Bu sefer kısa süre içerisinde geri döndüm :) Bu tempoda gitmeyi ümit ediyorum :)
Hatalarım ve kusurlarım varsa affola :) Keyifli Okumalar :)
Bölümü pazartesiye yetiştiririm sanıyordum ama kızımı uyutur uyutmaz hızlıca tamamladım bu yüzden Yıldıza Basmayı Unutmayınız :)
Duyulan öksürük sesi ile Kendal ve Derya ayrılmak zorunda kalırken Deryanın yanakları alev topuna dönüşmüş cayır cayır yanmaya başlamıştı.
Rafaella "Ben salondayım," diyerek yanlarından uzaklaşırken Derya utançtan yutkunamamıştı. Ne ara aşağı inmişti ayak sesi nasıl duymamışlardı üzerine düşünmek dahi istemiyordu. Kendilerini bu denli kaybetmiş olmalarından dolayı dudakları büzülürken Kendal elini Deryanın yanağına yaslayarak baş parmağını Deryanın büzülen alt dudağında gezdirdi.
"Hadi gidelim" dedi içindeki öpme arzusu büyük bir istekle devam ederken Deryanın daha fazla utanmaması için bir an önce çiftlikten ayrılmayı yeğliyordu.
"Çantam içeride,"
"Alıp gel delalim bende Kemal ile konuşayım bu işi artık sonlandıralım çok uzadı"
Derya hızlıca başını salladı. Yanaklarında ki sıcaklık devam ederken içeriye geçti. Rafaella dikkatle Deryaya bakıyordu. Derya dudağını dişleyerek saçını kulağının arkasına kıstırdı. Ev sahibi olsa da misafirlik çekmeye başlamıştı. Uzun süredir Rafaella ve Andrea'nın burada kalıyor oluşlarının bunda etkisi vardı.
Derya çantasını uzanıp eline aldı.
Rafaella "Gidiyor musun?" diye sordu.
Derya başını sallayarak "Kendal beni almaya gelmiş," diye belirtti. Rafaella'nın endişeli bakışlarına karşılık "Kendal Kemal ile konuşuyor en kısa zamanda yeni bir hayata kavuşacaksınız" diye teskinde bulundu.
Rafaella başını eğerek yine parmakları ile oynamaya başladı. "Umarım" dedi. "Her şey öyle olur,"
***
Derya dışarıya adımladığında içerinin baskıcı ve boğucu havasından sıyrılmış temiz bir nefes aldığını hissetmişti. Çiftlik evini çok seviyor olsa da ilk kez içeride bunalmıştı. Kemal ve Andrea ortalıkta gözükmüyordu. Kendal ise arkası dönük bir şekilde arabanın yanında telefon ile konuşuyordu. Arkasını döndüğünde Deryanın geldiğini fark ettiğinde telefon konuşmasını sonlandırarak cebine koydu.
"Hadi gidelim delalim,"
"Gidelim Kendal,"
Arabaya yerleşip kemerlerini takmalarının ardından Kendal arabayı çalıştırdı. Rafaella onlara camdan bakarken Derya dudaklarına yerleştirdiği tebessümü ile Rafaella'ya umut aşıladı.
Çiftlik evinin bahçesinden çıkmalarıyla Derya Kendal'ın vitesin üzerinde ki eline uzanarak tuttu.
"Bana çok kızdın mı?" diye tek nefeste soludu ve cevabı tekleyen kalbi ile beklemeye başladı.
Kendal yoldan gözünü çevirmezken başını aşağı yukarı ağır bir ifade ile salladı.
"Ödüm koptu delalim böyle bir pervasızlık senin yapacağın bir hareket değil Kemal'in senin aklının çeldiğine eminim"
Derya dudaklarını dişledi.
"Bizim için ailemiz için bende bir şeyler yapmak istedim üstelik Kemal haksız çıkmadı Rafaella ile konuşmam fayda sağladı kalmak için artık ısrarcı olmayacak gitmeyi kabul etti"
"Sonucu ne olursa olsun bu doğru değildi delalim Andrea'ya güvenmiyorum her türlü suça karışmış bir isim işin içinde kardeşim Kemal olmasa onlara asla yardım etmem"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutlara Esir Olduk
Romance-Bu bir Güneydoğu Anadolu hikayesidir. Bir rüzgar eser kıyıdan, sönmez ateşin Bir ağıt kopar yüreklerden, kimse duymaz. Bir gözyaşı akar derinden, kimse silmez Bir çilen vardır çekilecek, kimse ortak olmaz Bir yalnızlık vardır, hiç gitmeyen Birde...
