Keyifli Okumalar :)
Kendal gözlerini avludan yükselen seslerle araladı. Gece tüm gün Derya'yı düşünmüş sabaha doğru uykuya dalmıştı.
En son bu şekilde uyandığında kardeşi Kenan konağı terk etmişti. Sadece konağı değil Urfayı da terk etmişti ve babası kalp krizi geçirmişti.
Yataktan hızla kalkıp, odadan çıkarken ne yüzünü yıkamıştı nede üzerini değiştirmişti.
Babası ile karşı karşıya geldiğinde sapasağlam ayakta görmek Kendalı rahatlatmıştı.
"Ne oluyor Baba?"
"Bende bilmiyorum oğlum, şimdi öğreniriz,"
Uykulu bir şekilde odalarından çıkan Karan ve Korhan da geldiğinde onlarında bir şeyden haberleri olmadığı her hallerinden belliydi.
"Ne oluyor ya sabah sabah bu gürültüde ne?" Korhan hem söyleniyor hem de gözlerini elleriyle ovuşturarak açılmaya çalışıyordu.
Sultan Hanımın sesi konakta daha çok yükselmeye başlamıştı.
"Haddini bil! Sen ne ara bu kadar densizleştin bir Hanımağa ile nasıl konuşman gerektiğini unutmuşsun."
Karan tırabzanlara yaslanarak "Avjin gelmiş," dedi. Böylelikle kargaşanın sebebi de ortaya çıkmıştı.
Kadir Ağa söylenerek merdivenlere doğru bastonunuyla yeri döve döve ilerledi.
Avluda Sultan Hanım ve Avjin karşılıklı tartışıyorlardı.
Yükselen seslere konakta ki herkes çıkıp gelmiş sessizce izliyorlardı. Bu kıza haddini bildire bilen bu zamana kadar tek kişi Sultan Hanım olmuştu.
Konağın çalışanları Ayşıl ve Ayşim iki kız kardeş birbirlerine sokulmuşlar Avjin'in bozulan suratını keyifle izliyorlardı. Fısıldaşıp, kıkırdaşırken anneleri Aysar'ın dürtmesiyle ikisi de dudaklarını elleriyle kapatmıştı.
Avjin sinirden titriyordu. Tüm bedeni Kendal'ın nişanlandığını duyunca taş kesilmişti. Kendini toparlaya bildiğinde ise soluğu Kıralı konağında almıştı.
Halasını çok severdi Avjin onun da kendisini hep sevdiğini düşünmüştü.
"Bunu bana nasıl yaparsın hala, Kendal'ı sevdiğimi en iyi sen bilirken,"
Sultan Hanım karşısında gözleri yaşlarla dolan yeğeni de bakarken içi cızladı. Avjin'i hırçın ve asi olmasına rağmen kimse sevmezken Sultan Hanım severdi. Ağabeyinin gözünden sakındığı biricik kızı Avjindi o. Kimseye boyun eğmez, doğru olduğunu düşündüğü her şey için sonuna kadar savaşırdı.
Ne var ki şimdi doğru sandığı bir yanlış için çabalıyordu.
"Ben görüyorum da sen göremiyorsun Avjin siz Kendal ile birbirinize göre değilsiniz."
Ne yani halası onu Kendal'a yakıştırmıyor muydu? Oda mı herkes gibi güzel bulup diğer tüm şeylerde yetersiz görüyordu.
"Ben değil de o basit köylü kızı mı yakışıyor Kendal'a"
Kendal duyduklarıyla sinirlenmişti. Derya kesinlikle gördüğü gibi basit bir kız değildi. Avjin artık çok olmaya başlamıştı.
"Gelinim hakkımda söylediklerine dikkat edesin Avjin yoksa bu konağa bir daha adım atamazsın,"
Halası o kız için öz ve öz yeğeninden vaz geçiyordu. Daha önce kalbinin böyle kırıldığını hatırlamıyordu.
Dik duruşundan taviz vermezken, küçük kibirli burnunu havaya dikti. O Avjindi!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutlara Esir Olduk
Romance-Bu bir Güneydoğu Anadolu hikayesidir. Bir rüzgar eser kıyıdan, sönmez ateşin Bir ağıt kopar yüreklerden, kimse duymaz. Bir gözyaşı akar derinden, kimse silmez Bir çilen vardır çekilecek, kimse ortak olmaz Bir yalnızlık vardır, hiç gitmeyen Birde...
