Keyifli Okumalar :)
Hikayemi beğeniyorsanız arkadaşlarınıza önerir misiniz? Şimdiden teşekkürler :)
Derya takmış olduğu emniyet kemerine o an şükretti. Eğer kemer takılı olmasaydı Kendal'ın yaptığı ani frenle ön cama yapışabilirdi. Emniyet kemerine sıkı sıkıya tutunmuştu. Karşıda ki arabanın içerisinde ki kızı görür görmez hak etmediği halde yüzüne inen tokadı hatırlamış yeteri kadar haddini bildiremediği için küçük bir damla gözünden firar etmişti.
Kendal bir hışımla arabadan inip, kapıyı sertçe kapattı. Derya adeta olayın şokuyla arabanın koltuğuna yapışmış, kıpırdayamıyordu.
Avjin'in Kendala yaklaşan her bir adımında yüzü kasılıyordu. Kendal artık evliydi. Bu kadın hangi yüzle böyle bir cesareti gösterebiliyordu? Kendal'a yürüyen ayaklarını Derya arabadan inip o an kırmak istedi. İçine dolan bu müthiş istek, Deryayı ürküttü. Daha önce böyle bir duygu hiç hissetmemişti. Adı neydi bu hissin? Kıskançlık mı? Derya, Kendala yaklaşan ve yaklaşmaya kalkan her kadında sürekli bunu mu hissedecekti? İçinde büyüyen ateşi engelleyemiyordu sanırım hiçbir zaman da engelleyemeyecekti.
Kendal hırsına hakim olamayıp karşısında yüzünü dahi görmeye tahammül edemediği kıza bağırdı.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen hepimizi öldürecek misin?"
Bulundukları mesafe yakın ve Kendalın sesi yüksek çıktığından Derya kolaylıkla ne söylediğini duymuştu. Kendalın boynunda ki damarlar belirginleşmiş, kahve gözleri iyice kısılmış Avjin'e küçümseyerek bakıyordu.
Avjin bu bakışla irkildi. Yüreğine karlar yağmaya başlamıştı.
"Neden ben değil?" dedi.
Kendal şu ana inanamıyormuşçasına başını sağa sola salladı. Avjin'in kolunu tutarak sarstı. Önünden çekilerek arabanın içinde ki Deryayı daha rahat görmesini sağladı.
"Onu görüyor musun? Karımı. Onun yüzüne bir kez bakan ne kadar temiz ve art niyetsiz, çıkarları olmayan bir insan olduğunu anlar. İşte sebep bu! Daha bir ağa karısı olmanın ona nasıl bir güç getirdiğinin farkında bile değil! Hanım ağa olma uğruna hırslara bürünmüş, bu hırsa da aşk olarak süslemiş olan senin yerine bu yüzden Derya karım sen değil!"
Öfkeyle soluyup, Avjinin sinirden sıktığı kolunun canını çok fazla yaktığının farkına vararak bıraktı. Avjin acıdan uyuşmaya başlayan kolunu tutarken, Kendalın gözlerine bakamıyordu. "Daha fazla alçalmadan defol git!" Kendalın ağzından hiç acımadan çıkan sözler çivi gibi Avjin'in kalbine çakılmıştı. Kanata kanata hiç acımadan tek tek Kendal kendi elleriyle yapmıştı.
Avjin dudaklarına birbirine bastırırken, soluduğu hava dar geliyordu. Neler söylemişti Kendal öyle? Tamam. Annesi hep Kendalla evlenmesi ve hanım ağa olma konusun da baskı yapmış olsa da Avjin'in tek derdi hiçbir zaman bu olmamıştı. Zorla evlendirilen, itilip kakılan kadınlar gibi olmak istememiş saygı ve sevgi göreceğine inandığı bir konağa gelin gitmek istemişti. Sevginin ve saygının bulunduğu Urfa da ki tek konakta KIRALI konağıydı. Şimdi o konaktan burnunun ucunu bile içeri sokamazdı. Avjin bu acı gerçekle artık yüzleşmişti.
Yaşların biriktiği gözlerini sımsıkı yumup açtı. Kendisini bir hiç olarak gören adamın karşısında gözyaşlarını akıtamazdı. Son kez Kendalın gözlerine baktı.
"Sen benim umudumdun, şimdi ölümüm oldun! Mutluluklar Kendal Ağa," kalbi hiç olmadığı kadar soğuktu artık, Kendalın sevgisinin filizlendiği kalbinde sevgisi kurumuş, çürüyerek kalbini de karartmıştı. Şimdi ise kararmış kalbi umudunu kaybetmiş, buz kütlesine dönüşü vermişti. Bir gün erir miydi? Kim bilir...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutlara Esir Olduk
Romance-Bu bir Güneydoğu Anadolu hikayesidir. Bir rüzgar eser kıyıdan, sönmez ateşin Bir ağıt kopar yüreklerden, kimse duymaz. Bir gözyaşı akar derinden, kimse silmez Bir çilen vardır çekilecek, kimse ortak olmaz Bir yalnızlık vardır, hiç gitmeyen Birde...
