Keyifli Okumalar :)
Beğenilerinizi eksik etmeyin lütfen :)
Saat gece yarısını geçmişti Derya ve Kendal yatakları üzerinde sırtlarını yatak başlığına yaslayarak gül yaprakları üzerinde oturuyorlardı. Derya odayı toplamaya kıyamamıştı kendini öyle değerli ve özel hissetmişti ki hala Kendal'ın sürprizinin etkilerini üzerinden atamamıştı.
Derya başını kocasının göğsüne yaslamış beraber Deryanın aile albümüne bakıyorlardı.
"Burada 5 yaşındayım Kendal"
Kendal fotoğrafa gülümseyerek "Gülsüm aynı sana benziyor" dedi.
"Ablamda hep aynısını söylüyor"
Derya albümün arasına koyduğu resmi çıkararak katlanmış kağıdı açarak Kendal'a gösterdi.
"Gülsüm bizim için çizmiş Kahraman'ı oda rüyasında görmüş Kendal"
Derya öyle hisli konuşmuştu ki Kendal iç çekerek resmi karısının elinden aldı. Işıklar kapalıydı odayı yanan mumların loşluğu sarmıştı. Epey fazla oldukları için odayı da güzel bir şekilde aydınlatıyorlardı.
"Çok güzel olmuş"
Beş yaşında ki çocuğun resmi ne kadar güzel olabilirse o kadar güzeldi ama Deryaya da Kendal'a dünyanın en güzel resmi gibi geliyordu. Çünkü resimde minik bir bebekte onlara eşlik ediyordu.
Kendal resme uzun uzun bakarken balonların her birinin içinde yazan aynı yazıyla gülümsemesi daha çok büyümüştü. Derya Oya ablasından bir mesaj olup olmadığını kontrol etmek için telefonu eline aldığında saatin on iki buçuk olduğunu gördüğünde gözleri irileşti. Zamanın nasıl geçtiğini fark etmemişti üstelik ablasından ne bir mesaj ne bir çağrı vardı. Tamamen doğrulduğunda Deryanın huzursuzluğundan rahatsız olan Kendal resmi katlayarak albümün içine koydu.
Derya rehberden ablasının numarasını bulup aradığında aradığınız kişiye şu an ulaşılamıyor sesiyle içine bir ateş düştü. Telefonu kulağından indirirken Kendal'a döndü.
"Kendal Oya ablamın telefonu kapalı saat on iki buçuk olmuş çoktan varmış olması hatta evinde olması gerekiyordu mesaj atacağını söylemişti ama ne mesaj ne çağrı var"
Kendal Deryanın omuzlarına ellerini koyarak "Delalim sakin ol şarjı bitmiştir mesaj atamamıştır kötü bir şey olsa haberi gelirdi hemen aklına en kötüsünü getirme" dedi.
Deryanın telefonu çaldığında Derya hemen Oya ablasının olduğunu düşünerek telefona bakmıştı ama Suna ablasının aradığını göründe endişesi daha çok büyümüştü hemen telefonu açarken korkuyla "Abla" dedi.
"Derya Oya ablam seni aradı mı bir saattir arıyorum ama ulaşamadım Antep şurası çoktan varmış olması gerekiyordu sen konuştun mu hiç"
"Hayır abla aradım ama ulaşamadım"
Deryanın içini endişeden kurtlar kemirmeye başlamıştı. Yüreği korkuyla çarparken "Enişte mi arayalım" dedi.
"Yusuf aradı ama telefonu devamlı çalmasına rağmen açılmıyor"
Derya kesin bir şey olduğuna artık emindi Kendal'ın koluna tutunurken "Tamam abla ulaşırsak birbirimize haber edelim" dedi.
"Tamam Derya"
Derya telefonu kapatır kapatmaz ağlamaya başlamıştı.
"Kendal kesin bir şey oldu Resul eniştem de açmıyormuş telefonlarını kesin ablama bir şey oldu"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutlara Esir Olduk
Romance-Bu bir Güneydoğu Anadolu hikayesidir. Bir rüzgar eser kıyıdan, sönmez ateşin Bir ağıt kopar yüreklerden, kimse duymaz. Bir gözyaşı akar derinden, kimse silmez Bir çilen vardır çekilecek, kimse ortak olmaz Bir yalnızlık vardır, hiç gitmeyen Birde...
