-Bu bir Güneydoğu Anadolu hikayesidir.
Bir rüzgar eser kıyıdan, sönmez ateşin
Bir ağıt kopar yüreklerden, kimse duymaz.
Bir gözyaşı akar derinden, kimse silmez
Bir çilen vardır çekilecek, kimse ortak olmaz
Bir yalnızlık vardır, hiç gitmeyen
Birde...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Derya gün ışığının içeriye dolduğu odasında güne gözlerini araladığında gözüne çarpan çiçeği ile dudakları kıvrılmıştı. Kalbi yine mutlulukla dolarken üzerinde sabah mahmurluğundan dahi eser yoktu. Üzerindeki örtüyü kaldırarak ayaklarını yatağından sarkıttı. Terliklerini ayağına geçirerek yüzünde kocaman gülümsemesi ile çiçeğinin mor yapraklarını okşadı.
Yanında Kendal olmasa da çok güzel bir gece geçirmiş rahat bir uyku çekmişti ve yine bu yanı başında olmasa dahi varlığıyla Deryaya hayat enerjisi veren Kendal sayesinde olmuştu. Derya sürahideki bir miktar su ile çiçeğini sulayarak ayağa kalktı. Dün gece üzerindeki kıyafetleri ile uyuyup kaldığı için elbisesi kırış kırış olmuştu. Derya Kendal'ın kendisine yaptığı sürpriz ile üzerini dahi değiştirmeyi unutmuştu.
Dolaptan yeni iç çamaşırları ve elbise çıkararak banyoya geçti. Öncelik olarak ihtiyaçlarını giderip dişlerini fırçaladıktan sonra üzerini değiştirdi. Turuncu renk iç çamaşırlarının üzerine kalın askıları olan bluz ile asimetrik kesim iri gülleri bulunan şifon turuncu renk eteğini giydi. Saçlarını da taradığında aynadaki görüntüsü Deryanın hoşuna gitmişti. Hem sade hem doğaldı.
Odasından çıktığında elinde koli ile karşıdan gelmekte olan Kenan'a tebessüm etti.
"Günaydın Kenan"
"Günaydın Jınbıra"
Derya Kenan'ın ne taşıdığını anlayamadığı için "Elinde ki ne?" diye sordu.
"Dün gece Ayşil ve Ayşim'i bıraktıktan sonra benim kaldığım eski eve uğradık Kemal ağabeyim ile eşyalarımı alıp evi boşalttık geldiğimizde hepiniz uyumuştunuz gürültü yapmamak için kolileri taşımadık şimdi onları odama taşıyorum"
Derya Kenan'ın artık tamamen eve yerleşiyor olmasına en çok sevinenlerden biriydi.
"Yardım lazım mı?"
"Yok Jınbira sağ olasın Korhan ve Karan bana yardım ediyor hem senin ağır kaldırmaman gerek"
Deryanın yanakları kızarırken gözlerini kaçırdı.
"Kolay gelsin öyleyse size"
Kenan'ın amacı Deryayı utandırmak olmasa da utandırdığını anlayarak mahcup oldu.
"Sağ ol Jınbira"
Kenan odasına giderken Derya aşağı inerek mutfağa geçti. Nurcan Hanım ve Sultan Hanım kahvaltıyı hazırlarken görünce ikisine birden "Günaydın" dedi.
Sultan Hanım gelinini görünce Deryanın yüzündeki gülümseme ona bulaştı. Gelinini süzerek "Maşallah" dedi. Derya'nın yanakları yine tatlılıkla kızardı.
