Biliyorum biliyorum çok geciktim özür dilerim. Bazı sebeplerden ötürü bölümü yazıp tamamlayamadım bitirmek bugüne nasip oldu. Kahraman'ın doğumunu beklediğinizi biliyorum en azından şunu söyleyebilirim 103. bölümde bebeğimiz doğacak bu kadar çok bölümü bekledikten sonra bunu bilmeyi hak ettiniz :)
Kontrol etmeden paylaşıyorum umarım beğenirsiniz hatalarımı affedin sevgiyle kalın.
Yıldıza Basmayı Unutmayınız!
"Kendal her şey çok güzel"
Derya'nın gözleri ışıl ışıl parlıyordu. Kapının eşiğinde oğulları için hazırlamış oldukları odaya bakıyorlardı. Deryanın sırtı Kendal'ın göğsüne yaslıydı. İkisinin de elleri bebeklerinin üzerinde birleşmiş aynı heyecanı paylaşmaktaydılar.
Her şey baştan aşağı Deryanın hayalinde ki gibiydi. Deryanın hayallerinde ki gibi gökyüzüne benzeyen bir oda yapmışlardı. Derya özellikle mavi ve beyaz renkler tercih etmişti. Biricik bebeği hayatlarında onlara umut olacaktı. Bebeğinin sağ salim doğmasını arzuluyor Kendal'la ikisinin emeği olan odada anılar biriktirmek için sabırsızlanıyordu.
"Senin ellerin değdi kötü olması zaten imkansız delalim"
"Yaaa Kendal,"
Deryanın yanakları kızarırken Kendal dudaklarını Derya'nın boyun girintisine sürtmeye başladı.
"Dokunduğun her şeyi güzelleştiriyorsun"
Deryanın heyecandan bacakları titrerken Kendal ilk önce dudaklarını sonra da ellerini çözerek Derya'nın önüne geçti. Derya pür dikkat Kendal'ı izlerken Derya'nın ellerini tutan Kendal geriye doğru yürüyerek emzirme koltuğuna oturarak Derya'yı kucağına oturttu.
"Kendal artık çok ağırım" diyerek itiraz eden Derya'yı Kendal dudakları ile susturdu. Derya özlemle kollarını Kendal'ın boynuna dolayarak karşılık verirken Kahraman anne karnında hiç rahat durmuyordu.
Birbirlerinden kopabildiklerinde Kendal alnını Derya'nın alnına yasladı.
"Seni nasıl özlediğimi bir bilsen..."
Derya dudaklarında kalmış olan tadı emerken vücudu karıncalanmaya başlamıştı.
"Doğuma yedi hafta kaldı"
Yasak değildi. Haram değildi. Derya doğumdan sonra ki kırk günlük süreci de düşününce hızlı bir karar verdi. Kendal'ın kucağından kalkarak, elini tutup Kendal'ı kaldırdı.
Kendal tek kaşı havada, "Nereye gidiyoruz?" diye sordu. Deryanın yüzünde ki kararlılık epey merakını da körüklemişti.
"Birazdan anlayacaksınız ağam"
Derya'nın dudaklarında imalı gülüş Kendal'ı adeta çarptı. Bebek odasından çıkarak hemen yan tarafta olan yatak odalarına girdiler.
Derya Kendal'ın elini bırakarak gömleğinin düğmelerini çözmeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutlara Esir Olduk
Romance-Bu bir Güneydoğu Anadolu hikayesidir. Bir rüzgar eser kıyıdan, sönmez ateşin Bir ağıt kopar yüreklerden, kimse duymaz. Bir gözyaşı akar derinden, kimse silmez Bir çilen vardır çekilecek, kimse ortak olmaz Bir yalnızlık vardır, hiç gitmeyen Birde...