kanina pa siya panay ngiti. Tsk.

"What?" tanong ko, at bago pa niya ako sagutin ay malapad pa siyang ngumiti.

"Nothing."

"By the way, about Van's questioned earlier, can you tell me who's the lucky guy?" dagdag niya pa dahilan para tuluyan nang mangunot ang noo ko.

"Why are you asking?"

"Can't you just tell me?" he smirked.

"I can't." After I said those, I walked faster than before.

"Hey! Just tell me." I heard him shouted and chuckled.

I didn't mind him and just continue to walk.

I even heard our friends laugh but I didn't bother to stop.